Komentarz do Ewangelii, 23 kwietnia 2021

Z Ewangelii na dziś: „Jezus powiedział do swoich uczniów: »Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, ale jeżeli obumrze, przynosi plon obfity. Ten, kto miłuje swoje życie, traci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne. A kto by chciał Mi służyć, niech idzie za Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa. A jeśli kto Mi służy, uczci go mój Ojciec«” (J 12,24-26). 

 

Święty Wojciech miłował Chrystusa aż po śmierć. Nie on jedyny w ten sposób pokazał, że dla Chrystusa jest w stanie zrealizować wiele heroicznych zadań. Do tej pory słyszy się, jak ktoś oddaje życie dla Niego, czy jest prześladowany z powodu swojej wiary. To ważna podpowiedź, że te nasze małe „umierania” w egoizmie, gdy mamy ofiarować swój czas, pieniądze, inteligencję, kontakty, gdy zwyczajnie nam się nie chce (bo chcemy odpocząć, spędzić inaczej czas), gdy mamy miłować, przebaczać, wprowadzać pokój, nie spodziewając się niczego w zamian, nie są czymś nadzwyczajnym. Są one wpisane w nasze dojrzewanie do chrześcijaństwa, w uszlachetnienie człowieczeństwa, w którego centrum jest przecież doświadczenie krzyża. 

Zobacz także