Komentarz do Ewangelii, 25 kwietnia 2021

Z Ewangelii na dziś: „Jezus powiedział: »Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce. Najemnik zaś i ten, kto nie jest pasterzem, którego owce nie są własnością, widząc nadchodzącego wilka, opuszcza owce i ucieka, a wilk je porywa i rozprasza; najemnik ucieka, dlatego że jest najemnikiem i nie zależy mu na owcach. Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają, podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca. Życie moje oddaję za owce. Mam także inne owce, które nie są z tej zagrody. I te muszę przyprowadzić, i będą słuchać głosu mego, i nastanie jedna owczarnia, jeden pasterz” (J 10, 11-16). 

 

To każdy z nas zna z poziomu katechezy szkolnej. Dobrym pasterzem jest Jezus, bo darzy nas troskliwą miłością i nieustannie szuka, czasem na bardzo pokręconych, drogach życia. Wiemy, że pasterzami na wzór Jezusa powinni być duszpasterze (jak wskazuje sama nazwa). Niemniej, jako chrześcijanie jesteśmy zaproszeni do „pasterzowania” na różnych poziomach relacji, czyli do prowadzenia do Boga, darzenia miłością miłosierną, przebaczeniem, służeniem itd. Realizujemy to jako rodzice względem dzieci, a z czasem i względem swoich rodziców; nauczyciele względem uczniów; pracodawcy względem pracowników; drużynowi wobec harcerzy; ogarniający życie wobec tych, którzy mają z nim trudności itd. Nie zwalniajmy się z tego. Pasterzowanie jest wpisane w DNA każdego chrześcijanina, a nie tylko wybranych. 

Zobacz także