Komentarz do Ewangelii, 26 kwietnia 2021

Z Ewangelii na dziś: „Jezus powiedział: »Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce. Najemnik zaś i ten, kto nie jest pasterzem, którego owce nie są własnością, widząc nadchodzącego wilka, opuszcza owce i ucieka, a wilk je porywa i rozprasza; najemnik ucieka, dlatego że jest najemnikiem i nie zależy mu na owcach. Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają, podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca. Życie moje oddaję za owce. Mam także inne owce, które nie są z tej zagrody. I te muszę przyprowadzić, i będą słuchać głosu mego, i nastanie jedna owczarnia, jeden pasterz« (J 10, 7-10). 

 

Lubię tę powszechność pasterzowania Jezusa. Z jednej strony dostrzega te owce, czyli ludzi, których ma w zagrodzie, ale jest też zainteresowany tymi, które opuściły owczarnię (może nawet nigdy w niej nie były) i są gdzieś na zakrętach życia. Poświęca im zainteresowanie, energię, poszukuje ich. Ta Ewangelia utwierdza w przekonaniu, że On nas nie pozostawia. Nie jesteśmy dla Niego kimś obcym czy obojętnym, ale umiłowanymi ludźmi – bez względu na to, kim jesteśmy, czy co robimy, w jakiej jesteśmy sytuacji życiowej – dla których On oddał swoje życia na krzyżu. Odkrywajmy to ciągle na nowo.

Zobacz także