Komentarz do Ewangelii, 26 marca 2024

Z Ewangelii na dziś: „Jeden z Dwunastu, imieniem Judasz Iskariota, udał się do arcykapłanów i rzekł: «Co chcecie mi dać, a ja wam Go wydam?». A oni wyznaczyli mu trzydzieści srebrników. Odtąd szukał sposobności, żeby Go wydać. W pierwszy dzień Przaśników przystąpili do Jezusa uczniowie i zapytali Go: «Gdzie chcesz, żebyśmy Ci przygotowali spożywanie Paschy?». On odrzekł: «Idźcie do miasta, do znanego nam człowieka i powiedzcie mu: ‘Nauczyciel mówi: Czas mój jest bliski; u ciebie urządzam Paschę z moimi uczniami’». Uczniowie uczynili tak, jak im polecił Jezus, i przygotowali Paschę. Z nastaniem wieczoru zajął miejsce u stołu razem z dwunastu uczniami. A gdy jedli, rzekł: «Zaprawdę, powiadam wam: jeden z was Mnie wyda». Bardzo tym zasmuceni, zaczęli pytać jeden przez drugiego: «Chyba nie ja, Panie?». On zaś odpowiedział: «Ten, który ze Mną rękę zanurzył w misie, ten Mnie wyda. Wprawdzie Syn Człowieczy odchodzi, jak o Nim jest napisane, lecz biada temu człowiekowi, przez którego Syn Człowieczy będzie wydany. Byłoby lepiej dla tego człowieka, gdyby się nie narodził». Wtedy Judasz, który miał Go wydać, rzekł: «Czyżbym ja, Rabbi?». Odpowiedział mu: «Tak, ty»” (Mt 26, 14-25). 

Wielka Środa. Kolejny dzień przyglądamy się w Ewangelii wydarzeniom poprzedzającym śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa. Mają nas wprowadzić w najważniejsze coroczne święta chrześcijańskie. Dziś czytamy o tym, jak Judasz sprzedał swego Mistrza, Przyjaciela. 30 srebrników, na które połasił się, nie było oszałamiającą kwotą. Odpowiadało ówczesnej równowartości byka, odszkodowania za śmierć niewolnika w czasie pracy czy czteromiesięcznej pracy robotnika. Na dzisiejsze pieniądze to może z 12-16 tysięcy złotych. To ostrzeżenie bardzo trudne. Oby to Jezus, a nie zdobywany za wszelką cenę, często kosztem innych, pieniądz czy osiągany sukces, był dla nas najważniejszy (sukces dlatego, ponieważ niektórzy egzegeci mówią, że w zdradzie Judaszowi nie chodziło o pieniądze, ale o zajęcie miejsca Mistrza z Nazaretu i doprowadzenia do powstania zbrojnego). Nie dajmy się zwieść. 

Zobacz także