Komentarz do Ewangelii, 26 października 2024

Z Ewangelii na dziś: „W tym czasie przyszli jacyś ludzie i donieśli Jezusowi o Galilejczykach, których krew Piłat zmieszał z krwią ich ofiar. Jezus im odpowiedział: «Czyż myślicie, że ci Galilejczycy byli większymi grzesznikami niż inni mieszkańcy Galilei, iż to ucierpieli? Bynajmniej, powiadam wam; lecz jeśli się nie nawrócicie, wszyscy podobnie zginiecie. Albo myślicie, że owych osiemnastu, na których zwaliła się wieża w Siloam i zabiła ich, było większymi winowajcami niż inni mieszkańcy Jeruzalem? Bynajmniej, powiadam wam; lecz jeśli się nie nawrócicie, wszyscy tak samo zginiecie». I opowiedział im następującą przypowieść: «Pewien człowiek miał zasadzony w swojej winnicy figowiec; przyszedł i szukał na nim owoców, ale nie znalazł. Rzekł więc do ogrodnika: ‘Oto już trzy lata, odkąd przychodzę i szukam owocu na tym figowcu, a nie znajduję. Wytnij go, po co jeszcze ziemię wyjaławia?’. Lecz on mu odpowiedział: ‘Panie, jeszcze na ten rok go pozostaw, aż okopię go i obłożę nawozem; i może wyda owoc. A jeśli nie, w przyszłości możesz go wyciąć»” (Łk 13,1-9). 

Jacyś ludzie z tłumu mówią Jezusowi o Galilejczykach, którzy udali się do Jerozolimy złożyć ofiary i których Piłat kazał zgładzić. Ci, którzy donieśli o tym Jezusowi, chcieli najpewniej, aby wypowiedział się o rzymskiej okupacji. Mistrz z Nazaretu wykorzystał tę sytuacje, aby mówić o grzechu i potrzebie nawrócenia. Czytam w tej przypowieści prawdę o Dobrym Bogu, o Jego miłosierdziu i cierpliwości. Czasem uważamy, że jest w miarę dobrze z nami i nie trzeba nic zmieniać. Nie tędy droga. Bóg, na szczęście, nie zniechęca się. Daje wiele możliwości powrotu do Niego, do rozpoczęcia ewangelicznego owocowania. Mówiąc językiem przypowieści, czasem nas okopuje, czasem okłada nawozem – co nie jest najłatwiejszym doświadczeniem krzyża, posyła ludzi. Uwierzmy, że z Jego pomocą damy radę. 

Zobacz także