Komentarz do Ewangelii, 28 kwietnia 2025

Z Ewangelii na dziś: „Jezus powiedział do swoich uczniów: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, ale jeżeli obumrze, przynosi plon obfity. Ten, kto miłuje swoje życie, traci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne. A kto by chciał Mi służyć, niech idzie za Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa. A jeśli kto Mi służy, uczci go mój Ojciec»” (J 12,24-26). 

Uroczystość św. Wojciecha, której obchód z powodu oktawy wielkanocnej został przeniesiony na dziś. Miłość do Chrystusa zaprowadziła go do śmierci, w czasie misyjnej wyprawy. Nie tylko zresztą jego. Tegoroczne dane mówią, że 380 milionów chrześcijan w 78 krajach doświadcza intensywnych prześladowań i dyskryminacji z powodu swojej wiary (Open Doors). Te liczby są tak wielkie, że być może nie wierzymy, że tak jest. Popatrzmy szerzej. Widzimy, że te nasze małe „umierania” w egoizmie, które wydają się nam wielkim poświęceniem – gdy mamy ofiarować swój czas, pieniądz, inteligencję, kontakty; gdy zwyczajnie nam się nie chce i robimy coś dla kogoś, bo chcemy odpocząć i mieć „święty spokój”, spędzić inaczej czas; gdy mamy miłować, przebaczać, wprowadzać pokój, nie spodziewając się niczego w zamian – nie są czymś nadzwyczajnym, heroicznym. Są one wpisane w zwyczajne dojrzewanie w chrześcijaństwie, a być może nawet w uszlachetnienie człowieczeństwa. 

Zobacz także