Komentarz do Ewangelii, 31 maja 2021

Z Ewangelii na dziś: „Wtedy Maryja rzekła: »Wielbi dusza moja Pana, i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy. Bo wejrzał na uniżenie swojej służebnicy. Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą wszystkie pokolenia. Gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny. Święte jest Jego imię, a Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie nad tymi, co się Go boją. Okazał moc swego ramienia, rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich. Strącił władców z tronu, a wywyższył pokornych. Głodnych nasycił dobrami, a bogatych z niczym odprawił. Ujął się za swoim sługą, Izraelem, pomny na swe miłosierdzie. Jak przyobiecał naszym ojcom, Abrahamowi i jego potomstwu na wieki«. Maryja pozostała u niej około trzech miesięcy; potem wróciła do domu” (Łk 1,46-56). 

 

En Kerem (Ain Karim) to miejsce, do którego szła Maryja z Nazaretu, aby odwiedzić krewną Elżbietę, w tłumaczeniu z hebrajskiego oznacza „źródło winnicy”. Była bardzo młoda. Zawstydzam się, kiedy czytam ten opis i widzę oczami wiary młodą dziewczynę z Nazaretu, w górach, z kijem pielgrzyma w ręce, umęczoną i spoconą, z powiększającą się ciążą. Idzie w słońcu 121 km. Była pierwszą ewangelizatorką, bo pod sercem niesie do Elżbiety Jezusa. Do tego, wypowiadając słowa poruszającego hymnu modlitewnego, jest kobietą wielbiącą Boga.

Zobacz także