Komentarz do Ewangelii, 31 sierpnia 2020

Z Ewangelii na dziś: „Jezus przyszedł do Nazaretu, gdzie się wychował. W dzień szabatu udał się swoim zwyczajem do synagogi i powstał, aby czytać. Podano Mu księgę proroka Izajasza. Rozwinąwszy księgę, znalazł miejsce, gdzie było napisane: »Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie; abym uciśnionych odsyłał wolnymi, abym obwoływał rok łaski Pana«. Zwinąwszy księgę, oddał słudze i usiadł; a oczy wszystkich w synagodze były w Niego utkwione. Począł więc mówić do nich: »Dziś spełniły się te słowa Pisma, które słyszeliście«. A wszyscy przyświadczali Mu i dziwili się pełnym łaski słowom, które płynęły z ust Jego. I mówili: »Czy nie jest to syn Józefa?«” (Łk 4, 16-21).  

 

Pierwsze kazanie, a więc ważne, programowe, Mistrza z Nazaretu w synagodze: „Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie; abym uciśnionych odsyłał wolnymi, abym obwoływał rok łaski Pana”. Potem Jezus będzie to realizował dzień po dniu. Zastanawiam się, jaki jest nasz program na życie? Trzeba, aby w nim było miejsce na pełnienie woli Boga, miłość, przebaczenie, szacunek, wprowadzanie dobra, przemianę.

Zobacz także