Komentarz do Ewangelii, 4 czerwca 2025

Z Ewangelii na dziś: „W czasie Ostatniej Wieczerzy Jezus, podniósłszy oczy ku niebu, modlił się tymi słowami: «Ojcze Święty, zachowaj ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, aby tak jak My stanowili jedno. Dopóki z nimi byłem, zachowywałem ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, i ustrzegłem ich, a nikt z nich nie zginął z wyjątkiem syna zatracenia, aby się wypełniło Pismo. Ale teraz idę do Ciebie i tak mówię, będąc jeszcze na świecie, aby moją radość mieli w sobie w całej pełni. Ja im przekazałem Twoje słowo, a świat ich znienawidził za to, że nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. Nie proszę, abyś ich zabrał ze świata, ale byś ich ustrzegł od złego. Oni nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. Uświęć ich w prawdzie. Słowo Twoje jest prawdą. Jak Ty Mnie posłałeś na świat, tak i Ja ich na świat posłałem. A za nich Ja poświęcam w ofierze samego siebie, aby i oni byli uświęceni w prawdzie»” (J 17,11b-19).

Od kilku dni (z wyjątkiem niedzieli) słyszymy kolejne fragmenty Modlitwy Arcykapłańskiej – jednej z ostatnich modlitw Jezusa, wypowiedzianej tuż przed Jego pojmaniem. To ostatnie chwile przed śmiercią i zmartwychwstaniem. Wtedy nie wypowiada się już słów przypadkowych. Każde z nich to część testamentu – duchowego przygotowania uczniów na przyjęcie Ducha Świętego. Jezus modli się do Ojca za swoich uczniów – a więc także za nas. Ma świadomość, że nie będzie im łatwo, że świat ich nie zrozumie, a czasem wręcz odrzuci. Dlatego prosi, by wśród nich (i między nami) była miłość, jedność i prawda. To nie są dodatki do chrześcijaństwa. To jego fundamenty. To właśnie dzięki nim chrześcijaństwo pozostaje wiarygodne – bez względu na czasy i okoliczności. Oby nas – uczniów Chrystusa, katolików – rozpoznawano i dziś po tym, że miłujemy wszystkich, że żyjemy w jedności, że wprowadzamy pokój, i że jesteśmy ludźmi prawdy. To są jedne z darów Ducha Świętego. Otwórzmy się na nie – dziś i każdego dnia.

Zobacz także