Komentarz do Ewangelii, 6 marca 2024

Z Ewangelii na dziś: „Jezus powiedział do swoich uczniów: «Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić. Zaprawdę bowiem, powiadam wam: Dopóki niebo i ziemia nie przeminą, ani jedna jota, ani jedna kreska nie zmieni się w Prawie, aż się wszystko spełni. Ktokolwiek więc zniósłby jedno z tych przykazań, choćby najmniejszych, i uczyłby tak ludzi, ten będzie najmniejszy w królestwie niebieskim. A kto je wypełnia i uczy wypełniać, ten będzie wielki w królestwie niebieskim»” (Mt 5, 17-19). 

Czasem do dekalogu, przykazań miłości, które są receptą od Boga na szczęśliwe i spełnione życie, chcemy jak w umowie telefonicznej, małym drukiem, dopisać, kiedy dany przepis obowiązuje, a kiedy nie. To zachowanie pyszne, bo wydaje się nam, że wiemy lepiej od Boga. Przykład? Chociażby przykazania: czcij ojca swego i matkę, nie zabijaj, nie cudzołóż, nie kradnij… Modyfikujemy je na miliony sposobów, że ok, ale… np. w określonych przypadkach aborcja, „otwarty związek”, palenie śmieci i podrzucanie ich do lasu, kombinowanie na podatkach i oszukiwanie są dobre. To wielkopostna podpowiedź. Dorośnijmy w końcu do postawy pokory i zaufania Bogu, do wybierania tego, co może jest trudniejsze, ale na dłuższą metę buduje, uszlachetnia, a nie niszczy. On wie przecież, co dla nas jest najlepsze. 

Zobacz także