Komentarz do Ewangelii, 8 grudnia 2024

Z Ewangelii na dziś: „Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. Anioł wszedł do Niej i rzekł: «Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami». Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie. Lecz anioł rzekł do Niej: «Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca». Na to Maryja rzekła do anioła: «Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?». Anioł Jej odpowiedział: «Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego». Na to rzekła Maryja: «Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa». Wtedy odszedł od Niej anioł” (Łk 1,26-38). 

Adwentowa uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, uroczystość patronalna Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. Spójrzmy w Ewangelię. Maryja wypowiada najważniejsze „tak” w historii świata, tym samym godząc się na realizacje proroctw zapowiadających narodziny Mesjasza. Dziewczyna z Nazaretu, jak pisał o Niej Joseph Ratzinger, miała wówczas niewiele lat, może nawet mniej niż 16. Godzi się całkowicie, świadomie, choć nie bez pytań, na pełnienie woli Boga. Proszę, za Jej wstawiennictwem, abyśmy i my potrafili wypowiadać nasze małe „tak” na plany Boga wobec nas. Chodzi chociażby o praktykowanie przez nas ewangelicznego sposobu życia, w tym o przekraczanie naszego „wiedzenia lepiej”, egoizmu, egocentryzmu, pychy, lenistwa… 

Zobacz także