Komentarz do Ewangelii, 8 lutego 2024

Z Ewangelii na dziś: „Jezus udał się w okolice Tyru i Sydonu. Wstąpił do pewnego domu i chciał, żeby nikt o tym nie wiedział, nie mógł jednak pozostać w ukryciu. Zaraz bowiem usłyszała o Nim kobieta, której córeczka była opętana przez ducha nieczystego. Przyszła, padła Mu do nóg, a była to poganka, Syrofenicjanka z pochodzenia, i prosiła Go, żeby złego ducha wyrzucił z jej córki. I powiedział do niej Jezus: «Pozwól wpierw nasycić się dzieciom, bo niedobrze jest zabierać chleb dzieciom, a rzucać szczeniętom». Ona Mu odparła: «Tak, Panie, lecz i szczenięta pod stołem jedzą okruszyny po dzieciach». On jej rzekł: «Przez wzgląd na te słowa idź; zły duch opuścił twoją córkę». Gdy wróciła do domu, zastała dziecko leżące na łóżku; a zły duch wyszedł” (Mk 7,24-30). 

To zaskakująca Ewangelia. Bywa że jako chrześcijanie chcemy decydować o tym, komu Bóg ma błogosławić i pomagać, a komu nie. Niektórzy może tak właśnie myślą: Bóg powinien wspierać tych, którzy chodzą do kościoła, modlą się – a nie ateistów, innowierców czy ludzi o innych poglądach społeczno-politycznych niż nasze, niechodzących w niedzielę do kościoła, a już w ogóle nie tych, którzy nas zwalczają. Bóg jest inny. Święty Marek zapisał, że Jezus uzdrowił córkę poganki, z którą pobożni Izraelici, przez pogardę, nie rozmawiali. Na jej widok odwracali głowy w drugą stronę, a nawet spluwali. Bóg jest dla wszystkich, nie ma ograniczeń. Nie naszą rolą jest wyznaczanie Mu ludzi, którymi ma się zajmować, a którymi nie. Czasem paradoksalnie przez nieprzychylnych nam ludzi może mówić, że mamy się nawrócić, powrócić do Ewangelii. 

Zobacz także