Komentarz do Ewangelii (msza św. krzyżma), 14 kwietnia 2022

Z Ewangelii mszy św. krzyżma: „Jezus przyszedł do Nazaretu, gdzie się wychował. W dzień szabatu udał się swoim zwyczajem do synagogi i powstał, aby czytać. Podano Mu księgę proroka Izajasza. Rozwinąwszy księgę, znalazł miejsce, gdzie było napisane: »Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie; abym uciśnionych odsyłał wolnymi, abym obwoływał rok łaski Pana«. Zwinąwszy księgę, oddał słudze i usiadł; a oczy wszystkich w synagodze były w Niego utkwione. Począł więc mówić do nich: »Dziś spełniły się te słowa Pisma, które słyszeliście«” (Łk 4, 16-21). 

Chrystus, namaszczony przez Ducha Świętego, czyta w synagodze najprawdopodobniej po raz pierwszy w życiu słowo Boże (u Izraelitów mogą to robić dorośli mężczyźni). Wygłasza kazanie, swoisty program działania, który potem realizuje. Sprawowana dziś w katedrach msza św. krzyżma połączona jest z poświęceniem olejów używanych do namaszczania w czasie sprawowania niektórych sakramentów (krzyżmo: do chrztu, bierzmowania i kapłaństwa; olej katechumenów: do namaszczenia osób przygotowujących się do chrztu św.; olej chorych: do sakramentu namaszczenia chorych oraz do różnych poświęceń dokonywanych przez biskupa – poświęcenie kościoła, ołtarza i in.). Ta msza jest manifestacją jedności Kościoła, szczególnie jedności biskupa i kapłanów. Stąd wszyscy księża/prezbiterzy i diakoni zaproszeni są do koncelebry tej mszy. Oni też, jak i inni chrześcijanie, są namaszczeni (oleje święte są tego zewnętrznym znakiem), są wspierani mocą Bożą po to, aby Ewangelia działa się w nas i wokół nas. 

Zobacz także