Kościół wychodzący do cierpiących

Ileż razy, przy łóżku chorego uczymy się nadziei! Ileż razy, stojąc blisko tych, którzy cierpią, uczymy się wierzyć! Ileż razy, pochylając się nad potrzebującymi, odkrywamy miłość! – pisze w liście na XXXIII Światowy Dzień Chorego Papież Franciszek. Dzień ten ustanowił Jan Paweł II 13 maja 1992 roku w 75. rocznicę objawień fatimskich i w 11. rocznicę zamachu na swoje życie.

Z cierpieniem i chorobą Jan Paweł II obcował każdego dnia – u schyłku swego życia szczególnie dotkliwie odczuwał jak fizycznie gaśnie. Nigdy jednak nie użalał się nad sobą, dając przykład, jak godnie znosić niepełnosprawność i ból.   – Choć istnieje cierpienie wiodące do śmierci, to w zamyśle Bożym istnieje także cierpienie, które prowadzi do nawrócenia i przemiany serca człowieka – napisał Jan Paweł II w Orędziu na Światowy Dzień Chorego w 1995 roku na łamach „L’Osservatore Romano”.   

Z chorobą do Matki

Decyzję o ustanowieniu Światowego Dnia Chorego Jan Paweł II ogłosił 13 maja 1992 roku w Liście skierowanym do kardynała Fiorenzo Angeliniego, przewodniczącego Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia, a obchody Dnia Chorego miały odtąd przypadać 11 lutego każdego roku, w liturgiczne wspomnienie NMP z Lourdes.

>>> Kapelan o posłudze w szpitalu: sakramenty niosą pacjentom duchowe ukojenie

Na napisanie Orędzia na Światowy Dzień Chorego można patrzeć jak na osobiste świadectwo coraz bardziej chorego i cierpiącego człowieka, który jednoczył się z chorymi całego świata, ucząc ich przyjmowania i znoszenia wszelkich niegodności w duchu wiary chrześcijańskiej.

Pierwsze Orędzie na Światowy Dzień Chorego (1993) miało charakter programowy o swoistej kompozycji. Ojciec Święty łączył się najpierw z wszystkimi chorymi i cierpiącymi, wskazywał jednocześnie odpowiedź na pytania o sens cierpienia. Tą odpowiedzią był Chrystus. 

Dalej – papież zwracał się do władz publicznych, organizacji krajowych i międzynarodowych oraz do wszystkich ludzi dobrej woli z apelem o zapewnienie jak najlepszej opieki. Apelował do pracowników służby zdrowia by wytrwali w tej trudnej służbie, zachowując wrażliwość na głębokie wartości osoby ludzkiej. Nieustanie podkreślał, by bronili życia od poczęcia do naturalnej śmierci. Zwracał się też  do duchownych, wspólnot i na koniec  – do Maryi. To do Niej, a właściwie do miejsca Jej objawień Ojciec Święty udał się w 2004 roku podczas swej ostatniej zagranicznej pielgrzymki. Była to już bardzo trudna podróż, ponieważ papież zmagał się z wieloma problemami zdrowotnymi, w tym z zaawansowanym Parkinsonem. Podczas wyjazdu, mimo wyraźnego osłabienia, Jan Paweł II przekazał światu przesłanie nadziei i siły, jakie płyną z wiary w Boga, szczególnie w obliczu cierpienia.

Cierpię jak Wy

Papież uczestniczył w modlitwie, a także spotkał się z chorymi i cierpiącymi, z którymi dzielił swoje doświadczenie choroby, dając im poczucie, że ich cierpienie ma sens i wartość w oczach Boga. Było to także ostatnie większe wydarzenie w podróży papieża, który już coraz rzadziej opuszczał Watykan.

Zobacz także