20 lat od poświęcenia bazyliki w Licheniu

Dokładnie 20 lat mija dziś od poświęcenia bazyliki pw. Najświętszej Maryi Panny Licheńskiej, największej świątyni katolickiej w Polsce. W uroczystościach wzięli udział m.in. biskupi, arcybiskupi i kardynałowie przebywający w Licheniu na 328. Zebraniu Plenarnym KEP, księża, licheńscy parafianie oraz kilkadziesiąt tysięcy pielgrzymów.

W telegramie, skierowanym do księży marianów w związku z poświęceniem bazyliki, św. Jan Paweł II napisał: „Kiedy w roku 1999 dane mi było nawiedzić Licheń, patrzyłem na tę ogromną budowlę z myślą, że jej architektoniczny rozmach jest wyrazem wiary i miłości do Maryi i Jej Syna.”

Budowę bazyliki pw. Najświętszej Maryi Panny Licheńskiej rozpoczęto w 1994 r. Trwała ona dziesięć lat. Budowlę wzniesiono w całości dzięki dobrowolnym ofiarom wiernych z Polski oraz Polonii z całego świata.

22 czerwca 1994 r. na placu budowy odprawiona została Msza św., a następnie wbito w ziemię pierwszą łopatę, co zapoczątkowało budowę. 25 maja 1995 r., Prymas Polski Józef Glemp, wmurował kamień węgielny przywieziony z Rzymu z grobu św. Piotra, który w 1994 r. poświęcił Jan Paweł II. W 1996 r. ukończono budowę pierwszej z kaplic – Trójcy Świętej. Odtąd, każdego dnia była tam sprawowana Msza św. W 1999 r. Jan Paweł II pobłogosławił budowaną świątynię podczas pielgrzymki do licheńskiego sanktuarium.

Motywy kłosów zbóż w oknach i kolorystyka cegły użytej do budowy sprawiają, że bazylika tworzy harmonijną całość z krajobrazem wsi wielkopolskiej. Jest nazywana ,,bazyliką wśród pól”.

Licheńską świątynię poświęcił 12 czerwca 2004 r. arcybiskup Józef Kowalczyk, ówczesny nuncjusz apostolski w Polsce, podczas Mszy św. z udziałem Episkopatu Polski. W tym samym roku Stolica Apostolska, zatwierdziła wspomnienie obowiązkowe Najświętszej Maryi Panny Licheńskiej na 2 lipca w diecezji włocławskiej. 25 lutego 2005 roku papież Jan Paweł II nadał świątyni godność bazyliki mniejszej.

Budynek kościoła to widzialna budowla będąca znakiem Kościoła pielgrzymującego na ziemi i obrazem Kościoła przebywającego w niebie. Poświęcenie budynku przeznaczonego wyłącznie i na stałe do gromadzenia się ludu Bożego i sprawowania liturgii jest jednym z najważniejszych aktów liturgicznych. W kościele bowiem będzie gromadzić się wspólnota chrześcijańska, by słuchać słowa Bożego, modlić się, przystępować do sakramentów i sprawować Eucharystię.

Poświęcenie ma zawsze miejsce podczas Eucharystii. Na obrzęd składa się m.in. złożenie relikwii świętych, namaszczenie krzyżmem ścian kościoła oraz ołtarza. 

Zobacz także