Materiały katechetyczne na 2 dzień Miesiąca Misyjnego

Poniżej udostępniamy fragment publikacji Papieskich Dzieł Misyjnych „Wyrusz na misję już dzisiaj” na drugi dzień Nadzwyczajnego Miesiąca Misyjnego. List z misji, Słowo oraz rozważania różańcowe mogą być świetnym materiałem katechetycznym dla księży lub katechetów. 

List z misji

Serdecznie Was pozdrawiam z samego serca Afryki, czyli z Republiki Środkowoafrykańskiej. Kilka miesięcy temu powróciłam tu, aby pracować w szpitalu. Praca w miejscu, gdzie przychodzą ludzie, którzy znajdują się w trudnej sytuacji zdrowotnej i materialnej, uświadamia mi, jak wielu mieszkańców, w tym także dzieci, potrzebuje pomocy. Tym większe było moje zaskoczenie, kiedy dowiedziałam się, że miejscowe maluchy z Papieskiego Dzieła Misyjnego Dzieci składają swoje małe ofiary do wspólnego funduszu solidarności. Niech ten pieniądz o wartości 15 polskich groszy, który trzyma w ręku Wasz mały brat z Bagandou, przypomina Wam o niezwykle ważnym zadaniu budowania MOST-u braterstwa misyjnego. A gdyby kogoś z Was ogarnęło kiedyś zniechęcenie, niech pomyśli wtedy, że nie jest sam, że gdzieś daleko też są dzieci, które Was serdecznie pozdrawiają i pamiętają o Was w modlitwie.

Elżbieta Wryk, Republika Środkowoafrykańska

>>> Sprawdź najnowsze informacje o Miesiącu Misyjnym

Słowo

Obraz małego, ubogiego afrykańskiego dziecka, które wspaniałomyślnie dzieli się tym, co posiada, przywołuje nam na myśl obchodzony każdego roku Światowy Dzień Misyjny. Ten dzień, znany w Polsce jako Niedziela Misyjna, przeżywamy zawsze w przedostatnią niedzielę października. To wyjątkowa okazja, aby poprzez modlitwę i dar materialny wyrazić solidarność z naszymi braćmi w wierze żyjącymi na terenach misyjnych. To również szczególny moment naszej refleksji nad naszą wiarą, nad Kościołem – wspólnotą, którą tworzymy i nad naszą wspólną misją – głoszenia Dobrej Nowiny o Jezusie Chrystusie. Przypomina o tym papież Franciszek pisząc: „Światowy Dzień Misyjny zwołuje nas wokół osoby Jezusa, «pierwszego i największego głosiciela Ewangelii», który nieustannie posyła nas na przepowiadanie Ewangelii miłości Boga Ojca w mocy Ducha Świętego. Dzień ten zachęca nas do ponownego zastanowienia się nad misją w centrum wiary chrześcijańskiej. Kościół jest bowiem misyjny ze swej natury. Gdyby tak nie było, to nie byłby on Kościołem Chrystusa, ale stowarzyszeniem pośród wielu innych, które bardzo szybko wyczerpałoby swój cel i zanikło”.

>>> #DychaZaMisje. Rozważania różańcowe na Nadzwyczajny Miesiąc Misyjny

Tajemnice chwalebne

Wszyscy jesteśmy wezwani do misyjnej solidarności, czyli do troski o siebie nawzajem.

1. Zmartwychwstanie Pana Jezusa
„Wszyscy Ewangeliści kończą opis spotkania Zmartwychwstałego ze swymi Apostołami nakazem misyjnym” (Redemptoris missio, 22). I nas Chrystus wzywa do głoszenia Jego miłości aż po krańce ziemi. Radosną nowiną o Zmartwychwstaniu i Bożej obecności w sercu mamy dzielić się ze wszystkimi – z tymi, którzy blisko, jak i z tymi, którzy daleko.

2. Wniebowstąpienie Pana Jezusa
„Jestem z wami przez wszystkie dni! Jestem z tobą – mówi Jezus – Kościele pielgrzymujący w świecie. (…) Każdemu nieście orędzie zbawienia! Bądźcie odważni!” (Jan Paweł II, Homilia wygłoszona podczas Mszy św. beatyfikacyjnej, 20 października 2002 r.). I nas Pan Jezus wstępujący do nieba posyła, abyśmy głosili wszędzie Dobrą Nowinę słowem i czynem. Możemy dotykać ludzkich serc wytrwałą modlitwą, możemy je też wspierać różnymi gestami solidarności: ofiarowaniem cierpienia czy ofiarowaniem pomocy materialnej.

3. Zesłanie Ducha Świętego
„Duch Święty pobudza nas do czynienia dobra, do służenia innym, do dawania siebie. Następnie przez bierzmowanie jesteśmy umocnieni Jego darami, aby coraz dojrzalej świadczyć o Ewangelii. Tak więc to Duch miłości ożywia misję: pobudza nas do wyjścia z samych siebie, by «pójść» i ewangelizować” (Benedykt XVI, Orędzie na Światowy Dzień Młodzieży 2013 r.). I my otrzymaliśmy dary Ducha Świętego w sakramencie bierzmowania. Mamy zatem konieczną pomoc do głoszenia wielkich dzieł Bożych językiem miłości.

4. Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny
„Jako znak niezawodnej i pocieszającej nadziei Maryja jest dla chrześcijan oparciem i przynagla ich, aby byli prawdziwymi uczniami Chrystusa” (Jan Paweł II, Rozważanie przed modlitwą „Anioł Pański”, 15 sierpnia 1999 r.). Nas także Maryja wzięta do nieba wspomaga na drodze wiernego naśladowania Chrystusa i świadczenia wobec każdego o Bożej miłości.

5. Ukoronowanie Maryi na Królową Nieba i Ziemi
„Powróćmy do domu z Magnificat w sercu. Niech napełniają nas takie same, jak Maryi, uczucia uwielbienia Pana i wdzięczności Mu, Jej wiara i nadzieja, jak Ona oddajmy się w ręce Opatrzności Bożej. Naśladujmy Jej przykładną i wielkoduszną gotowość służenia braciom” (Benedykt XVI, Rozważanie podczas nabożeństwa na zakończenie miesiąca maryjnego, 31 maja 2008 r.). Wyśpiewujmy nasze Magnificat, dziękując Bogu za wielkie rzeczy, jakie nam uczynił. I w tej modlitwie możemy być solidarni, dziękując za wszelkie dobro, jakiego doświadczyli i doświadczą nasi braci i siostry w krajach misyjnych.

Zobacz także