Od tropików po sawannę i pustynię. 50 lat pracy polskich oblatów w Kamerunie

W powakacyjnym wydaniu „Misyjnych Dróg” przeczytamy o zaangażowaniu polskich misjonarzy (szczególnie oblatów) w posługę misyjną w Kamerunie. Przedstawiono ich zaangażowanie pastoralne, ale także to na rzecz poprawy dostępności do edukacji, służby zdrowia, zdrowej wody. W piśmie opisano, jak misjonarze na całym świecie wspierają chorych lub zagrożonych przez koronawirusa.

„To był upalny poranek 23 stycznia 1970 r. Pewnie nieco zaskoczył ich temperaturą, która w tym czasie jest tak wysoka chyba tylko w tej części Afryki. Do kameruńskiego portu, po trzech tygodniach rejsu, zawinął statek »Acapulco« z liberyjską banderą i włoską załogą, wypływający z francuskiej Marsylii. Było na nim czterech oblackich księży z Polski: Eugeniusz Juretzko – późniejszy biskup Yokadoumy, Tadeusz Krzemiński, Józef Leszczyński i Czesław Szubert. Kilka dni później docierają do Guider, miejsca swojego przeznaczenia, gdzie czekali na nich miejscowi chrześcijanie” – napisał w edytorialu do najnowszego numeru redaktor naczelny, o. Marcin Wrzos OMI. „Nie wiem, czy 50 lat temu mieli świadomość, że otwierają jedną z najpiękniejszych epopei misyjnych w historii oblatów, a może i Kościoła. Niektórzy z oblatów już zostali na zawsze w czerwonej, afrykańskiej ziemi, a inni pracują w różnych zakątkach świata. Była to szkoła ewangelizacji, w której szczęście i radość mieszały się z potem, łzami i zniechęceniem. Pozostawili po sobie kościoły, kaplice i klasztory, liczne powołania, szkoły i przedszkola, ośrodki zdrowia, studnie i słowniki oraz książki w miejscowych językach, będące wynikiem studiów nad kulturą. Trudno to wszystko zliczyć. Pozostała ich garstka, skupiona głównie wokół sanktuarium Jasnogórskiej w Figuil. Dziś to współbracia z Kamerunu, Nigerii i Czadu przejęli sztafetę ewangelizacyjną. I dobrze, bo tak przecież miało być. Zapraszamy Was, w tym wydaniu, na ich pięćdziesięcioletnie misyjne drogi” – kontynuował.

>>> Kamerun: pielgrzymka do sanktuarium MB Częstochowskiej w Figuil

Autorzy tekstów na łamach „Misyjnych Dróg” (m.in. Jarosław Różański OMI, Grzegorz Krzyżostaniak OMI, Władysław Kozioł OMI, Krzysztof Zielenda OMI, Wojciech Kluj OMI, Benigna Boguszewska SNMP) przedstawili zaangażowanie misjonarzy oblatów i sióstr służebniczek w Kamerunie. W dwumiesięczniku można przeczytać także wspomnienie o ojcu prof. Wacławie Hryniewiczu OMI (autorstwa Andrzeja Madeja OMI i Marcina Wrzosa OMI). W piśmie znajdziemy także wypowiedzi i wspomnienia ekspertów dotyczące oblackiej posługi misyjnej w Kamerunie: Ewy Gawin, Pawła Zająca OMI, Barbary Uszko-Dudzińskiej i Edouarda Dagavounansou OMI.

W 203. numerze „Misyjnych Dróg” czytelnicy znajdą rozmowy – z oo. Janem Kobzanem OMI i Alojzym Chrószczem OMI – o ich działaniach ewangelizacyjnych wśród Gidarów i Baka. W numerze poruszono temat rytów przejścia i dialogu z afrykańskimi religiami tradycyjnymi (prof. Eugeniusz Sakowicz, Grzegorz Krzyżostaniak OMI).

W czasopiśmie znalazło się miejsce na dwa fotoreportaże. „»Damien, Damien, wstawaj! Śniadanie!« – słyszę wołanie młodszego brata Jeana, który, jak zorientował się Damien po otwarciu oczu, stał tuż nad nim. Nie wiedział, która była godzina, bo w jego domu nigdy nie było zegarka. Jednak wstał. Ubrał starą, znoszoną koszulkę w kwiaty i wiedziony zapachem smażonych na blasze nad paleniskiem placuszków z prosa, wyszedł przed chatkę” – to fragment zapisków Karoliny Binek z Kamerunu. Natomiast reportaż Oskara Donezama dotyczy szpitala misyjnego prowadzonego przez siostry służebniczki w Figuil.

>>> Figuil: jubileusz 50 lat pracy w Kamerunie oblatów z Polski

W kolejnym wydaniu czasopisma nie brakuje działu „Przyjaciele Misji”, a także informacji dotyczących prowadzonego przez redakcję projektu „Misja Szkoła”. Jak zwykle jest też szesnastostronicowa wkładka dla dzieci „Misyjne Dróżki Dreptaka Nóżki” – tym razem z opowieściami z Hawajów. Opublikowano także felietony Elżbiety Adamiak i ks. Andrzeja Draguły. Na łamach pisma czytelnicy zachęcani są też do korzystania z internetowego portalu misyjnego www.misyjne.pl.

„Misyjne Drogi” to prawie stustronicowy dwumiesięcznik wydawany od 1983 r. w Poznaniu przez Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. Do publicystów piszących na jego łamach zalicza się ks. Tadeusza Isakowicza-Zaleskiego, o. Jarosława Różańskiego OMI, Tomasza Terlikowskiego, o. Andrzeja Madeja OMI, Elżbietę Adamiak, ks. Artura Stopkę oraz ks. Andrzeja Dragułę. Celem redakcji jest kreatywna i ciekawa prezentacja działalności misyjnej Kościoła, treści religioznawczych, podróżniczych i antropologicznych. „Misyjne Drogi” to czasopismo misyjne o największym nakładzie i objętości w Polsce, dostępne jest także w wolnej sprzedaży.

Zobacz także