Raport: ubogie wśród bogatych

Ubóstwo nie ogranicza się do krajów tak zwanego Trzeciego Świata. Także w społeczeństwach rozwiniętych i zamożnych możemy spotkać się z osobami, które żyją w skrajnej nędzy.

Najbardziej narażoną na to zjawisko grupą społeczną są dzieci. To one cierpią najbardziej, gdyż bieda hamuje ich rozwój w każdej sferze. Najmłodsi mają problemy z nauką, częściej chorują i istnieje duże prawdopodobieństwo, że w przyszłości będą klientami pomocy społecznej.

Według raportu UNICEF opublikowanego w tym roku 30 mln dzieci w 35 krajach OECD żyje w ubóstwie, a ponad 13 mln dzieci w krajach Unii Europejskiej nie ma dostępu do podstawowych dóbr, niezbędnych do ich prawidłowego rozwoju. W Polsce żyje aż 10% z nich.

Raport oparty jest na dwóch wskaźnikach: poziomie deprywacji dzieci i wskaźniku ubóstwa względnego. Pierwszy z nich mówi o braku możliwości zaspokojenia pewnych potrzeb dzieci (ujęte są one w 14 punktach), a drugi pokazuje ich sytuację dochodową. Wśród 14 punktów znajdują się m.in.: zapewnienie trzech posiłków dziennie, właściwe obuwie, odpowiednie miejsce do odrabiana pracy domowej, ale również pieniądze umożliwiające uczestnictwo w wycieczkach klasowych czy też możliwość świętowania imienin i urodzin. 

W najlepszej sytuacji są dzieci mieszkające w krajach skandynawskich i Islandii, zaś na Węgrzech, Bułgarii oraz Rumunii dzieci są narażone na ubóstwo w większym stopniu. Polska znajduje się na 24. miejscu z 29 badanych krajów. 

Warunki życia dzieci w naszym kraju zatem znacznie odbiegają od poziomu życie w większości krajów Unii Europejskiej. Około 21% dzieci w Polsce jest pozbawionych dostępu do podstawowych dóbr niezbędnych do ich rozwoju, zaś 14,5% żyje w ubóstwie. Kraje skandynawskie osiągają poziomy odpowiednio poniżej 3% i około 7%. 

Szczególnie uderzające w raporcie są porównania między krajami o podobnych gospodarkach, które pokazują, że polityka danego państwa ma decydujący wpływ na to, czy dzieci żyją w ubóstwie. Na przykład w Danii i Szwecji wskaźnik deprywacji jest kilkukrotnie niższy niż Belgii czy Niemczech, ale wszystkie kraje mają mniej więcej podobny poziom rozwoju gospodarczego i dochodu na jednego mieszkańca.

 

Czy wprowadzony w naszym kraju program 500+ zmieni realnie sytuację ubogich dzieci? Na odpowiedź na to pytanie będziemy musieli jeszcze poczekać.

Zobacz także