Zapisz moje imię: wsparcie dla prześladowanych chrześcijan [MISYJNE DROGI]

„Bez waszej pomocy byłoby nam bardzo ciężko. Dzięki modlitwie wydarzył się cud” – te słowa Zaura Balaeva, byłego więźnia obozu pracy w Azerbejdżanie, pokazują, jak wielką moc ma wstawiennictwo Kościoła.

Chrześcijanie na całym świecie są prześladowani za swoją wiarę, tracą domy, wolność, a czasem życie. Ale nawet w największym cierpieniu siłę daje im modlitwa. To ona podtrzymuje ich nadzieję i sprawia, że nie czują się sami.

Wietnamskie i laotańskie plemię H’Mong od pokoleń kultywuje swoje wierzenia i obrzędy. Chrześcijaństwo jest tam rzadkością, a jego przyjęcie często wiąże się z poważnymi konsekwencjami. Tak było w przypadku spotkanego przeze mnie Ju Jina – męża i ojca trójki dzieci z Wietnamu, który jest mieszkańcem wioski plemienia H’Mong i razem z żoną są chrześcijanami. Gdy inni dowiedzieli się o ich nawróceniu, władze wioski próbowały zmusić ich do powrotu do dawnych wierzeń. Najpierw poprzez presję społeczną – rodzina i sąsiedzi mieli ich przekonać do zmiany decyzji. Gdy to nie poskutkowało, odcięto im dostęp do wody i prądu. W szkole ich dzieci spotykały się z wrogością ze strony nauczycieli i rówieśników. Ju Jin wielokrotnie stawał przed wyborem: porzucić wiarę albo dalej zmagać się z prześladowaniami. Funkcjonariusze milicyjni regularnie odwiedzają jego dom, powtarzając to samo ultimatum – jedno słowo wystarczy, by jego rodzina mogła znów żyć w spokoju. On jednak pozostaje nieugięty. Siłę czerpie z codziennego czytania Pisma Świętego i uczestnictwa w Eucharystii. Po opowiedzeniu swojej historii Ju Jin przez chwilę milczał, po czym podszedł, wyciągnął z kieszeni dokumenty i pokazał swój dowód osobisty. „Zapisz moje imię” – powiedział. „Gdy wrócisz do swojego kraju, opowiedz o mnie i mojej rodzinie. Mamy tu wszystko, by przetrwać – jedzenie, dom… Ale boję się jednego: że zostaniemy sami, zapomniani. A przecież jesteśmy jedną rodziną w Chrystusie”.

Wdzięczność braci i sióstr

Modlitwa to więcej niż słowa – to spotkanie z Bogiem, które przynosi siłę i nadzieję w najtrudniejszych momentach życia. Jest rozmową, w której człowiek może powierzyć Bogu swoje troski i błagać o pomoc. Biblia wielokrotnie przypomina o znaczeniu modlitwy, szczególnie tej zanoszonej za tych, którzy cierpią prześladowania z powodu wiary w Chrystusa.

Dla chrześcijan, którzy doświadczają prześladowań, modlitwa jest największym wsparciem, o jakie proszą. Żyjąc w nieprzyjaznym środowisku, często pozbawieni podstawowych praw i środków do życia, potrzebują Bożej obecności, by wytrwać w wierze. To właśnie modlitwa daje im siłę do znoszenia przeciwności i pozwala im nie poddać się strachowi.

Świadectwa osób, które przeżyły prześladowania, pokazują, jak wielką moc ma wstawiennictwo Kościoła. Zaur Balaev, który spędził czas w obozie pracy w Azerbejdżanie, mówił: „Teraz mam okazję, aby podziękować wam za modlitwy i wsparcie. Bez waszej pomocy dla mnie i mojej rodziny byłoby nam bardzo ciężko. Dzięki waszym modlitwom wydarzył się cud: Bóg otworzył drzwi więzienia. Jednak proszę, abyście nadal wstawiali się za nami w modlitwie. Jesteśmy niezmiernie wdzięczni, że możemy należeć wraz z wami do dużej rodziny Bożej. Niech Bóg Was błogosławi”.

>>>Tekst pochodzi z „Misyjnych Dróg”. Zamów prenumeratę<<<

Podobnie 14-letnia Jamila Noma z Nigerii, która została zmuszona do ślubu z muzułmaninem, a po ucieczce musi ukrywać się przed prześladowcami, wyznała: „Pragnę zapewnić wszystkich moich przyjaciół z całe- go świata, że pozostanę przy swojej wierze. Nic mnie już nigdy nie zachwieje, nie ma już odwrotu. To jest niesamowite, jak okazuje się tutaj miłość. Jestem przekonana, że pewnego dnia spotkamy się w obecności Pana i wiecznie będziemy się razem radować. Dziękuję Bogu za Wasze życie. Wasze modlitwy są tak skuteczne. Mogę odczuwać odpowiedzi na nie w moim życiu”.

By nie walczyli sami

Słowa prześladowanych chrześcijan przypominają, że choć żyją w nieustannym zagrożeniu, nie są sami. Ich wytrwałość i niezachwiana wiara pokazują, że nadzieja nie kończy się na tu na ziemi. Dlatego tak ważne jest, by Kościół na całym świecie pamiętał o nich w modlitwie. Bo modlitwa to nie tylko wsparcie – to duchowa więź, która sprawia, że nikt nie zostaje zapomniany. Na prośbę organizacji Open Doors chrześcijanie z całego świata jednoczą się w modlitwie za prześladowany Kościół. Każdego roku miliony ludzi w różnych zakątkach globu włączają się w tę duchową walkę, odpowiadając na wezwanie do solidarności z tymi, którzy cierpią z powodu swojej wiary. Dzięki tej jedności prześladowani chrześcijanie czują, że nie są sami, a ich świadectwo umacnia także tych, którzy żyją w wolności. Modlitwa ma moc przemiany serc i sytuacji, a ci, którzy jej doświadczyli, niejednokrotnie podkreślają, że to właśnie ona daje im siłę do wytrwania.

Zobacz także