Ormiański patriarcha katolicki sprawował liturgię w Warszawie

Przebywający z wizytą oficjalną w Polsce patriarcha ormiańskokatolicki Rafael Bedros XXI Minasjan odprawił 7 czerwca liturgię w obrządku ormiańskim w kościele Matki Bożej Jasnogórskiej w Warszawie. Wraz z nim koncelebrowali ją patriarszy egzarcha Jerozolimy i Ammanu ks. Narek Naamojan i duszpasterz ormiańskokatolickiej parafii centralnej w Polsce ks. prał. Józef Naumowicz.

W kazaniu podczas liturgii, wygłoszonym po ormiańsku i angielsku, główny celebrans nawiązał do przypadającej nazajutrz uroczystości Zesłania Ducha Świętego. Przypomniał, iż jest On dawcą takich cnót, jak mądrość, męstwo, wiara, rozwaga i inne i życzył zebranym, aby przyjmowali te cechy w swoim życiu i żyli nimi na co dzień.

Zwrócił też uwagę, że trwa obecnie Rok Święty, ogłoszony przez Franciszka, przebiegający pod znakiem nadziei, która również jest jednym z darów Ducha Świętego i także powinna być obecna w życiu ludzi wierzących.

Po liturgii patriarcha spotkał się z przybyłymi na nią członkami i sympatykami wspólnoty ormiańskiej w naszym kraju. Wyraził radość z przybycia do Polski i z możności rozmowy z przedstawicielami mieszkających tu Ormian.

W krótkiej rozmowie patriarcha zapewnił, że stosunki między chrześcijanami ormiańskimi, tymi z Kościoła Apostolskiego, stanowiącymi większość wiernych, a tymi, którzy uznają władzę papieża, są bardzo dobre i w wielu dziedzinach współpracują oni ze sobą. Zwierzchnik katolików ormiańskich podkreślił również, iż różnice doktrynalne i liturgiczne między Kościołem ormiańskim i katolickim nie są zbyt duże i mają podłoże raczej historyczne i polityczne niż religijne.

Rafael Minasian urodził się 24 listopada 1946 r. w Bejrucie, w rodzinie ormiańskiej. Studiował w Patriarszym Seminarium Duchownym w Bzommarze w Libanie (1958-67), a następnie w Rzymie w Papieskim Kolegium św. Leona Ormiańskiego oraz na Papieskich Uniwersytetach Gregoriańskim (1967-73), uzyskując doktorat z filozofii i teologii oraz Salezjańskim, zdobywając dyplom z psychologii praktycznej.

24 czerwca 1973 przyjął święcenia kapłańskie w ormiańskim soborze katedralnym św. Eliasza i św. Grzegorza Oświeciciela w Bejrucie, którego do 1982 był proboszczem. W latach 1982-84 był sekretarzem patriarchy Jana Piotra XVIII Kaspariana, a w latach 1984-89 był odpowiedzialny za utworzenie zespołu parafialnego Świętego Krzyża w Zalce koło Bejrutu.

Ponadto w latach 1975-89 był sędzią w sądzie kościelnym w stolicy Libanu i równolegle w okresie 1985-89 wykładał liturgię ormiańską na Papieskim Uniwersytecie w Kasliku. W 1989 wyjechał do Stanów Zjednoczonych Ameryki, gdzie przez rok pracował jako proboszcz w Nowym Jorku, a do 2003 w Kalifornii, Arizonie i Nevadzie.

W 2004 założył stację Telepace Armenia i przez kilka lat nią kierował. 26 września 2005 został mianowany patriarszym egzarchą Jerozolimy i Ammanu dla katolików ormiańskich. 24 czerwca 2011 Benedykt XVI mianował go arcybiskupem tytularnym-ordynariuszem dla Ormian-katolików w Europie Wschodniej (sakrę nominat przyjął 16 lipca tegoż roku). 23 września 2021 Synod Biskupów Ormiańskiego Kościoła Katolickiego wybrał go na patriarchę – głowę tego Kościoła.

Jest on 21. zwierzchnikiem katolików ormiańskich i – podobnie jak wszyscy jego poprzednicy – do swego pierwszego imienia dodał imię Piotr (w wersji ormiańskiej Bedros lub Petros) z kolejnym numerem. Zwyczaj ten sięga początków urzędu patriarchy u Ormian-katolików, aby podkreślić ich związki z biskupem Rzymu. Pierwszym patriarchą ormiańskokatolickim był w latach 1740-49 Abraham Piotr I Ardziwian.

Zobacz także