Osoby konsekrowane bezinteresownie niosą miłość Boga do każdego człowieka

Osoby konsekrowane były, są i będą tymi, które niosą miłość Boga do każdego człowieka, to bezinteresowna służba drugiemu człowiekowi – powiedział bp Jacek Kiciński CMF, przewodniczący Komisji KEP ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego, podczas dzisiejszej konferencji prasowej pt. „Miejsca i świadkowie nadziei w życiu konsekrowanym”, zapowiadającej Światowy Dzień Życia Konsekrowanego. Jest on obchodzony w Kościele katolickim 2 lutego, w święto Ofiarowania Pańskiego.

Bp Jacek Kiciński CMF, przypomniał, że obecnie w Kościele trwa Rok Jubileuszowy pod hasłem „Pielgrzymi nadziei”. Wyjaśnił, że papież Franciszek patrząc na dzisiejszy świat zauważył, że w wielu obszarach ludzkiego życia brakuje właśnie nadziei.

– Dla osób konsekrowanych nadzieją jest Jezus Chrystus, który ożywia nasze życie, posyła nas do innych od samego początku istnienia Kościoła – zauważył duchowny. – Osoby konsekrowane były są i będą tymi, które niosą miłość Boga do każdego człowieka, to bezinteresowna służba drugiemu człowiekowi – dodał przewodniczący Komisji KEP ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego. Podkreślił, że ich głównym zadaniem jest towarzyszenie innym na drodze wiary.

s. Judyta Katarzyna Woźniak OSCCap, opatka wspólnoty Mniszek Klarysek Kapucynek z Krakowa, opowiedziała o posłudze w klasztorze i szczególnym znaczeniu modlitwy dla sióstr zakonnych.

>>> Świeccy konsekrowani. „To nie jest życie dla mięczaków” [ROZMOWA]

– Jest tyle klasztorów w Polsce, a łączy nas jedno: każdego dnia spływa do nas mnóstwo intencji modlitewnych – wyjaśniła i dodała, że niektórzy dzwonią do zakonu szukając pomocy lub osoby, z którą można po prostu porozmawiać. To m.in. osoby starsze, samotne, zmagające się z depresją, ale także ludzie młodzi. – Często pomagamy duchowo kobietom, które tego potrzebują, szukają wsparcia, rozmowy, towarzyszenia drugiej osoby, przez którą czują się lepiej zrozumiane. To miejsce pozyskiwania nadziei dla wielu osób – zaakcentowała.

Następnie głos zabrała s. Gabriela Hasiura CP (Zgromadzenie Sióstr Pasjonistek św. Pawła od Krzyża), członkini „Sieci Bakhity”, która jest międzyzakonną siecią współpracy i wsparcia, stworzoną w celu zwalczania i zapobiegania handlowi ludźmi oraz pomocy pokrzywdzonym w wyniku tego procederu.

Podkreśliła, że nie każdy nadaje się do tego typu posługi. – Towarzyszymy najbardziej poszkodowanym kobietom na świecie, takim, które doświadczyły przemocy, prześladowania, zostały zniszczone psychiczne i fizycznie przez swoich oprawców. Tworzymy bezpieczne miejsca dla kobiet – wyjaśniła. Siostra potwierdziła, że to modlitwa dodaje siły do działania i motywację do podejmowania tak trudnej posługi. – Same dotykamy Boga, by móc tym Bożym dotykiem poruszać głębokie rany, które noszą kobiety skrzywdzone w bardzo niesprawiedliwy sposób – wyjaśniła.

„Sieć Bakhita” współpracuje z międzynarodowymi organizacjami, które również zajmują się pomocom ofiarom handlu ludźmi. – Statystycznie ofiar handlu ludźmi nie jest dużo, bo muszą spełniać skomplikowane wymagania prawne. Pomoc finansowa udzielania takim kobietom jest niewielka, dlatego często robimy to własnymi siłami, tworząc lokalne sieci wsparcia, które mają wspierać kobiety potrzebujące pomocy – wyjaśniła. Podkreśliła, że wiele podopiecznych potrzebuje podstawowego wsparcia: ubrań, żywności, pomocy w usamodzielnieniu się, aż po pomoc duchową. – Muszą odnaleźć nadzieję, która uzmysłowi im, że warto żyć, odnajdywać Boga w świecie, a On nas poprowadzi – powiedziała s. Gabriela Hasiura CP.

>>> Charyzmat życia konsekrowanego – na czym polega?

Beata Mackiewicz z Instytutu Prymasa Wyszyńskiego wyjaśniła, że reprezentuje osoby życia konsekrowanego wśród świeckich. – Towarzyszymy na co dzień przez ciche apostolstwo. Mamy długą tradycję pracy apostolskiej dla kobiet. Instytuty świeckie prowadzą m.in. dni skupienia dla kobiet. Widzimy, że formacja kobiet jest bardzo potrzeba, opieramy ją na nauczaniu kard. Wyszyńskiego, który mówił do kobiet i o kobietach, mówił o macierzyństwie, a jako wzór stawił Maryję – tłumaczyła.

Obecnie z inicjatywy Instytutu trwa akcja modlitewna „Mobilizacja kobiet” w intencji Ojczyzny, nawiązująca do dzielności Marii Okońskiej, która podczas Powstania Warszawskiego napisała dla walczącej o wolność i honor stolicy Nową Mobilizację Walczącej Warszawy. Wciąż można dołączyć do modlitwy różańcowej, w każdą pierwszą sobotę miesiąca. Nowenna potrwa do 3 maja.

Br. Konrad Baran OFMCap, dyrektor Dzieła Pomocy św. Ojca Pio, wyjaśnił, że członkowie jego zgromadzenia czują się powołani do konkretnej pracy na rzecz Kościoła, biorąc za wzór św. Franciszka, który posługiwał osobom trędowatym. – Dziś trąd już nie stanowi problemu, ale nasze powołanie odnaleźliśmy w pracy z bezdomnymi, którzy przychodzili po pomoc pod nasze drzwi. Staraliśmy się pomagać na miarę naszych możliwości, ale z czasem dostrzegliśmy, że to nie wystarcza – dawaliśmy rybę zamiast wędki – podkreślił. Wyjaśnił, że w odpowiedzi na te potrzeby, powstał model zorganizowanej, wieloetapowej pomocy, który pozwala skuteczniej wspierać osoby w trudnej sytuacji życiowej.

– Dzięki Bożej opatrzności obecnie mamy dwa duże centra gdzie pracują nasi bracia oraz ok. 45 pracowników świeckich. Specjalistów z różnych dziedzin, wszystko po to, by ogarnąć opieką potrzebującego człowieka, zobaczyć co leży u źródła problemu jakim jest kryzys bezdomności – podkreślił br. Konrad Baran tłumacząc, że z bezdomnością wiąże się problem serca, który wymaga m.in. odbudowy relacji, co umożliwia powrót do społeczeństwa.

– Sami jesteśmy świadkami nadziei, gdy te osoby wracają do normalnego życia. Wtedy ta nadzieja rzeczywiście porywa – zaakcentował. Dodał, że pomagają w tym m.in. psychoterapeuci, psychologowie, zespół lekarzy, trenerzy zatrudnienia i rozwoju. – Ta posługa uczy nas prawdziwego człowieczeństwa tego, że najtrudniej jest odpowiedzieć razem z takim człowiekiem na pytanie: „po co?” – podsumował duchowny.

Konferencję prasową poprowadzi ks. Leszek Gęsiak SJ, rzecznik Konferencji Episkopatu Polski, który zauważył, że ta cicha posługa, którą świadczą na co dzień osoby życia konsekrowanego, jest sednem Kościoła. – Nie usłyszymy o tym na pierwszych stronach gazet. To oblicze Kościoła nie krzyczy, nie wzywa do tego by dawać pieniądze, ale wiemy, że to bardzo ciężka służba. Czasem przez 24 godziny na dobę, to pokorna praca u podstaw – posumował.

Organizatorem konferencji była Komisja ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego Konferencje Wyższych Przełożonych Zakonnych oraz Biuro Prasowe Konferencji Episkopatu Polski.

Na dzień 31 grudnia 2024 r. liczba członkiń zgromadzeń żeńskich w Polsce wynosiła 15 359 sióstr, w tym profeski wieczyste 14 871, profeski czasowe 353, nowicjuszki 66, a postulantki 69. W skład Konferencji Wyższych Przełożonych Żeńskich Zgromadzeń Zakonnych (WPŻZZ) wchodzi 110 zgromadzeń czynnych, które prowadzą działalność w 1926 domach zakonnych. Liczba sióstr pracujących za granicą wynosi łącznie 1663, z czego na misjach 463, na Wschodzie 260, a w innych krajach 940.

>>>Papież do osób konsekrowanych: nie dostosowujcie się do stylu świata

W Polsce posługuje również 9455 zakonników, z czego w kraju przebywa i pracuje 7333 z nich (6072 kapłanów, 889 braci zakonnych, 372 kleryków), a za granicą 2122 (2002 kapłanów, 93 braci zakonnych o ślubach wieczystych, 11 alumnów o ślubach wieczystych, 15 alumnów o ślubach czasowych). Do tego należy doliczyć 74 postulantów (58 z Polski i 16 obcokrajowców), 85 nowicjuszy pierwszego roku (60 z Polski i 25 obcokrajowców) oraz 29 nowicjuszy drugiego roku (17 z Polski i 12 obcokrajowców).

Dzień Życia Konsekrowanego obchodzony jest w Kościele katolickim 2 lutego, w święto Ofiarowania Pańskiego. Został ustanowiony przez papieża Jana Pawła II w 1997 roku, aby podkreślić znaczenie osób konsekrowanych w życiu Kościoła i społeczeństwa.

To dzień poświęcony modlitwie za osoby, które oddały swoje życie Bogu poprzez śluby czystości, ubóstwa i posłuszeństwa, a także okazja do wyrażenia wdzięczności za ich świadectwo wiary i posługę. Obchody mają także na celu promocję życia konsekrowanego i budzenie powołań.

Symboliczna data 2 lutego przypomina, że osoby konsekrowane są powołane, by jak Jezus ofiarować swoje życie dla świata, wnosząc światło nadziei i miłości tam, gdzie żyją i pracują.