Polacy w Santiago de Compostela będą mogli wziąć udział w mszy w swoim języku

Polacy pielgrzymujący do Santiago de Compostela w Hiszpanii będą mieli możliwość uczestniczyć w mszy św. i skorzystać ze spowiedzi w ojczystym języku – poinformowało biuro prasowe Konferencji Episkopatu Polski.

Przedstawiciele Rady Konferencji Episkopatu Polski ds. Turystyki i Pielgrzymek odwiedzili Santiago de Compostela w Hiszpanii, gdzie spotkali się z abp. Francisco José Prieto Fernandezem oraz z przedstawicielami duchowieństwa i władz regionalnych odpowiedzialnymi za Szlak św. Jakuba.

Celem rozmów było ustalenie zasad opieki nad polskimi pielgrzymami, którą będą pełnić kapłani z Polski. „W ramach współpracy, pielgrzymi będą mieli możliwość spowiedzi w języku polskim, w kaplicy w Centrum Pielgrzyma” – przekazało biuro prasowe Episkopatu Polski.

Poinformowało, że pątnicy z Polski będą mogli także uczestniczyć w mszy św. w ojczystym języku. Ponadto, w udostępnionych przez sanktuarium pomieszczeniach kapłani będą dostępni do rozmowy i udzielania wsparcia duchowego. W tej posłudze będą pomagać im wolontariusze.

Camino de Santiago w Hiszpanii przez wieki było trzecim po Jerozolimie i Rzymie szlakiem pielgrzymkowy w Europie. Do dziś podążają nim ludzie różnych wyznań i narodowości. W 2024 r. do sanktuarium św. Jakuba przybyło ponad 7 tys. pielgrzymów z Polski, co świadczy o rosnącej ich liczbie.

Według tradycji ciało św. Jakuba Apostoła złożono w miejscowość Finisterre, po łacinie znaczy to „koniec ziemi”. W tamtej epoce nie znano jeszcze innych kontynentów, więc na tym miejscu kończyło się rzymskie panowanie nad Europą. Sarkofag odnaleziono między 788 a 838 rokiem w pobliżu miejscowości Compostella (z łacińskiego Campus stellae – Pole gwiazdy). Z kolei hiszpańska nazwa Santiago znaczy po polsku „święty Jakub”. Te dwie nazwy łączy się w jedno, stąd nazwa miasta brzmi +Santiago de Compostella+”.

Apostoł zyskał przydomek Matamoros, czyli „pogromca Maurów”. W 711 r. armia muzułmańskich Arabów (Maurów) sforsowała Cieśninę Gibraltarską i rozpoczęła podbój półwyspu Iberyjskiego. Wstawiennictwu św. Jakuba przypisywano zwycięstwo w bitwie pod Clavijo koło Logrono w 844 r. Kroniki podają, że ukazał na białym wierzchowcu, dzierżący w jednej ręce włócznię, w drugiej śnieżnobiały sztandar z czerwonym krzyżem. Walczący chrześcijanie mieli dodawać sobie ducha do walki okrzykami „San Jago” bądź „San Tiago” – „Święty Jakub”.

Na miejscu grobowca apostoła w 1078 r. wzniesiono romańską katedrę, którą poświęcono w 1128 r., a od 1112 r. była już siedzibą biskupstwa. W 1120 r. papież Kalikst II ogłosił Santiago stolicą metropolitarną, a w dwa lata później przyznała kościołowi prawo obchodzenia Jubileuszu Roku Świętego, gdy 25 lipca – święto św. Jakuba – będzie przypadało w niedzielę.

W 1982 r. Rada Europy uznała „Drogę św. Jakuba” za szlak o szczególnym znaczeniu dla kultury. W październiku 1987 roku został on ogłoszony pierwszym Europejskim Szlakiem Kultury, a w 1993 roku został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. W lipcu 2015 roku UNESCO na 39. sesji w Bonn podjęło decyzję o rozszerzeniu szlaków jakubowych w Hiszpanii i wpisało cztery szlaki północne: Camino del Norte, Camino Primitivo, Camino Lebaniego oraz Camino Vasco del Interior. Jednocześnie nadało im nazwę Camino Frances i Szlaki Północnej Hiszpanii.

Zobacz także