Prymas Polski do osób konsekrowanych: wasza cicha obecność rodzi nadzieję

„Wasza obecność, czasami niewidoczna, często cicha i milcząca rodzi na nowo nadzieję. Przywraca ją zwłaszcza tym, którzy utracili ją w życiu i doświadczają takiej czy innej życiowej pustki” – mówił Prymas Polski abp Wojciech Polak do osób konsekrowanych modlących się 2 lutego w katedrze gnieźnieńskiej.

Tego dnia Kościół obchodzi Święto Ofiarowania Pańskiego i Dzień Życia Konsekrowanego, w którym siostry, ojcowie i bracia zakonni odnawiają swoje śluby i przyrzeczenia zakonne. W archidiecezji gnieźnieńskiej był to także dzień obchodów jubileuszu osób zakonnych.

„Po raz kolejny jesteśmy razem, aby dziękować Bogu za instytuty zakonne, kontemplacyjne, prowadzące dzieła apostolskie oraz za stowarzyszenia życia apostolskiego, za instytuty świeckie i za wszystkie indywidualne formy życia konsekrowanego. Za świętym Janem Pawłem II powtarzamy, że w swej istocie życie konsekrowane jest jak drzewo o wielu gałęziach, które tkwi korzeniami w Ewangelii i przynosi obfite owoce w każdej epoce życia Kościoła” – mówił w homilii metropolita gnieźnieński dziękując „za te codzienne owoce zakonnego życia oddanego Bogu i Kościołowi”.

>>> Życie konsekrowane w liczbach

„Widzę w każdej i w każdym z was wielki dar i wielką łaskę dla naszej świętowojciechowej jubileuszowej archidiecezji” – dodał.

„Dziękując wraz z wami w ciągu tego roku za 1025 lat istnienia archidiecezji i metropolii gnieźnieńskiej, pragnę dziękować również za waszą obecność, za obecność życia konsekrowanego i to przecież od samych początków istnienia gnieźnieńskiego Kościoła” – podkreślił Prymas wspominając najpierw benedyktyńskich mnichów Wojciecha i Radzyma, dalej pierwszych polskich zakonników męczenników, a po nich tych wszystkich, którzy jako konsekrowani przez wieki tworzyli i nadal tworzą jej duchowe oblicze. „Byliście i wciąż jesteście dla nas namacalnymi znakami nadziei” – zaznaczył.

Abp Polak przypomniał również za papieżem Franciszkiem, że ludzie nadziei są „cierpliwi w oczekiwaniu, czujni duchowo i wytrwali w modlitwie”. A dziś – jak zauważył – takiej postawy bardzo potrzeba. „Potrzeba wiele cierpliwości, aby nie dać się ponieść, także w życiu konsekrowanym, temu wszystkiemu, co rodzi w nas i w naszych wspólnotach pośpiech i nerwowość, co podsyca niezadowolenie i niezrozumienie, co wciąż nas gubi i po ludzku zatraca”. 

„Trzeba przystanąć w drodze – mówił Prymas. – Trzeba zobaczyć, że w istocie nie o to przecież chodzi, ile potrafimy zrobić, tylko kim tak naprawdę jesteśmy. I trzeba nam do tej prawdy cierpliwie powracać. Przecież to dla Jezusa porzuciliście dobra materialne i założenie własnej rodziny. Dlaczego? Ponieważ zakochaliście się w Jezusie, widzieliście w Nim wszystko i prawdziwie porwani Jego spojrzeniem, pozostawiliście resztę. Wiele też trzeba dziś czujności i to nie tylko dlatego, aby nie dać się uwieść przez różne rzeczy tego świata, ale żeby umieć rozróżniać to, co prawdziwie jest z Boga, a nie z nas” – wskazał arcybiskup gnieźnieński.

Prymas przyznał również, że obecność konsekrowanych w świecie, choć z pozoru niewidoczna i cicha, może przywracać i przywraca nadzieję. Niekiedy przywraca ją tym, którzy utracili ją w życiu i doświadczają takiej czy innej życiowej pustki, a niekiedy stawia pytanie o to, co jest tą prawdziwą, ostateczną nadzieją człowieka?”

>>> Bp Jacek Kiciński: misja osób konsekrowanych jest widzialnym znakiem nadziei [DOKUMENT]

„Jesteście wezwani, aby przekształcać znaki czasu w znaki nadziei. Jesteście wezwani, aby w swym życiu i posłudze nieść nadzieję chorym i cierpiącym, zwłaszcza tym, którzy znajdują się w trudnych warunkach życia. Trzeba ją dziś szczególnie zanieść do osób starszych, którzy boleśnie doświadczają samotności i opuszczenia, ale i do młodych, którym pod wpływem rożnych życiowych sytuacji, rozpadają się życiowe marzenia. Nadziei trzeba dziś Kościołowi, naszym parafiom i wspólnotom. Nikt bowiem na tej drodze nie jest sam i nikt nie idzie sam. W nadziei idziemy razem” – mówił Prymas.

Mszę św. wspólnie z abp. Wojciechem Polakiem celebrowali m.in.: bp Radosław Orchowicz, ks. kan. Wojciech Rzeszowski, wikariusz biskupi ds. zakonnych oraz zgromadzeni kapłani i zakonnicy z klasztorów i wspólnot obecnych w archidiecezji gnieźnieńskiej. W katedrze gnieźnieńskiej modliły się siostry zakonne, a za pośrednictwem transmisji duchowo łączyły się te osoby konsekrowane, które z powodu choroby czy wieku nie mogły do Gniezna przyjechać.

W archidiecezji gnieźnieńskiej istnieje obecnie 31 domów zakonnych – 20 żeńskich i 11 męskich. Mieszka w nich i w różnych miejscach posługuje 155 zakonnic, 39 księży zakonnych i 8 braci zakonnych. W Gnieźnie znajduje się też klasztor sióstr karmelitanek bosych, na rzecz których przekazane zostaną wszystkie ofiary zebrane tego dnia w kościołach archidiecezji gnieźnieńskiej.

Zobacz także