Przed Matką Bożą Markowicką Prokura Misyjna świętowała swoje 55-lecie [+GALERIA]

Prokura Misyjna Misjonarzy Oblatów MN świętowała swoje 55-lecie w sanktuarium Matki Bożej Markowickiej. – Prokura została ufundowana na prawdzie i misji – mówił podczas homilii o. Wojciech Popielewski OMI. 

Tej soboty do niewielkich Markowic k. Inowrocławia zjechali się Przyjaciele Misji oblackich z całej Polski. Kościół, w którym znajduje się wizerunek Królowej Kujaw, zapełnił się ludźmi, którym drogie są misje. Gościny udzielił obecny gospodarz dawnego klasztoru pokarmelickiego, będącego wcześniej pod opieką misjonarzy oblatów, ks. Rafał. Opowiedział on przed oficjalnym rozpoczęciem spotkania historię tego miejsca. To tutaj bowiem mieszkał i pracował bł. o. Józef Cebula OMI, gdy niemieccy naziści zabrali go do obozu koncentracyjnego. Tego dnia bowiem nie tylko świętowano 55-lecie Prokury Misyjnej, lecz także 25-lecie beatyfikacji tego oblata. Okazje zbiegły się idealnie. 

Misja tuż za progiem 

Najważniejszym punktem spotkania była msza, której przewodniczył prowincjał – o. Marek Ochlak OMI, poprzedzona wystawieniem Najświętszego Sakramentu, różańcem i modlitwą do Matki Bożej Markowickiej. Ojciec Marek Ochlak ofiarował mszę za Prokurę Misyjną, Przyjaciół Misji i misjonarzy żywych i zmarłych, oraz za współbraci oblatów aresztowanych na Białorusi. – Dziś w szczególny sposób będziemy się modlić o cud wolności dla naszych współbraci z Białorusi – powiedział prowincjał na rozpoczęcie liturgii. 

Kaznodzieja – o. Wojciech Popielewski OMI – opowiedział m.in. anegdotę o tym, jak to kiedyś w Rzymie usłyszał: „Czy wy, Polacy, nie umiecie spotkać się inaczej, tylko musi być msza?”. Zauważył, że Prokura została ufundowana na tej wspólnocie skoncentrowanej wokół Prawdy oraz skoncentrowana jest na misji, co jest centralnym zadaniem Kościoła. Przywołał o. Józefa Cebulę OMI, który tę Prawdę zaniósł aż do piekła obozu koncentracyjnego. Zauważył, że po wyjściu z sanktuarium wychodzimy na nasze tereny misyjne – do domów, rodzin, miejsc pracy. Już za progiem kościoła zaczyna się nasz obszar misyjny. 

Po mszy prowincjał wręczył dyplom na ręce s. Urszuli oraz podziękował obecnemu i byłym ojcom odpowiedzialnym za Prokurę Misyjną. Zwieńczeniem spotkania był wykład o. Krzysztofa Trocińskiego, który mówił o historii o. Józefa Cebuli. 

>>> Tomasz Maniura OMI: młodzi mówią, że nie chcą żyć jak ich rodzice [ROZMOWA]

Czujemy modlitwy oblatów 

Co mówią sami Przyjaciele Misji? Elżbieta Konieczyńska z parafii w Sławsku Wielkim, miejscowości położonej w pobliżu Markowic, wspomina o. Kazimierza Łabińskiego OMI, który przygotowywał ją do pierwszej Komunii świętej w Markowicach. Organizował specjalne spotkania o godz. 8.00. – Wspominam ze łzami, jak nieraz byłam jedyną uczestniczką tego spotkania, ale ono odbywało się mimo wszystko. Zawsze opowiadał o misjach, co mnie bardzo fascynowało. Z Francji sprowadzano do nas zbiory z misji, żebyśmy mogli widzieć działalność misyjną. Gdy ojcowie oblaci opuszczali Markowice, przystąpiliśmy do Przyjaciół Misji – opowiada. 

Do dzisiaj rzewnie wspomina o. Łabińskiego. – W takich trudnych momentach szukałam pokrzepienia przy grobie o. Łabińskiego i otrzymywałam zawsze pozytywne światło, żeby przebrnąć przez coś, co wydawało mi się nie do udźwignięcia. Jako Przyjaciele Misji czujemy modlitwę ojców oblatów za nas i nasze dzieci, za nasze rodziny – opowiada Elżbieta. 

Prokura Misyjna Misjonarzy Oblatów 

Prokura Misyjna Polskiej Prowincji Misjonarzy Oblatów powstała w maju 1969 r. w Poznaniu i została założona przez o. Walentego Zapłatę OMI, który w tym czasie był jednocześnie dyrektorem oblackiego Sekretariatu Powołań. Oficjalnie powołana wówczas instytucja nazywała się Sekretariatem Powołań i Prokury Misyjnej. Założenie Prokury Misyjnej zbiegło się z wyjazdem na misje do Kamerunu (2 stycznia 1970 r.) polskich misjonarzy oblatów. Bardzo szybko wzrastała liczba Przyjaciół Misji, grona świeckich, którzy współpracują ze Zgromadzeniem Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. Nie ma dokumentacji, która by potwierdziła, że przed II wojną światową funkcjonowała podobna instytucja oblacka. W okresie działalności dyrektorskiej o. Zapłaty liczba Przyjaciół Misji sięgała w największym momencie 40 tys. osób i dynamicznie się powiększała. Najczęściej były to osoby, które wyrażały chęć stania się Przyjacielem Misji podczas licznych animacji misyjnych prowadzonych przez Prokurę Misyjną, która odwiedzała do 100-150 parafii rocznie. Był to pierwszy etap jej rozwoju. Warto dodać, że sposób działania założyciela był profetyczny, posoborowy, wyprzedzający w swoim działaniu epokę, zachęcający świeckich do działania, przez chociażby włączenie ich do współodpowiedzialności. 

Kolejny etap rozwoju Prokury Misyjnej rozpoczął się w 1978 r., gdy nastąpił podział Sekretariatu Powołań i Prokury Misyjnej ze względu na nadmiar pracy. Sekretariat Powołań funkcjonował nadal w budynku głównym Domu Prowincjalnego, a Prokura Misyjna własnym sumptem zaadoptowała pomieszczenia w tzw. Białym Domu obok poznańskiego klasztoru, nad garażami. Od samego początku w jej strukturach pracowali świeccy oraz siostra służebniczka. Ówczesny prowincjał, o. Leonard Głowacki OMI, zatwierdził pierwszy dokument statutowy Prokury Misyjnej, który określał cele i zadania funkcjonowania tejże instytucji. Za najważniejszy cel uznano zapewnienie pomocy duchowej i materialnej misjonarzom, a wszystkie pozostałe były, w zasadzie, jego rozwinięciem. Statut został nieznacznie zmieniony w 1983 r. Był to czas rozwoju misji oblackich, otwierania nowych placówek, ale także wzrostu liczebnego grona Przyjaciół Misji. Oprócz pomocy misjonarzom i misjom były prowadzone liczne animacje misyjne, powiększała się skokowo liczba Przyjaciół Misji (która zmniejszyła się pod koniec okresu przewodniczenia o. Zapłaty), wydawane były materiały formacyjne, jak i prowadzona była formacja Przyjaciół Misji – w formie comiesięcznych mszy św., spotkań regionalnych, rekolekcji i kursów. Zrezygnowano, w tak dużym zakresie, wysyłania paczek, skrzyń i kontenerów na misje, ze względu na to, że opłaty związane z wysyłką, cłem były większe niż wartość przesyłanych rzeczy, które można było kupić na miejscu. W roku 1996 dyrektorem Prokury Misyjnej został Franciszek Chrószcz OMI, były misjonarz w Kamerunie i na Madagaskarze, a w 2011 r. Marian Lis OMI. Nowi dyrektorzy w zasadzie kontynuowali dzieło założyciela, skupiając się na pomocy modlitewnej i materialnej dla misjonarzy, animacjach misyjnych w parafiach, a także formacji i rozwoju liczebnym Przyjaciół Misji. 

W 1998 r. z inicjatywy Magdaleny Kudełki powstał Oblacki Wolontariat Misyjny przy Oblackim Duszpasterstwie Młodzieży NINIWA w Kokotku k. Lublińca. Z czasem nastąpiła ścisła współpracy pomiędzy obiema instytucjami, czego efektem było wspieranie materialne i logistyczne świeckich misjonarzy krótkoterminowych wysyłanych przez Oblacki Wolontariat Misyjny, jak i udział w ich formacji, czy kierowanie chętnych do tego ośrodka oblackiego. Ważnym rokiem był rok 2012, kiedy w struktury Prokury Misyjnej zostało włączone Stowarzyszenie Oblacka Pomoc Misjom „Lumen Caritatis” (zostało założone we Wrocławiu trzy lata wcześniej przez Bogusława Barańskiego OMI). Dzięki temu rozpoczęto pozyskiwanie środków na misje oblackie w sposób niezwiązany bezpośrednio z duszpasterstwem (np. odpisanie 1,5% podatku dochodowego czy donacje innych fundacji, osób prywatnych i prawnych). W 2016 r. Prokura Misyjna została przeprowadzona do Domu Prowincjalnego, gdyż tzw. stary Biały Dom, ze względów technicznych, został przeznaczony do rozbiórki, a na jego miejscu miał powstać Dom Prowincjalny. 

Trzeci etap rozwoju Prokury Misyjnej rozpoczął się w 2017 r. po połączeniu z redakcją czasopisma „Misyjne Drogi” i portalu misyjne.pl. Decyzję tę podjął p.o. prowincjała dr Marian Puchała OMI. W związku z tym został wydany wówczas nowy statut Prokury Misyjnej. W statucie zapisy zostały rozszerzone o działalnością wydawniczą, a także zbieranie funduszy nieduszpasterskich na rzecz misji oraz projektowe rozliczanie środków, działalność związaną z dialogiem międzyreligijnym i międzykulturowym, nauką, jak i transparentność ich rozliczania. Projektami, które Prokura Misyjna kontynuuje, a które były rozpoczęte w części redakcyjnej, są „adopcja” szkolna dzieci na misjach (od 2016 r.) oraz kampania modlitewna za misjonarzy „Misjonarz na Post” (od 2014 r.). Od połączenia realizowane są nowe akcje pomocowe związane z bieżącymi wydarzeniami w świecie misyjnym. Prokura Misyjna reaguje na klęski żywiołowe czy konflikty zbrojne, organizując zbiórki online. Większość z nich cieszy się dużym zainteresowaniem i przynosi wymierne korzyści, dzięki którym środki finansowe i pomoc materialna mogą trafić do najbardziej potrzebujących. Realizowane są także nieinterwencyjne działania i projekty, które wspierają budowę kaplic, szkół, studni czy ośrodków zdrowia. Promowanie akcji odbywa się dzięki portalowi misyjne.pl oraz przez redakcje katolickie i świeckie, z którymi redakcja stale współpracuje. Media pozwalają także na pozyskiwanie nowych Przyjaciół Misji, wolontariuszy misyjnych, sprzymierzeńców misji i innych darczyńców. W 2018 r. redakcja „Misyjnych Dróg” otrzymała medal Komisji Episkopatu Polski ds. Misji Benemerenti in Opere Evangelizationis, a rok później tym samym medalem została nagrodzona kampania pomocy duchowej „Misjonarz na Post”. 

Ostatni, czwarty etap historii Prokury Misyjnej został zapoczątkowany w 2021 r., po przeprowadzeniu Prokury Misyjnej do Domu Misyjnego, nowego trzykondygnacyjnego budynku, powstającego na bazie wcześniej projektowanego Domu Prowincjalnego, a którego przeznaczenie zostało zmienione przez prowincjała prof. UAM Pawła Zająca OMI z jego radą. Oprócz sekretariatu misyjnego, koordynującego współpracę z Przyjaciółmi Misji, swoją siedzibę ma w nim redakcja „Misyjnych Dróg” oraz portalu misyjne.pl. W budynku są również dwie obszerne sale konferencyjne, pomieszczenia oblackiego stowarzyszenia „Lumen Caritatis”, miejsce działalności oblackiej Fundacji Instytut Mazenodianum, jak i Fundacji Pomocy Humanitarnej „Redemptoris Missio”. Po rozpoczęciu pracy sekretariatu misyjnego oraz redakcji w nowej siedzibie, kolejnym dyrektorem Prokury Misyjnej został Marek Ochlak OMI, misjonarz Madagaskaru. W 2022 r. na terenie Domu Misyjnego zostało przyjętych prawie 30 uchodźców wojennych z Ukrainy, którzy uzyskali pomoc w szeroko pojętym zakresie. Nowy dyrektor kontynuował realizowanie celów poprzedniego dyrektora. W 2022 r. Prokura Misyjna za całokształt działania otrzymała medal Komisji Episkopatu Polski ds. Misji Benemerenti in Opere Evangelizationis. Rok później o. Marek Ochlak OMI został ustanowiony prowincjałem polskiej prowincji oblackiej, w wyniku czego musiał pożegnać się z pełnioną dotychczas funkcją. Obecnym dyrektorem Prokury Misyjnej jest Wiesław Chojnowski OMI (historię opracował Marcin Wrzos OMI). 

Zobacz także