fot. youtube
Bł. Franciszka Siedliska – skromna misjonarka skutecznie wypraszająca łaski
Misjonarka idąca w życiu pod prąd i błogosławiona o dobrym sercu. Tak można określić Franciszkę Siedliskę. Czym jeszcze zasłynęła w swoim trwającym 60 lat życiu ta niesamowita Polka?
Urodziła się 12 listopada 1842 r. obok Nowego Miasta nad Pilicą. Później zamieszkała w miejscowości Żdżary. W dzieciństwie miała bardzo poważne problemy z kręgosłupem, dlatego wielokrotnie wyjeżdżała na leczenie do różnych uzdrowisk na całym świecie. Mimo to odczuwane przez nią silne bóle po pewnym czasie przerodziły się w chorobę chroniczną.
Artystka
Franciszka miała ziemiańskie pochodzenie. Jej rodzice zadbali o staranne wykształcenie swojej córki. Ponadto uczęszczała też na lekcje muzyki i tańca. Jak pisała po latach, razem z bratem Adamem żyli w dzieciństwie w dostatku i wygodzie. Jej rodzina była jednak obojętna religijnie.
>>> Potężna broń duchowa w zmaganiu ze złym duchem – modlitwy do Michała Archanioła
O wstąpieniu do klasztoru przyszła błogosławiona marzyła już mając 8 lat. Niestety, jej rodzice, a szczególnie ojciec, wymarzyli sobie dla córki karierę artystyczną.
Do sakramentu I Komunii i bierzmowania przygotował ją ojciec kapucyn Leander Lendzian, który pozostał jej kierownikiem duchowym do 1879 r. Zakonnik rozpoznał w niej powołanie i utwierdzał ją w przekonaniu, że założenie zgromadzenia jest dobrym pomysłem.
fot. cathopic
Zakonnica
W 1864 r. w Cannes Franciszka złożyła prywatny ślub czystości. Jej ojciec nie był jednak zadowolony ze sprzeciwu wobec planów matrymonialnych, które dla niej szykował. Tym samym przyszła błogosławiona obiecała mu, że pozostanie z rodziną, dopóki będzie żył. Na krótko przed śmiercią jej ojciec nawrócił się. Zmarł w 1870 r. pojednany z Bogiem.
W tym samym roku Franciszka wstąpiła do zakonu. Najpierw była tercjarką franciszkańską, potem utworzyła i zorganizowała nowe zgromadzenie zakonne Najświętszej Rodziny z Nazaretu – czyli nazaretanki. Pierwszy dom zakonny nowego zgromadzenia powstał jednak dopiero pięć lat później w Rzymie, gdyż w Polsce nie było to możliwe. Założycielka przybrała wówczas imię Maria od Pana Jezusa Dobrego Pasterza. W tym czasie, zajęta wieloma sprawami, przyszła błogosławiona odzyskała całkowicie zdrowie.
fot. cathopic
W Polsce
W 1881 r. Franciszce udało się założyć dom zakonny również w Krakowie. Członkinie nowego zgromadzenia od razu zaczęły pracę w szkołach, domach opieki, sierocińcach i internatach. Siostry te pomagały również biednym oraz zajmowały się wychowaniem, zwłaszcza religijnym, zaniedbanych dzieci. Ponadto niosły też pomoc samotnym matkom oraz rodzinom zmagającym się z wieloma problemami.
Misjonarka
W 1885 r. Maria, poproszona przez kierownika Misji Polskiej w Ameryce, wraz z 11 innymi siostrami zakonnymi wyjechała na misje. Wkrótce nowe placówki założonego przez nią zgromadzenia zostały otwarte też we Francji i Anglii. Kobiety pomagały emigrantom w prowadzeniu życia religijnego, posługiwały też w szpitalach i zajmowały się biednymi i zagubionymi dziećmi. Swoją pomoc niosły nie tylko Polonii, lecz także wielu innym narodom.
>>> Na cześć św. Cecylii. Kiedy to usłyszysz, zadrży Twoja dusza [WIDEO]
Błogosławiona
Maria zmarła 21 listopada 1902 r. w Rzymie. Już dziewiętnaście lat później rozpoczął się jej proces beatyfikacyjny. W 1980 r. Jan Paweł II ogłosił dekret o heroiczności jej cnót, a 23 kwietnia 1989 r. w Rzymie dokonał jej beatyfikacji, nazywając ją błogosławioną “apostołką godności ogniska rodzinnego”. 2 czerwca 2019 r. relikwie zakonnicy wprowadzono do warszawskiej Świątyni Opatrzności Bożej. Jej wspomnienie liturgiczne przypada 25 listopada.
Wybrane dla Ciebie
Czytałeś? Wesprzyj nas!
Działamy także dzięki Waszej pomocy. Wesprzyj działalność ewangelizacyjną naszej redakcji!
| Zobacz także |
| Wasze komentarze |
Wiadomości
Wideo
Modlitwy
Sklep
Kalendarz liturgiczny