Fot. PAP/EPA/WILL OLIVER

Czy bazylia ma coś wspólnego z bazyliką? Tych ciekawostek o słowach związanych z Kościołem nie znałeś

Większość słów związanych z Kościołem wywodzi się z łaciny. W języku tym często oznaczają jednak zupełnie coś innego. Warto więc przyjrzeć się im bliżej. 

Kościół – najpierw funkcjonowało słowo „cerkiew”. Później miejsce modlitwy, które dziś nazywamy kościołem, czerpiąc inspirację z języka czeskiego nazywano grodem. Pierwsze kościoły stawiano bowiem w warownych grodach. Według legend nazwa „kościół” pochodzi od „kości”, ponieważ w poprzednich wiekach w kościołach chowano zmarłych. 

Bazylia i bazylika – chociaż oznaczają zupełnie co innego, wbrew pozorom pojęcia te są do siebie bardzo zbliżone. Bazylia przede wszystkim jest wyrazem pokrewnym do słowa bazylika.
Słowo bazylika pochodzi z łaciny (basilica) i dosłownie oznacza „portyk królewski”. Natomiast bazylia (łac. basilicum) to dosłownie „król”. 

Zdjęcie: widok na bazylikę licheńską z Golgoty, fot. Biuro Prasowe Sanktuarium

Katedra – słowo to wywodzi się z łaciny (cathedra) i oznacza krzesło, siedzenie dla biskupa. 

>>> „Wściekłość piekła przeistoczy się w przemoc i spowoduje ogromne zniszczenia”. Treść objawień Matki Bożej w Heede

Konfesjonał – (łac. confessionare) to spowiadać, wyznawać 

spowiedź spowiednik konfesjonał

Fot. cathopic

Ołtarz – dawniej ołtarz nazywano ałtarem, od łacińskiego altare, co oznacza „wysoki”. 

Tabernakulum – słowo to wywodzi się z łacińskiego tabernaculum i oznacza szałas i namiot 

Kruchta – czyli przedsionek w kościele – wywodzi się od słowa crypta, czyli krypta, która w języku polskim jest podziemnym pomieszczeniem w Kościele, przeznaczonym do przechowywania relikwii lub ciał zmarłych. 

Ksiądz – to jedyne słowo w tym zestawieniu, które wywodzi się z języka słowiańskiego. Początkowo oznaczało naczelnika plemiennego. W średniowieczu natomiast księdzem nazywano człowieka możnego i wpływowego.  

>>> Olivier Giroud (piłkarz, napastnik klubu Chelsea): Pan jest moim Pasterzem

Odpust – wyraz ten zapożyczony został z języka słowiańskiego, na początku oznaczał wyłącznie odpuszczenie czegoś lub zwolnienie z czegoś. 

Cmentarz – słowo to pochodzi od łacińskiego cimiterium; co zarówno po łacinie, jak i w języku greckim, oznacza „spać/odpoczywać”.  

Ornat – po łacinie to ornare, czyli „ozdabiać” lub też ornatus, czyli ozdobny ubiór. Ornat stanowi symbol drogi krzyżowej Chrystusa oraz ciężaru obowiązków i godności kapłańskich. W obrządku bizantyjskim odpowiednik ornatu to felonion. 

Fot. cathopic

Monstrancja – słowo to pochodzi od łacińskiego monstare, czyli „pokazywać”. Co ciekawe, monstrancja stała się powszechna w Kościele katolickim dopiero w XIII wieku, kiedy papież Urban IV wprowadził święto Bożego Ciała. Wcześniej hostię umieszczano np. w kryształowych puszkach. 

Ministrant – z łacińskiego ministrare, czyli „służyć”, „posługiwać”, „pomagać”. Co ciekawe, słowo „minister” również po łacinie oznacza „sługa”, „pomocnik”.  

Procesja – to wyraz pochodzący z łaciny (processio) oznaczający obrzędowe wyjście z kościoła na zewnątrz. 

Misjonarz – słowo wywodzące się z łaciny (missionarius), od samego początku występuje we współcześnie znanym znaczeniu. 

Zakrystia – wyraz zapożyczony z języka niemieckiego (sakristiei). Wcześniej jednak funkcjonowało słowo sacrista, czyli sługa kościelny. 

Wybrane dla Ciebie

Czytałeś? Wesprzyj nas!

Działamy także dzięki Waszej pomocy. Wesprzyj działalność ewangelizacyjną naszej redakcji!

Zobacz także
Wasze komentarze