Gdy Rzym spływał krwią chrześcijan [FILM]

Gdy inni ich prześladowali, oni odpowiadali miłością. A przynajmniej starali się iść tą drogą. I nie tracili wiary. „Paweł, apostoł Chrystusa” to dobre kompendium wiedzy z Dziejów Apostolskich. To historia Apostoła Pawła, Łukasza Ewangelisty (i autora Dziejów właśnie). To historia pierwszych chrześcijan.  

Filmy na tematy religijne, nawet kręcone przez wielkich producentów, niosą ze sobą ryzyko zbytniego uduchowienia, utrzymania na zbyt wysokim C i czasami – co tu dużo mówiąc – przegadania, świątobliwości i nudy. „Paweł, apostoł Chrystusa” jest pod każdym tym względem inny. Trzyma w napięciu, mówi dużo o historii pierwszych chrześcijan (to historia spisana w listach Pawła i przede wszystkim w Dziejach Apostolskich). Jednocześnie ma wyraźny walor religijny. Tytuł mówi o Pawle, ale film pokazuje także pracę Łukasza. Dzięki niemu przypominamy sobie, jak bardzo ci panowie byli ze sobą zżyci, jak blisko współpracowali (przy spisywaniu myśli Pawła) i jak bardzo wspierali się w najtrudniejszych momentach – chociażby wtedy, gdy Paweł trafił do więzienia, którym zarządzał Marek Antoniusz.  

To czasy, w których Rzym spływał krwią, a chrześcijanie byli prześladowani. Widzimy, jak powstawały pierwsze wspólnoty – poznajemy tę, której liderami są Priscilla i Aquila. Chrześcijaństwo jest uznawane wtedy za kult niebezpieczny dla cesarstwa. Chrześcijanie żyli wtedy w małych wspólnotach, a podczas prześladowań ze strony Rzymian dodatkowo byli stłaczani w gettach.  

Moc w słabości się doskonali. A miłość jest jedyną odpowiedzią 

Film przypomina, że pisma Pawła to kopalnia wielkich i ważnych cytatów. Można się na nie natknąć co chwilę i uświadomić sobie, że nie są jakimiś zdaniami złotymi zgłoskami zapisanymi, ale życiowymi wskazówkami, aktualnymi i dziś, dla nas. Łukasz odwiedza Pawła w więzieniu, spisuje jego listy. To czas trudny i ważny w życiu Pawła. Jest mężczyzną w podeszłym wieku, zniszczonym przez życie i prześladowania. Widać to na jego skórze. Jednocześnie jest niezwykle silny i pewny swej wiary. Widać to też w jego słowach. Znamy przecież historię Pawła: od prześladowcy, przez wyznawcę do męczennika. Mimo prześladowań, które teraz nie on prowadzi, ale jego spotykają, nie wątpi w Chrystusa i Jego naukę. Wręcz przeciwnie – bije od niego spokój. Jedyne, czym się martwi, to los jego przyjaciół. I prosi ich, by nawet na nienawiść nie odpowiadali tym samym. Możemy to obserwować w rodzinnej historii Marka Antoniusza, w której swój udział miał Łukasz (z zawodu lekarz).  

„Jesteśmy na tym świecie, ale nie toczymy wojen tego świata. Miłość to jedyna droga. Zemsta – najgorsza” (cytat z filmu)  

 Jego Rzym, jego obłęd  

To czasy Nerona, który obciążał winą chrześcijan za pożar, który strawił Wieczne Miasto. Ci więc zastanawiają się, czy zostać, czy uciec. W ich wspólnocie wybucha o to spór. Los uchodźcy? Czy uchodźcy wewnętrznego? Przyznacie – wybór niełatwy. Do tego dochodził dylemat – czy zostawić współbraci i współsiostry, czy wyjechać, dbając o swoje życie. I pytanie najważniejsze – czego chce od nich Bóg? Modlą się, proszą o łaskę rozeznania. I Paweł i Łukasz wiedza, że „będą mieli siły uczynić to, co słuszne”, a „tam gdzie wzmaga się grzech” (to ówczesny Rzym) „tam też obficiej rozlewa się łaska”. Oni są pewni obecności i wsparcia Boga. Nie bez przyczyny najsilniej wybrzmiewają te słowa Pawła: „W dobrych zawodach uczestniczyłem, wiary ustrzegłem”.  

Czym jest życie dla chrześcijanina  

To twardy, trudny i okrutny czas dla chrześcijan. Za swoją wiarę ryzykują życiem. Jednak wiedzą, że „żyją dla Pana i umierają dla Pana” i to On zdecyduje, jak ma potoczyć się ich los. Dzięki temu zachowują pokój serca w tych niespokojnych czasach. Oczywiście nie są wolni od ludzkich lęków i wątpliwości – to naturalne. W filmie pada pewne piękne porównanie, które zapadło mi w pamięć. Otóż dla chrześcijanina życie z Panem, życie wieczne to ocean, a ci, którzy skupiają się tylko na życiu na ziemi, biorą wodę z oceanu w ręce i patrzą, jak ta woda ucieka im przez palce. Gdyby skupić się właśnie tylko na tym – na tej wodzie na wyciągnięcie ręki, to perspektywa jest dość smutna. Gdy spojrzeć jednak na horyzont, na bezmiar oceanu, to nic nam nie jest straszne. Nawet największe sztormy.  

Obraz dedykowany prześladowanym  

Muzykę do filmu skomponował polski artysta, laureat Oscara za muzykę do filmu „Marzyciel” („Finding Neverland”) – Jan A. P. Kaczmarek. „Paweł, apostoł Chrystusa” jest dedykowany wszystkim prześladowanym za wiarę. To jednocześnie dobrze skrojone kompendium wiedzy o Dziejach Apostolskich i historii pierwszych chrześcijan. Jeśli nie widzieliście, najwyższy czas, by nadrobić zaległości. Weekend właśnie się zaczyna.  

Zobacz także