Nieznana polska mistyczka: Jezus powiedział mi „Polska będzie moim królestwem”

Służebnica Boża, Kunegunda Siwiec była polską, świecką zakonnicą – należała do tercjarek karmelitańskich. Była także mistyczką – doświadczyła wielu niezwykłych objawień. Zapisy rozmów, sporządzane w latach 1942–1955 przez kierownika duchowego Kunegundy Siwiec, ks. Bronisława Bartkowskiego, zostały opublikowane pośmiertnie po wydaniu imprimatur przez kard. Stanisława Dziwisza.

Kunegunda Siwiec była dziesiątym z jedenaściorga dzieci. Urodziła się Stryszawie (woj. małopolskie). Pochodziła z niezwykle religijnej rodziny, która żyła skromnie w typowej góralskiej chacie. Na co dzień zajmowała się pracą z polu, siała zboże, pasała bydło, pomagała w pracach domowych. Gdy miała 20 lat, usłyszała rekolekcje wygłoszone przez redemptorystę, o. Bernarda Łubieńskiego. Kunegunda Siwiec, pozostając wówczas osobą świecką, postanowiła poświęcić się Bogu. Zerwała zaręczyny i do końca życia nie wyszła za mąż. W 1902 ukończyła kurs katechetyczny i zajmowała się przygotowywaniem okolicznych wiernych do sakramentów.

W końcu w 1924 roku wstąpiła do III zakonu karmelitów bosych, w którym złożyła śluby i przyjęła imię Teresa od Dzieciątka Jezus. Doświadczyła w swoim życiu wielu objawień, które zostały spisane m. in. książce „Miejsce mojego miłosierdzia i odpoczynku”, które otrzymały imprimatur przez kard. Stanisława Dziwisza. Jezus miał powiedzieć do niej m.in.:

Polska będzie moim królestwem. Będzie wielka, będzie dobra i radość Mi sprawiać będzie. Córko moja, spoczywaj w Sercu moim, bo Ja w twoim odpoczywam. Spełniaj moją wolę, a Ja twoją spełniać będę, tu na ziemi i w niebie. Ufaj Mi, bo wszystko mogę!

W jej dzienniczku zachowało się także 9 próśb Jezusa:

1. Prośba o rozmowę
Rozważaj miłość moją – co uczyniłem dla ciebie od żłobka, aż po krzyż. Ukochałem cię, zanim byłaś na świecie. Myślę o tobie. Myśl o Mnie. Rozmawiaj ze Mną. Radź się Mnie we wszystkim.

2. Prośba o miłość
Czuwaj nad tym, by składać choćby najmniejsze ofiary. Dziecko czuje się bezpiecznie i spokojne w objęciach matki. O nic się nie lęka. Ciebie mam zawsze w objęciach, niczego się nie lękaj. Kochaj mnie. Kochaj mnie miłością czują i czynną. Bądź pociechą serca Mojego.

3. Prośba o ufność
Ufaj, bo wszystko mogę. Ile Mi ufać będziesz, tyle będziesz otrzymywać. Twoje pragnienie zmusza Mnie do udzielania ci łask. Ufność wspiera wiarę, wiara ufność, a pokój głęboki jest fundamentem wiary i ufności. Ufaj mi i wierz, że z tobą wspólnie pracuję, modlę się i cierpię. Ojciec, który kocha dzieci, nie zawsze daje dzieciom to, o co proszą, ale to, co lepsze i pożyteczniejsze. Tak i Ja tobie daję to, przez co osiągniesz największą miłość.

4. Prośba o radość
Mało jest dusz, które by składały ofiary. Są takie, które wystrzegają się grzechu, ale mało jest takich, które starałyby się o małe ofiary, które Mnie sprawiają radość, a dla dusz są bardzo pożyteczne dla ich nawrócenia. Pamiętaj, zawsze zachowuj spokój i radość. Dziel się z innymi swoim szczęściem, mówi im o Mojej dobroci, miłości i miłosierdziu.

5. Prośba o pokój
Czuwaj nad sobą, tak się zachowuj, jakbyś na ziemi była ty i Ja. Ćwicz się w cierpliwości, bo wtedy utrzymasz się w pokoju. Jak nie można przeglądać się w wodzie zmąconej, tak i Ja nie mogę przemawiać do dusz zmąconych. Spokój nie polega na tym, by nie doznawać utrapień, krzyżów. Dopóki dusza jest złączona z ciałem, będzie doznawać przejść. Spokój zależy od miłości.

6. Prośba o odpoczynek
Nie należy przejmować się przeszłością, ani przyszłością, bo tworzy to niepokój. Ja mam odpoczynek w sercu głęboko spokojnym. Twoje serce jest moim niebem, oddalaj więc od siebie wszelki niepokój i zamęt. Kto dziękuje za cierpienia, więcej Mi radości sprawia, niż gdyby spełnił dużo dobrych uczynków. W takiej duszy mam odpoczynek, taka dusza pomaga zbawiań dusze, pomaga Kościołowi i duszom w czyśćcu cierpiącym.

7. Prośba o wierność
Ukochaj własną nicość oraz słabość, a cokolwiek otrzymujesz ode Mnie, oddawaj Mi z powrotem z dziękczynieniem. Darzyć cię będę łaskami wielkimi. Sługa rzeczy pana nie uważa za swoje, ale wierny jest i otrzymuje nagrodę poza należną zapłatą. Bądź wierna w służbie mojej. Mam staranie o każde, nawet najmniejsze stworzenie, a każde przestałoby istnieć, gdybym go nie podtrzymywał. A szczególne staranie mam nad duszami Mi oddanymi. W objęciach moich je noszę. Miłujesz Mnie, gdy jesteś cierpliwa w przeciwnościach, modlisz się, czynisz ofiary. Czuwaj, bo skłonna jesteś do zajmowania się rzeczami zewnętrznymi i łatwo przez to stajesz się obojętną. Wiernością wynagradzaj za tych, co gardzą Moją miłością.

8. Prośba o swobodę ducha
Zawsze miej swobodę ducha, inaczej niepokoje sprawiłyby, że przestawałabyś trwać w gorliwości, męczyłoby cię to i nudziło. Tak mnie kochaj, jak umiesz. A Ja zadowolony z ciebie jestem. Bo dzieci nie myślą o tym, jak rodziców kochać, ale jak umieją – tak kochają. Popatrz na dzieci. Gdy robią coś dobrego, nie myślą o tym. Małe dzieci nie uczą się kochać, a jednak kochają i są kochane.

9. Prośba o wyrozumiałość
Wynagradzaj Mi za miłość wzgardzoną. Miłość moja i dobroć są źródłem miłosierdzia, a błogosławiona dusza, która miłosierdzie otrzymuje i kieruje się miłosierdziem. Trzeba mieć wyrozumiałość dla błędów wszystkich ludzi. Wyrozumiałość na błędy i słabości rośnie z miłością dla ludzi i z tym większą litością pochylać się będzie nad nędzą ludzką, jak matka pochyla się nad dzieckiem słabym.

Świecki Zakon Karmelitów Bosych organizuje do jej grobu coroczne pielgrzymki, które zawsze cieszą się ogromną popularnością. 29 września 2007 Stolica Apostolska wydała dekret tzw. Nihil obstat wyrażający zgodę na rozpoczęcie jej procesu beatyfikacji. 14 listopada 2016 odbyła się ekshumacja jej doczesnych szczątków z cmentarza w Stryszawie i przeniesienie ich do kaplicy Sióstr Zmartwychwstanek w Siwcówce.

Zobacz także