Przewodniczący episkopatu złożył kondolencje po śmierci bp. Kazimierza Romaniuka

Zmarły Ksiądz Biskup Kazimierz Romaniuk rozkochany był w Słowie Bożym i dużą część swojego życia, jako znamienity biblista, poświęcił zgłębianiu Słowa Bożego – napisał przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski abp Tadeusz Wojda SAC w kondolencjach po śmierci bp. Kazimierza Romaniuka, biskupa seniora diecezji warszawsko-praskiej.

Publikujemy pełny tekst kondolencji:

Warszawa, dnia 1 marca 2025 roku

„Naucz nas liczyć dni nasze, byśmy zdobyli mądrość serca”
(Psalm 90,12)

Ekscelencjo,
Dostojny Księże Biskupie Romualdzie,

Ze smutkiem przyjąłem wiadomość o śmierci J. E. ks. bp. prof. dr. hab. Kazimierza Romaniuka, pierwszego biskupa warszawsko-praskiego. Na ręce Księdza Biskupa Romualda, Pasterza Diecezji Warszawsko-Praskiej, pragnę złożyć kondolencje wszystkim bliskim zmarłego ks. bp. Kazimierza Romaniuka, rodzinie, krewnym, przyjaciołom, współpracownikom uniwersyteckim, kapłanom, osobom życia konsekrowanego i wszystkim diecezjanom Diecezji Warszawsko-Praskiej.

Zmarły Ksiądz Biskup Kazimierz Romaniuk rozkochany był w Słowie Bożym i dużą część swojego życia, jako znamienity biblista, poświęcił zgłębianiu Słowa Bożego. W artykule „Płaczcie z tymi, którzy płaczą” przed laty pisał o przyczynach łez, rozważając również moment śmierci i smutku, z jakim każdy człowiek musi się zmierzyć. Śp. Biskup Kazimierz zakończył ten artykuł fragmentem, który może być przesłaniem na dzisiejszą uroczystość pogrzebową.

Według Pisma Świętego w przyszłym życiu sprawiedliwych nie będzie ani płaczu, ani smutku. Czytamy w ostatniej księdze Pisma Świętego: „Oto przybytek Boga wśród ludzi. Zamieszka razem z nimi. Oni staną się Jego narodem, a On będzie Bogiem z nimi. On otrze z ich oczu wszelką łzę. Nie będzie już odtąd śmierci ani żadnego smutku, ani narzekań, ani utrudzenia” (Ap 21, 3n). Znaczy to przede wszystkim, że zbawieni nie będą mieli żadnego powodu do smutku. Nie będą płakać ze smutku, z przygnębienia. Zrozumiałe też, że nie będą płakać ze złości i zagniewania. Nie będzie po temu żadnych powodów. Pismo Święte nie mówi co prawda o tym, że obdarzeni szczęściem wiecznym będą płakać z radości, jaką daje oglądanie Boga twarzą w twarz. Ale takie łzy szczęścia wcale by nas nie dziwiły, gdyby się znalazły w opisach pozagrobowej egzystencji usprawiedliwionych.

Dziś śp. Biskup Kazimierz przekonał się o prawdziwości swojej eschatologicznej nadziei. O prawdzie zawartym w Słowie Bożym, które z zapałem zgłębiał i dzielił się wiedzą z innymi. Z ufnością powierzamy śp. ks. bp. Kazimierza Romaniuka Miłosiernemu Bogu.  

Kościół w Polsce i Konferencja Episkopatu Polski zawdzięcza bardzo wiele śp. Biskupowi Kazimierzowi, był bowiem przewodniczącym Podkomisji Episkopatu ds. Pisma Świętego, wiceprzewodniczącym Komisji Episkopatu ds. Wydawnictw Katolickich, członkiem Rady Naukowej Episkopatu, członkiem Komisji Episkopatu ds. Nauki Katolickiej, współprzewodniczącym Komisji Wspólnej ds. Fakultetów Papieskich, członkiem Komisji Episkopatu ds. Seminariów Duchownych, Podkomisji Państwowo-Kościelnej ds. Seminariów, Państwowej Komisji Kodyfikacyjnej ds. Ustawy o Szkolnictwie Wyższym.

Jest jeszcze wiele innych zasług, o których trzeba by wspomnieć. Ufamy jednak, że Miłosierny Jezus, któremu ufał bezgranicznie, co wyrażało jego biskupie zawołanie, wszystkie zasługi śp. ks. bp. Kazimierza Romaniuka wynagrodzi.

Niech Maryja, Matka Miłosierdzia, wyprasza dar życia wiecznego śp. ks. bp. Kazimierzowi Romaniukowi. Rodzinie, przyjaciołom, współpracownikom i wszystkim poruszonym Jego śmiercią niech wypraszają pokój serca.

+ Tadeusz Wojda SAC
Arcybiskup Metropolita Gdański
Przewodniczący Konferenci Episkopatu Polski

______________

Jego Ekscelencja
Ksiądz Biskup Romuald Kamiński
Biskup Warszawsko-Praski

Zobacz także