„Stać się człowiekiem paschalnym”, polscy biskupi w Wielki Piątek

Krzyż Chrystusa jest osią świata i kosmosu – powiedział bp Michał Janocha podczas liturgii Męki Pańskiej sprawowanej w Archikatedrze Warszawskiej. Dodał, że cierpienie człowieka pozostaje tajemnicą.

Biskup wskazał, że podczas liturgii Wielkiego Piątku, Kościół modli się m.in. w intencji wyznawców innych Kościołów i religii, za Żydów – aby osiągnęli pełnię zbawienia, za niewierzących, za rządzących państwami oraz za chorych, cierpiących, prześladowanych, umierających. “Nikt z tej modlitwy płynącej z krzyża nie jest wyłączony – mówił bp Janocha. – Ta modlitwa ukazuje krzyż jako oś świata, axis mundi; jako oś kosmosu, wokół której wszystko się obraca. I chodzi o to, aby poprzez przeżycie tych Świąt paschalnych odkrywać, że krzyż jest również osią mojego życia, abym ja sam stawał się człowiekiem paschalnym, człowiekiem który patrzy na życie przez pryzmat śmierci i zmartwychwstania Jezusa Chrystusa” – zachęcał duchowny.

Abp Ryś: Jezusa nikt nie zabił, Jezus oddał życie

W ostatniej sekundzie życia Jezus oddał ducha. Nie skonał, nie umarł. Jezusa nikt nie zabił, Jezus oddał życie – powiedział w piątek w łódzkiej archikatedrze, podczas liturgii na cześć Męki Pańskiej, metropolita łódzki abp Grzegorz Ryś. Nawiązując do ewangelicznego opisu ostatniej ziemskiej drogi Chrystusa nazywanej drogą krzyżową, metropolita podkreślił, że nie mówi się o śmierci Jezusa, lecz o „oddaniu ducha”.

Prośmy Chrystusa, abyśmy potrafili kochać tak, jak On nas kocha – wskazywał bp Krzysztof Nitkiewicz podczas Liturgii Wielkiego Piątku sprawowanej w sanktuarium Relikwii Drzewa Krzyża Świętego na Świętym Krzyżu. Nabożeństwu Drogi Krzyżowej i Liturgii Wielkiego Piątku w świętokrzyskiej bazylice przewodniczył biskup sandomierski, który zauważył, że w czasach pandemii wielkopostne drogi krzyżowe zmieniły swoją formę. – Już drugi rok z rzędu, na skutek pandemii, wielkopostne drogi krzyżowe zmieniły swoją formę. Mniej masowe i spektakularne, jak ta prowadząca przez Puszczę Jodłową, miały wymiar bardziej osobisty i przez to pewnie, stawiały większe wymagania. Ale i Chrystus samotnie dźwigał krzyż, chociaż otaczały Go tłumy ludzi. Niech rozpozna dzisiaj pośród nich Twoją i moją twarz, poczuje ulgę, kiedy pomożemy Mu powstać z upadku, podtrzymamy krzyż i otrzemy Jego twarz – mówił biskup. Na zakończenie Drogi Krzyżowej ordynariusz zaznaczył, że na krzyżu zajaśniała miłość Chrystusa, która rozproszyła mroki naszych grzechów, a Chrystus wypełnił swoje zbawcze dzieło.

– Chrystus przybliżył się do świata i człowieka przez cierpienie i krzyż – mówił bp Łukasz Buzun podczas Liturgii Męki Pańskiej w katedrze św. Mikołaja w Kaliszu. W homilii biskup pomocniczy diecezji kaliskiej wskazywał, że Wielki Piątek to czas refleksji nad cierpieniem. – Człowiek cierpi na różne sposoby, których nie ogarnia medycyna, cierpienie wychodzi poza chorobę. Cierpi ciało, psychika, ale też jest ból duszy – cierpienie moralne i nie jest ono zidentyfikowane i objęte terapią: tęsknota za ojczyzną, wyrzuty sumienia, niezrozumienie z powodu niesprawiedliwości, niewierność, niewdzięczność ze strony najbliższych, wojny, klęski żywiołowe – powiedział kaznodzieja. Stwierdził, że człowiek cierpi z powodu różnorodnego zła. – Rodzi to w nas ból, smutek, rozpacz, często przygnębienie i zniechęcenie – dodał duchowny.

Bp Szamocki: dramat niezrozumienia Golgoty trwa do dziś

Rozumienie mszy św. polega na tym, żebyśmy zrozumieli, że to nie jest sama uczta, że tam jest Baranek Paschalny – mówił bp Józef Szamocki podczas Liturgii Wielkiego Piątku w toruńskiej katedrze Świętych Janów. W obrzędach uczestniczył także ordynariusz diecezji toruńskiej bp Wiesław Śmigiel oraz bp Andrzej Suski, biskup senior, kapłani, siostry zakonne, klerycy Wyższego Seminarium Duchownego wraz z moderatorami i wierni świeccy.

>>> Abp Gądecki: świat bez krzyża byłby światem bez nadziei

Bp Szamocki w homilii zwrócił uwagę, że to nie przypadek, że dzisiaj nie sprawuje się Eucharystii, „ponieważ Kościół chce nas zachęcić do tego, abyśmy pogłębili tę prawdę, czym jest Eucharystia w życiu chrześcijan”. – Wracamy do korzeni, do chwili kiedy ofiara, gładząca grzech świata stała się faktem – mówił. Dodatkowo, istota dnia dzisiejszego związana jest z sakramentem pokuty i pojednania. Biskup podkreślił, że od sprawowania sakramentu pokuty i pojednania Kościół nigdy się nie powstrzymuje. – Bóg nieprzerwanie, w każdej chwili w sercach wielu pragnie dokonywać cudów, tej przemiany dokonywanej przez zagłębienie się w tajemnicy Krzyża – podsumował.

Abp Szal: uczeń Chrystusa nie może żyć bez krzyża

W wygłoszonej homilii abp Szal przywołał rzeźbę znajdującą się w Muzeum Narodowym w Krakowie, a została wykonana dla kościoła farnego w Krośnie. – Przedstawia ona rzadko spotykane wyobrażenie Boga Ojca, który w obu dłoniach trzyma ramiona krzyża, do którego przybity jest Jego Syn. Znamienny jest sposób przestawienia poziomej belki krzyża – zauważył hierarcha – do złudzenia przypomina ona gołębicę czyli wyobrażenie Ducha Świętego. To dzieło przypominało wszystkim wchodzącym do świątyni bardzo ważną prawdę: „Tak Bóg umiłował świąt, że Syna swego jednorodzonego dał”. Mimo upływu czasu ramiona Ojca są ciągle wyciągnięte do człowieka. Wciąż na nowo Bóg Ojciec ukazuje nam to, co ma najcenniejszego – Jezusa. Czyni to także wobec dzisiejszego świata, także wobec nas. Przypomina nam o tym każdy wizerunek krzyża – zauważył metropolita przemyski.

Bp Wróbel: Krzyż nas leczy

Jakże potrzebujemy tego spojrzenia na krzyż Chrystusa, bo ono nas leczy – powiedział bp Józef Wróbel SCJ. Biskup pomocniczy przewodniczył Liturgii Męki Pańskiej w lubelskiej archikatedrze i wygłosił kazanie.

– Żyjmy tak, by żyć, a nie tylko by nie umierać; tak jak Jezus – wówczas zmartwychwstaniemy, tak jak Jezus – mówił bp Jan Zając, który przewodniczył Liturgii Męki Pańskiej w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach. – Nie umrzeć nie znaczy żyć – mówił w czasie wielkopiątkowej homilii w Bazylice Bożego Miłosierdzia w Łagiewnikach jej honorowy kustosz. Bp Jan Zając zwrócił uwagę, że w czasach epidemii, ze względu na lęk przed śmiercią, przestajemy żyć, a pandemia pokazała, że cała otaczająca człowieka rzeczywistość jest tymczasowa. – Jednak jest Ktoś, kto nie jest tymczasowy – mówił biskup odwołując się do średniowiecznej maksymy – Stat crux dum volvitur orbis – Krzyż stoi, a świat przemija.