Święta Rita – patronka spraw beznadziejnych

Rita z Cascii jest specjalistką od spraw beznadziejnych. Za jej wstawiennictwem od stuleci modlą się wierni w intencjach dla nich bardzo ważnych. Z czasem stała się jedną z najbardziej popularnych świętych. Kim była ta średniowieczna mniszka? Oprócz modlitwy warto znać również jej życiorys.  

Święta Rita jest nie tylko specjalistką od spraw beznadziejnych, ale również patronką kobiet, które mimo przeciwności budują jedność w rodzinie, szczególnie gdy mają „trudnych” mężów. Rita (a właściwie Margarita) sama żyła właśnie w takim małżeństwie, ale o tym za chwilę. Przyszła święta przyszła na świat w czternastowiecznych Włoszech, w wieku 16 lat została wydana za mąż. Wybranek pochodził z dobrej rodziny, jednak miał trudny charakter. Rita miała swoją łagodnością i miłością nawracać męża, który wprawdzie poległ z rąk przeciwników politycznych, ale przed śmiercią miał wybaczyć swoim oprawcom. 

Nie mogła poświęcić się życiu zakonnemu, gdyż zgodziła się spełnić wolę rodziców i wyjść za mąż. Pomimo tego była bardzo oddana Bogu, chciała żeby jej bliscy żyli zgodnie z chrześcijańskim nauczaniem. Do tego stopnia, że gdy jej dwaj synowie postanowili pomścić śmierć ich ojca, modliła się, aby nie popełnili grzechu. Zmarli podczas epidemii dyzenterii.   

Przeciwniczka wendety 

Po śmierci najbliższych Rita postanowiła wstąpić do zakonu sióstr augustianek w Cascii. Początkowo przeorysza nie zgodziła się na jej wstąpienie do zgromadzenia, bo obawiała się, że ciągnąca się za nią rodzinna wendeta między rodziną zmarłego męża a oprawcami przeniesie się na grunt zakonny. Rita doprowadziła do tego, że obydwie rodziny podpisały porozumienie. Wstąpienie do klasztoru według legendy miało mieć cudowny charakter, Ritę podczas snu miał zabrać św. do zakonu Augustyn oraz Jan Chrzciciel. Siostry znalazły ją rano w klasztornej kaplicy, a nie było możliwości, żeby dostała się tam sama.  

Rita została w końcu przyjęta do zgromadzenia. Nie potrafiła czytać ani pisać, dlatego też została przeznaczona do najprostszych prac w klasztorze. Wszystkie polecenia wykonywała pokornie z modlitwą na ustach. Dostąpiła łaski stygmatów, na głowie miała mieć odciśnięty cierń z cierniowej korony, była jednak tak skromna, że prosiła Jezusa, aby uczynił jej stygmat niewidocznym dla otoczenia. Umarła w 1457 r.  

Kult świętej 

Kult świętej rozwinął się zaraz po jej śmierci, jednak oficjalnie został uznany dopiero przez papieża Urbana VIII na początku XVII w. Wtedy nastąpiła też jej beatyfikacja. Rita została kanonizowana w 1900 r. 

Atrybutem świętej jest róża i właśnie z tym kwiatem wiąże się kolejne cudowne wydarzenie w życiu świętej. Gdy leżała na łożu śmierci, poprosiła jedną z sióstr o przyniesienie jej róży z ogródka. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie to, że wtedy była zima, a na ziemi leżał śnieg. Zakonnica znalazła jednak pod śniegiem kwiat róży i zaniosła go Ricie. 

Jeden z ośrodków kultu świętej Rity znajduje się w Polsce, w Krakowie. Odwiedzając to piękne miasto, można nawiedzić klasztor sióstr augustianek i augustiański kościół św. Katarzyny. 22 dnia każdego miesiąca odbywają się tutaj nabożeństwa do świętej Rity, podczas których można poświęcić róże. Kościół nawiedza wtedy wielu wiernych, którzy za wstawiennictwem świętej modlą się w intencjach dla nich ważnych. Intencje są różne, bo dla każdego z nas sprawy beznadzieje znaczą coś innego. Jedni modlą się o zdrowie, albo nawrócenie dla bliskich, inni o dobrą żonę czy dobrego męża, a jeszcze inni o zdanie egzaminu. Jedno jest pewne: święta Rita nikogo nie zostawi bez pomocy. Czasem możemy się jedynie zdziwić, jakie rozwiązanie zostało dla nas przygotowane. 

Zobacz także