Święto patronalne Wspólnoty Dobrego Pasterza [+GALERIA] [+WIDEO]

W IV niedzielę wielkanocną Wspólnota Dobrego Pasterza w Katowicach obchodziła święto patronalne. Uroczystej Mszy świętej w oblackiej parafii na Koszutce w Katowicach przewodniczył prowincjał Polskiej Prowincji – o. Marek Ochlak OMI. Relację z tego wydarzenia publikuje portal oblaci.pl.

Niedziela Dobrego Pasterza zgromadziła członków wspólnoty założonej przez o. Ryszarda Sierańskiego OMI, sympatyków oraz osoby, którym wspólnota posługuje na co dzień. Wśród koncelebransów znalazł się również obecny duszpasterz Wspólnoty Dobrego Pasterza – o. Andrzej Kordek OMI.

Na początku liturgii zebranych w kościele powitał przełożony katowickiej wspólnoty oblackiej – o. Franciszek Bok OMI.

Powołanie, aby być dobrym chrześcijaninem

Kazanie wygłosił o. Marek Ochlak OMI, prowincjał. Mówił: „Jest to niedziela modlitw o powołania kapłańskie, zakonne, ale jest to również niedziela modlitwy o powołanie, aby być dobrym chrześcijaninem. Wspólnota Dobrego Pasterza – to celebracja, dziękczynienie za dar tej wspólnoty, która dziś gromadzi się ze swymi podopiecznymi, z tymi wszystkimi, którzy oddają swój cenny czas, oddają swoje ręce, swoje nogi na to, aby służyć ubogim, aby służyć tym, którzy są naszymi braćmi”.

Przywołał też słowa Ojca Świętego Franciszka, który podkreślał, że dzisiejszy świat ma tylu ubogich, ilu liczy ziemia: „Każdy z nas, na swój sposób, jest dotykany przez ubóstwo, niekoniecznie materialne, ale właśnie to ubóstwo, które dotyczy naszego ducha, które dotyczy czasem tego, czym jesteśmy, albo co wykonujemy”.

Pasterz to relacja

Nawiązując do Ewangelii dnia oraz tematyki IV niedzieli okresu wielkanocnego, prowincjał mówił o dobrym pasterzu: „Aby być dobrym pasterzem i aby widzieć swoje owce, musi być wzajemna relacja. Ta relacja w Kościele zaczyna się od chrztu świętego, ta relacja zaufania to relacja miłości, to relacja, która zaczyna się i kiedyś się tu na ziemi skończy, aby mogła być kontynuowana w przyszłości. Myślę, że Wspólnota Dobrego Pasterza ma tę świadomość, że musi wzbudzać zaufanie pośród tych, którym służą. Są pasterzami, ale jednocześnie są tymi, którzy ich rozumieją, którzy z nimi rozmawiają, którzy przygotowują im strawę –  tą duchową i tą, którą trzeba spożywać, aby nabierać sił fizycznych”.

Wspólnota Dobrego Pasterza to wspólnota, która żyje dla drugiego człowieka w tej pięknej relacji, która czyni cuda. Każde spotkanie z takim człowiekiem może wiązać się z konkretnym cudem. Cudem zauważenia, uśmiechu, cudem, który ma na co dzień nie potrafimy dowartościować. (Marek Ochlak OMI)

Prowincjał Polskiej Prowincji dzielił się m. in. doświadczeniem bycia pasterzem na misjach na Madagaskarze. Zachęcał, aby każdy z obecnych w kościele każdego dnia zdobywał się na odwagę, by oddawać cząstkę samego siebie dla drugiego człowieka. To sprawi, że stajemy się dobrymi pasterzami. Zachęcał również, aby jeszcze bardziej angażować się w dzieła prowadzone przez parafię.

Ten człowiek, kiedy podajemy mu miskę zupy, ten człowiek, kiedy poczuje, że jest zauważony i kochany, on może odzyskać swoją osobowość. Może odzyskać to, co stracił. Może nie do końca z własnej winy, może w życiu mu się nie powiodło. Myślę, że tylko taka wspólnota parafialna, wspólnota ojczyźniana, wspólnota rodzinna, czy Wspólnota Dobrego Pasterza może przetrwać. (Marek Ochlak OMI).

Po kazaniu członkowie Wspólnoty Dobrego Pasterza ponowili swoje roczne zobowiązania. Dla niektórych z nich było to pierwsze przyrzeczenie do podjęcia życia we wspólnocie. Po zakończonej Eucharystii uczestnicy liturgii zostali zaproszeni na poczęstunek do salki duszpasterskiej.

Źródło: oblaci.pl

Zobacz także