#Triduum: Wielka Sobota
Triduum Paschalne w liturgii rozpoczyna się Wieczerzą Pańską w Wielki Czwartek, a kończy drugimi nieszporami w Niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego. Patrząc jednak na przeżywane Tajemnice naszej wiary, jest to jedność: to męka, śmierć i Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa.
Wielka Sobota jest dniem ciszy i oczekiwania. Dla uczniów Jezusa był to moment próby ich wiary. To moment, w którym Jezus po swojej śmierci na krzyżu zstępuje do Otchłani. W Liturgii godzin istnieje pewna niezwykle poruszająca, starożytna homilia, która opisuje „budzenie” się Jezusa ze snu i wstąpienie do Szeolu.
Bóg umarł w ciele, a poruszył Otchłań. Idzie, aby odnaleźć pierwszego człowieka, jak zgubioną owieczkę. Pragnie nawiedzić tych, którzy siedzą zupełnie pogrążeni w cieniu śmierci; aby wyzwolić z bólów niewolnika Adama, a wraz z nim niewolnicę Ewę. Przyszedł więc do nich Pan, trzymając w ręku zwycięski oręż krzyża. Ujrzawszy Go, praojciec Adam, pełen zdumienia, uderzył się w piersi i zawołał do wszystkich: „Pan mój z nami wszystkimi!”. I odrzekł Chrystus Adamowi: „I z duchem twoim!”. A pochwyciwszy go za rękę, podniósł go, mówiąc: „Zbudź się, o śpiący, i powstań z martwych, a zajaśnieje ci Chrystus. Oto Ja, twój Bóg, który dla ciebie stałem się twoim synem. Oto teraz mówię tobie i wszystkim, którzy będą twoimi synami, i moją władzą rozkazuję wszystkim, którzy są w okowach: Wyjdźcie! A tym, którzy są w ciemnościach, powiadam: Niech zajaśnieje wam światło! Tym zaś, którzy zasnęli, rozkazuję: Powstańcie! (…). Gotowy już jest niebiański tron, w pogotowiu czekają słudzy, już wzniesiono salę godową, jedzenie zastawione, przyozdobione wieczne mieszkanie, skarby dóbr wiekuistych są otwarte, a królestwo niebieskie, przygotowane od założenia świata, już otwarte”.
Kościół na całym świecie czeka na Chrystusa Zmartwychwstałego. Jednak Zmartwychwstaje On dopiero w nocy. Cała Wielka Sobota jest więc czuwaniem, ponieważ – jak pisał św. Augustyn – Zmartwychwstały Chrystus „zapoczątkował nowe życie, w którym nie ma śmierci ani snu”. Właśnie dlatego jest to jedyny dzień w roku, w którym nie sprawuje się Eucharystii. Główny ołtarz pozostaje przez to obnażony. Kościół w swojej mądrości daje wiernym tak naprawdę cały dzień na kontemplację i modlitwę. Bóg był do końca podległy prawu, szanując spoczynek żydowskiego szabatu, zmartwychwstając dopiero po zakończeniu soboty. Również z uwagi na to, liturgia paschalna nie może rozpocząć się wcześniej niż po zachodzie Słońca.
Sama Wigilia Paschalna dzieli się na cztery części: Liturgię Światła, Liturgię Słowa, Liturgię Chrztu oraz Liturgię Eucharystii. O tym, jak dokładnie wygląda cała Wigilia Paschalna, pisaliśmy już jakiś czas temu.
Triduum Paschalne trwa aż do Niedzieli. W wielu parafiach odbywa się wtedy uroczysta procesja rezurekcyjna, w której uczestniczący mogą ogłosić w końcu innym, że Chrystus Zmartwychwstał i siedzi po prawicy Boga Ojca.
Przy pisaniu tego artykułu korzystałam z książki B. Dec, M. Gajda: Boskie Święto – PASCHA, Szczecin 2003 r oraz Starożytna homilia na Świętą i Wielką Sobotę – Liturgia Godzin, tom II, Pallottinum 1984.
Wybrane dla Ciebie
Czytałeś? Wesprzyj nas!
Działamy także dzięki Waszej pomocy. Wesprzyj działalność ewangelizacyjną naszej redakcji!
Zobacz także |
Wasze komentarze |