Trotula de Ruggiero: pierwsza ginekolożka, która była katoliczką

W XI w. była jedną z niewielu wykształconych kobiet. Prowadziła także katedrę medycyny na uczelni w Salerno.  

Salerno słynęło z pierwszej szkoły medycznej w naszej cywilizacji: Schola Medica Salernitana była uczelnią katolicką. W tych czasach odkrywano dopiero podstawowe zasady medycyny, w tym znaczenie higieny. Trotula jako pierwsza postulowała, by w czasie porodu zachować odpowiednie środki ostrożności, które pozwolą na jego przebieg bez większych komplikacji. Postulowała, by zarówno akuszerka, jak i rodząca kobieta zachowały higienę niezbędną dla życia kobiety i dziecka.  

Trotula nie tylko praktykowała rewolucyjne wtedy metody położnicze i ginekologiczne, ale także o nich pisała. Jej dzieło pt. „De passionibus mulierum ante in et post partum” (O cierpieniu kobiety przed, w trakcie i po porodzie) uznawane jest przez historyków za początek położnictwa i ginekologii jako nauk medycznych w ogóle. Pisała w nim m.in. o różnego rodzaju chorobach i przypadłościach, które mogą spotkać kobietę przed porodem, w jego trakcie i później. Poradnik ten już w jej czasach cieszył się ogromnym zainteresowaniem, zwłaszcza wśród lekarzy-mężczyzn, którzy często nie mieli pojęcia o tym, co przeżywa kobieta podczas porodu. W swoich pracach Trotula pisała także o zdrowym trybie życia kobiet w ciąży – m. in. o odpowiedniej diecie czy umiarkowanym wysiłku fizycznym.  

Jak wskazują również źródła historyczne, Trotula była poliglotką. Tłumaczyła na łacinę arabskie, fenickie oraz hebrajskie dzieła dotyczące medycyny.  

Jak widać, średniowiecze nie było „ciemnymi wiekami” pod względem naukowym, jak głosi wiele stereotypów na ten temat. 

Zobacz także