Ukazał się największy zbiór niepublikowanych wypowiedzi księdza Jerzego Popiełuszki

W związku z 13 rocznicą beatyfikacji księdza Jerzego Popiełuszki, Parafia Świętego Stanisława Kostki oraz Instytut Dziedzictwa Myśli Narodowej zapraszają na konferencję prasową poświęconą wyjątkowej publikacji. ZAWSZE GŁOSIŁEM PRAWDĘ. NAUCZANIE SPOŁECZNE W WYPOWIEDZIACH KSIĘDZA JERZEGO POPIEŁUSZKI – to najobszerniejszy do tej pory zbiór wypowiedzi kapelana Solidarności. Konferencja prasowa odbędzie się 5 czerwca o godz. 11:00 w Domu Amicus przy ul. Hozjusza 2. Publikujemy fragmenty nieopublikowanych wypowiedzi.

Na blisko 500 stronicach zawarto 141 opracowanych naukowo źródeł dotyczących jego nauczania społecznego. Z tego 60 z nich po raz pierwszy ujrzy światło dzienne. Wśród nieznanych dokumentów są listy z jednostki wojskowej dla kleryków w Bartoszycach, wywiady i homilie, w tym kilka zarejestrowanych przez Służbę Bezpieczeństwa. Prace nad książką trwały dwa lata. Autorem zbioru jest Paweł Kęska. Dziennikarz, świecki teolog i historyk sztuki, pracownik Muzeum Księdza Jerzego Popiełuszki w Warszawie. Wydawcą publikacji jest Instytut Dziedzictwa Myśli Narodowej. Zbiór opublikowany został przez wydawnictwo Neriton.

Konferencja prasowa odbędzie się 5 czerwca o godz. 11:00 w Domu Amicus przy ul. Hozjusza 2.
W konferencji udział wezmą:
* Ks. dr Marcin Brzeziński, proboszcz parafii św. Stanisława Kostki, kustosz sanktuarium bł. ks. Jerzego Popiełuszki
* Dr Paweł Skibiński, wicedyrektor Instytutu Dziedzictwa Myśli Narodowej
* Adam Nowosad, świadek w procesie beatyfikacyjnym bł. ks. J. Popiełuszki
* Paweł Kęska, autor opracowania, pracownik Muzeum i Ośrodka Dokumentacji bł. ks. J. Popiełuszki

Paweł Kęska: „Mimo iż od śmierci księdza Popiełuszki minęło 39 lat a od jego beatyfikacji 10 lat – to przekonany jestem, iż postać kapelana Solidarności jest mało znana. Ta książka jest kluczem do nowego odczytania jego osoby. Jest dowodem na to, że podstawowe badania naukowe nad dokumentami realizowane systematycznie mogą w tej dziedzinie przynieść nadzwyczajne efekty. Jest też apelem o podjęcie badań dotyczących nauczania księdza Popiełuszki i znaczenia jego osoby w historii Polski.”

>>> Bp Krzysztof Włodarczyk: ks. Jerzy Popiełuszko doskonale odnajdywał się wśród prostych ludzi

Fragmenty niepublikowanych wypowiedzi księdza Jerzego Popiełuszki:

11 października 1982 roku. Kościół Świętego Stanisława Kostki w Warszawie. Msza w intencji Solidarności Instytutu Techniki Budowlanej. Maszynopis
„(…) Tak jak dzisiaj napiętnuje historia wszystkich zbrodniarzy, którzy przelewali krew niewinną w hitlerowskich obozach kaźni, którzy przelewali krew niewinną w Katyniu i innych miejscach zbrodni, tak samo historia osądzi kiedyś tych, którzy używają przemocy, którzy potrafią wdeptać w błoto swojego brata; którzy posługując się pałkami pozbawiają zdrowia niewinnych, którzy mordowali w kopalni „Wujek”12 i gdzie indziej. Historia ich wszystkich osądzi bardzo surowo. Jednocześnie Kościół będzie wynosił na ołtarze ich ofiary. Jak wczoraj przeżywaliśmy kanonizację świętego Maksymiliana, tak na pewno następne pokolenie przeżyje niejedną kanonizację tych, którzy obecnie zostali wymordowani; zabici dlatego, że chcieli być solidarni, że chcieli służyć prawdzie i miłości. Kościół będzie dawał ich jako wzór osobowości następnym pokoleniom, a w świątyniach będziemy mogli śpiewać Gaude Mater Polonia – „ciesz się matko Polsko”, która wydałaś synów gotowych rzucić wszystko na ołtarzu prawdy i wolności. „

Prawdopodobnie 30 listopada 1983 roku. Mieszkanie ks. J. Popiełuszki na plebanii parafii Świętego Stanisława Kostki w Warszawie. Wywiad przeprowadzony przez Michela Rostena i Henryka Kurtę, korespondentów belgijskiego dziennika „La Libre Belgique”. Zapis dźwiękowy
„Próby były takiego zastraszenia, jeździli za mną. W dwa, trzy samochody często. Jechałem do Częstochowy, też jechali. Odprowadzali tam, i tamtej milicji przekazywali. Pod domem stali zawsze samochodami. Zamieszkali naprzeciwko. (…) Dwukrotnie pomalowali mi samochód białą farbą. Dwukrotnie była próba włamania do mieszkania z tym, że poniszczyli mi rzeczy przed mieszkaniem, pokazali mi, że oni są, nic nie zabrali. Dwukrotnie włamanie do kościoła. Poniszczone rzeczy, ale nic nie [zostało] zabrane. (…) Nie wiem nawet skąd tyle sił, przecież ja jestem (nieczytelne) chory, kłopoty ze zdrowiem. Ale nigdy tak nie czułem się dobrze jak ostatnie dwa lata. Te trzy lata pokazały mi, że czuję się w pełni… Że spełniam właściwie misję kapłana.”

1 lipca 1984 roku. Homilia z mszy niedzielnej. Rękopis
„Życie chrześcijanina jest drogą. Od Boga wyszliśmy i do Boga idziemy. Aby nie zagubić drogi, trzeba ciągle mieć w zasięgu swoim cel, do którego zdążamy. Życie chrześcijanina nie może stać w miejscu. Nie może być w nim zastoju. Ten zastój nastąpi zawsze wtedy, gdy chrześcijanin zatrzyma swoje życie dla siebie samego. Gdy uwija gniazdko, w którym poczuje się dobrze. Wpadnie w stan samozadowolenia. Wtedy nie będzie w stanie dostrzegać obok siebie drugiego człowieka i jego problemów. Jednak czł[owiek] należy do społeczności. I idąc w pojedynkę, wcześniej czy później dostrzega swoją pomyłkę. Chrześcijanin nie może postępować na minimum, bo do wyższych rzeczy został stworzony. Jeżeli nie będzie posuwał się naprzód, zacznie się cofać. Tylko ten, kto idzie, a nie stoi w miejscu, potrafi być sobą w różnych sytuacjach.”

Zobacz także