USA: Warszaty Współczesnej Katolickiej Muzyki Sakralnej

W dniach 9-15 czerwca na Uniwersytecie Princeton (stan New Jersey) odbyły się drugie (pierwsze zorganizowano rok temu) Warsztaty Tworzenia Współczesnej Katolickiej Muzyki Sakralnej. W zajęciach, prowadzonych przez Sir Jamesa MacMillana, wzięło udział 8 kompozytorów i 8 audytorów, którzy także towarzyszyli powstawaniu nowych utworów. 

Zdaniem Sir Jamesa MacMillana „tworzenie muzyki do liturgii jest zadaniem odrębnym od komponowania na scenę koncertową, wymaga bowiem od artystów podporządkowania się ich samych służbie i oddawania czci Bogu”. Główny organizator Warsztatów zaznaczył, iż przyciągają one „osoby dążące do urzeczywistnienia tych dążeń, dlatego panuje wśród nas poczucie wsparcia, współpracy i wspólnego celu”.

Arcybiskup San Francisco Salvatore J. Cordileone, znany także ze wspierania tego rodzaju inicjatyw, dodał ze swej strony, że „zaangażowanie tych młodych kompozytorów w swoją wiarę i najwyższe standardy rzemiosła było  i jest niezwykłe i inspirujące”.

Uczestniczącymi w spotkaniu kompozytorami współczesnej muzyki katolickiej, wybranymi spośród wielu, byli: Will Fritz, Zachary Landress, Brock McGough, Conner McCain, Nicholas Lemme, dominikanka s. Peter Joseph Wardlaw, Nicholas Landrum i Steven Rabanal.

W żmudnym procesie aplikacyjnym musieli oni wcześniej dostarczyć m.in.  kopie dwóch napisanych przez siebie utworów: jeden – na chór mieszany tzw. SATB (czyli na cztery głosy – sopran, alt, tenor i bas) i drugi – na chór  mieszany SATB (oddzielnie do 8 głosów z dołączeniem partii organowej). Dzieła te musiały opierać się na tekstach biblijnych lub liturgicznych, a czas ich wykonania winien się mieścić w przedziale od 3 do 7 minut.

W wypowiedzi dla National Catholic Register Will Fritz tak wyjaśnił charakter nowej Mszy na Boże Ciało: „Chciałem podkreślić intensywną, wewnętrzną duchową tęsknotę za naszym Eucharystycznym Panem. Muzyka jest tu wolniejsza i ma charakter bardziej kontemplacyjny, czasem z liniami muzycznymi, które poruszają się wokół siebie, ale głównie z szerokimi, bujnymi harmoniami, które (miejmy nadzieję) wtapiają się w siebie. Zainspirowały mnie do tego zarówno Novus Ordo, jak i tradycyjna Msza łacińska. Starałem się więc uchwycić ciągłość różnych form”. Kompozytor przyznał, że najbardziej jednak inspirowały go słowa Pisma Świętego o „Duchu obfitości”: „Oczy wszystkich wyglądają Ciebie, Ty zaś dajesz im pokarm we właściwym czasie”.( Ps 145, 14).

Sir James Loy MacMillan (ur. w 1959) jest szkockim kompozytorem i dyrygentem muzyki klasycznej. Wiara katolicka była dlań natchnieniem do stworzenia wielu dzieł sakralnych, na przykład Magnificat (1999) i kilku Mszy. Orkiestra Symforniczna BBC na początku 2005 przygotowała przegląd jego twórczości zatytułowany „From Darkness into Light” (z Ciemności do Światla). MacMillan i jego żona są świeckimi dominikanami. Oboje wspospółpracowali z poetą katolickim Michaelem Symmonsem Robertsem i z Rowanem Williamsem – byłym anglikańskim arcybiskupem Canterbury.

Zobacz także