W tym roku przypada 50-lecie Domowego Kościoła w Polsce

Domowy Kościół to gałąź rodzinna Ruchu Światło-Życie. Został założony przez ks. Franciszka Blachnickiego, przy współpracy z s. Jadwigą Skudro RSCJ. W tym roku przypada 50-lecie działalności wspólnoty małżeństw. Główne obchody jubileuszu odbędą się 9 września w Częstochowie na Błoniach Jasnogórskich.

Świętowanie jubileuszu 50-lecia Domowego Kościoła rozpocznie się od mszy św. dziękczynnej, połączonej ze świadectwami członków wspólnoty, o godzinie 10:00. Następnie, o godzinie 11:00 bp Wiesław Śmigiel, przewodniczący Rady ds. Rodziny KEP, wygłosi konferencję. O 12:30 zaplanowano „czas dla siostry i brata”. Uroczysta Eucharystia pod przewodnictwem abp Wacława Depo, metropolity częstochowskiego odbędzie się o godzinie 14:30. Homilię wygłosi bp Krzysztof Włodarczyk, delegat KEP ds. Ruchu Światło-Życie. Na 16:30 zaplanowano Drogę Krzyżową pod przewodnictwem członków Krucjaty Wyzwolenia Człowieka.

Spotkanie będzie także okazją do modlitwy o rychłą beatyfikację ks. Franciszka Blachnickiego.

ks. Franciszek Blachnicki. fot. wikimediacommons/By unknown-anonymous – Institute of National Remembrance Archive, commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=92020337

Instytut Pamięci Narodowej 14 marca ogłosił, że ks. Franciszek Blachnicki padł ofiarą komunistycznej zbrodni. Wykazały to czynności procesowe, przeprowadzone w Polsce oraz na terenie Niemiec, Austrii i Węgier przez Oddziałową Komisję Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w Katowicach. Informację tę IPN podał wspólnie z ministrem sprawiedliwości i prokuratorem generalnym. Potwierdzenie w śledztwie, że ks. Franciszek Blachnicki został zamordowany poprzez otrucie, to istotny fakt dla procesu beatyfikacyjnego prowadzonego w jego sprawie od 1995 roku.

„Jako członkowie Ruchu Światło-Życie wdzięczni jesteśmy Bogu za to, ze mogliśmy poznać prawdę o śmierci naszego Założyciela Czcigodnego Sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego (24 III 1921 – 27 II 1987). Stało się to możliwe dzięki osobom dobrej woli w kraju i za granicą, które wytrwale dążyły do poznania prawdy, a także dzięki kierownictwu i pracownikom kompetentnych instytucji. To ich determinacja i zaangażowanie przyniosły owoc. Bardzo im za to dziękujemy. Po kilkunastu latach bezskutecznych starań dopiero obecne śledztwo Instytutu Pamięci Narodowej ujawniło prawdę, której wprawdzie spodziewaliśmy się od dawna, ale tylko powołane do tego instytucje mogły ją potwierdzić” – podkreślają odpowiedzialni Centralnej Diakonii Jedności Ruchu Światło-Życie.

>>> Moderator Generalny Ruchu Światło-Życie: głównym celem Ruchu zawsze była formacja chrześcijańska

Domowy Kościół (DK) jest wspólnotą małżeństw katolickich, funkcjonującą w ramach Ruchu Światło-Życie, będącego jednym z nurtów posoborowej odnowy Kościoła w Polsce. Do DK należą małżeństwa sakramentalne, które wspólnie podejmują pracę formacyjną nad sobą, swoim związkiem i całą rodziną. Pary należące do wspólnoty spotykają się w mieszkaniach uczestników raz na miesiąc w tzw. kręgach, liczących od czterech do siedmiu małżeństw. W miarę możliwości asystuje im ksiądz, będący duchowym opiekunem kręgu. Na spotkaniach uczestnicy dzielą się ważnymi wydarzeniami ze swojego życia, modlą się i starają się rozwijać wiarę poprzez formację. Z przynależnością do Domowego Kościoła wiąże się także podjęcie tzw. zobowiązań: codzienna modlitwa osobista (namiot spotkania); regularne spotkanie ze słowem Bożym; codzienna modlitwa małżeńska; codzienna modlitwa rodzinna; comiesięczny dialog małżeński; reguła życia (systematyczna praca nad sobą); uczestnictwo, przynajmniej raz w roku, w rekolekcjach formacyjnych.

Miesięczne spotkanie kręgu małżeństw składa się z części stałych: dzielenie się życiem podczas symbolicznego posiłku (wydarzenia, radości, troski itp.); modlitwa: dzielenie się Ewangelią lub inne formy spotkania ze słowem Bożym, wspólna modlitwa różańcowa oraz formacja: dzielenie się w atmosferze modlitwy realizacją zobowiązań, tzn. osiągnięciami i trudnościami w rozwoju życia duchowego, a także omówienie nowego tematu i umówienie kolejnego spotkania.

Członkowie Domowego Kościoła organizują w parafii czuwania modlitewne, adoracje, oprawę Eucharystii, pomagają przy różnych nabożeństwach, aranżowaniu dekoracji kościoła na święta, a nawet w pracach przy kościele czy plebanii. Krąg tworzy zazwyczaj 4-7 małżeństw (najlepiej z jednej parafii), pod przewodnictwem pary animatorskiej. Na początku działalności nowego kręgu, na jego czele stoi para pilotująca, która przez co najmniej rok uczy małżeństwa jak powinny przebiegać spotkania oraz na czym polegają poszczególne zobowiązania członków wspólnoty. Para ta jest odpowiedzialna za pracę formacyjną kręgu, jego życie duchowe oraz przebieg formacyjno-modlitewnych spotkań. Co roku, w niedzielę Świętej Rodziny wszyscy członkowie Ruchu Światło-Życie – gałąź rodzinna oraz młodzieżowo-dziecięca spotykają się razem na wspólnym opłatku diecezjalnym.

Głównym założeniem DK jest zwrócenie szczególnej uwagi na duchowość małżeńską, budowie prawdziwej jedności, aby stwarzać jak najlepsze warunki do przyjęcia i wychowania dzieci w duchu chrześcijańskim. Wspólnota pomaga małżonkom sakramentalnym czerpać z łaski i mocy sakramentu małżeństwa, uczy jak żyć tym sakramentem i celebrować go przez całe życie. Wzorem dla ks. Franciszka Blachnickiego, podczas formułowania założeń DK, był francuski ruch małżeństw Equipes Notre-Dame (END). Pary wstępują do kręgów Domowego Kościoła, aby wzajemnie się wspierać w imię zasady Pawła VI z encykliki „Humane vitae”: „Równi usługują równym”.

Założyciel ruchu, mówiąc o sakramencie małżeństwa zwracał uwagę, że znakiem widzialnym są tutaj relacje osobowe między dwojgiem, którzy zawierają przymierze małżeńskie. Jednak relacje między mężczyzną i kobietą nie są wolne od zła, które dotyka człowieka tak z zewnątrz, jak i z jego wnętrza. Ten nieporządek wynikający z grzechu wypaczył wzajemną komunię mężczyzny i kobiety, jaka była od początku darem Stwórcy. „W sakramencie małżeństwa to Bóg czyni siebie gwarantem i zobowiązuje się dokonać tego, co znaki sakramentalne wyrażają i co jest w nich celebrowane, mianowicie ukształtowania jedności z dwojga różnych”.

Duchową kolebką Domowego Kościoła jest Krościenko nad Dunajcem, gdzie w 1973 roku odbyły się pierwsze oazy rodzin. W tym samym roku ks. Blachnicki utworzył pierwszy krąg rodzin w Lublinie.