Warszawa: spotkanie osób odpowiedzialnych za życie konsekrowane

– Niezależnie od sytuacji i czasów życie konsekrowane zawsze jest znakiem nadziei – przypomina bp Jacek Kiciński CMF, przewodniczący Komisji KEP ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego.

W piątek w Sekretariacie Konferencji Episkopatu Polski w Warszawie odbyło się spotkanie osób odpowiedzialnych za życie konsekrowane w diecezjach: wikariuszy biskupich, dyrektorów wydziałów, referentów i sióstr referentek oraz delegatów ds. zakonów męskich Konferencji Wyższych Przełożonych Zakonów Męskich organizowane przez Komisję KEP ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego.

Spotkanie związane było z nadchodzącym nowym rokiem duszpasterskim, który rozpocznie się w pierwszą niedzielę adwentu, w tym roku wypadającej 1 grudnia. Zgromadzenie rozpoczęło się Mszą św., której przewodniczył bp Jacek Kiciński CMF, przewodniczący Komisji KEP ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego. 

Pierwszy blok tematyczny dotyczył celebrowania Roku Jubileuszowego 2025 w środowiskach osób konsekrowanych. – Ustalaliśmy również priorytety formacyjne osób konsekrowanych w poszczególnych diecezjach – przekazał KAI bp Kiciński. Z kolei sekretarz Komisji, O. Kazimierz Malinowski OFMConv przedstawił propozycje na Jubileusz 2025 w świetle bulli Papieża Franciszka „Spes non confundit”. 

– Przed wszystkimi zgromadzeniami stoi wyzwanie odnalezienia się w nowej rzeczywistości, która jest bardzo dynamiczna – zauważa biskup Kiciński. – To kultura chwili, to czytanie znaków czasu i świadomość malejącej liczby powołań – przypomniał.

>>> Jasna Góra: warsztaty prawne dla zgromadzeń i instytutów życia konsekrowanego

Biskup zwrócił uwagę na wyzwania, z jakimi w XXI wieku muszą zmierzyć się osoby powołane. – Stoi przed nami pytanie, jak dzisiaj mamy realizować swoją misję, wychodząc do świata, mając mniejsze i ograniczone środki, możliwości? Odpowiedź jest jedna, przede wszystkim świadectwo życia – podkreśla bp Kiciński. Wyjaśnia przy tym, aby nie popadać w pesymizm, ale „mieć świadomość swojej tożsamości”. – Niezależnie od sytuacji i czasów życie konsekrowane zawsze jest znakiem nadziei – dodaje.

Drugi blok tematyczny dotyczył bieżących kwestii życia konsekrowanego w Polsce. O indywidualnych formach życia konsekrowanego, aktualnym stanem i wyzwaniami, stojącymi przed konsekrowanymi mówił się, ks. Tomasz Rusiecki, konsultor Komisji KEP ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego. Mówił on o dziewicach konsekrowanych, wdowach konsekrowanych i pustelnikach.

Z kolei bp Damian Muskus OFM wskazał, że „życie konsekrowane jest wezwane do rzucenia wyzwań Kościołowi i światu”. Wśród wyzwań duchowny wymienił: radykalizm ewangeliczny jako odpowiedź na zobojętnienie, braterstwo jako odpowiedź na ogromną samotność, która panuje w świecie, troska o ubogich, rozumianych, jako nie tylko ubogich materialnie, ale także społecznie, troska o migrantów oraz w kontekście wykorzystywań i przemocy tworzenie przestrzeni do tego, żeby wspólnoty dawały nadzieję człowiekowi pokrzywdzonemu.

– To wystąpienie było bardzo ciekawe i mobilizujące – ocenia w rozmowie z KAI s. Aleksandra Huf z Komisji Formacji Permanentnej przy Konferencji Wyższych Przełożonych Żeńskich Zgromadzeń Zakonnych, która omówiła program formacji stałej życia konsekrowanego w Polsce w roku duszpasterskim 2024/2025, w tym organizację dni skupienia. – Biskup Muskus mówił, że nasze wspólnoty zakonne od dawna żyją takim stylem życia synodalnego: kontakty, słuchanie siebie i szukanie rozwiązań – wymienia s. Huf. 

Bp Muskus wspomniał również o powiązaniu indywidualnych darów i wspólnej misji, a także, że Chrystus musi być wzorem, że „nie można paktować ze światem”. Nawoływał także do radykalnego życia, czyli jednoznacznego. Mówił, że każda niespójność to faryzeizm, który może odebrać resztki nadziei człowiekowi, który patrzy na osoby konsekrowane. Zwrócił także uwagę na kryzys życia rodzinnego i nieumiejętność budowania trwałych relacji. Osoby konsekrowane muszą być obecne także wśród osób ubogich materialnie, duchowo i psychicznie.

Po wystąpieniach był czas na dyskusję. Po południu odbyły się prace w grupach sióstr referentek, delegatów KWPZM i wikariuszy biskupich oraz dyrektorów wydziałów, a także spotkanie Komisji. Po godzinnej pracy w grupach nastąpiło podsumowanie zagadnień, które zakończyło całe spotkanie.

Zobacz także