Watykan: Franciszek poświęcił kopię obrazu Matki Bożej Budsławskiej

Na zakończenie dzisiejszej audiencji ogólnej w Watykanie Franciszek poświęcił kopię obrazu Matki Bożej Nieustającej Pomocy. To szesnasta kopia tego obrazu czczona w Budsławiu na Białorusi, które od trzech lat pielgrzymują po Białorusi i poza jej granicami. Kopię obrazu Matki Bożej Budsławskiej, podpisaną przez metropolitę minsko-mohylewskiego, arcybiskupa Józefa Staniewskiego papież otrzymał w darze.

W dniach 27-28 czerwca kopia obrazu była wystawiona na Watykanie. Okazją jest 25-lecie koronacji obrazu Matki Bożej Budsławskiej – Królowej Białorusi oraz 410-lecie pojawienie się obrazu w Budsławiu. Planowanym na 2 lipca uroczystościom w białoruskim sanktuarium będzie przewodniczył papieski wysłannik, prefekt Dykasterii ds. Kościołów Wschodnich, abp Claudio Gugerotti, który w latach 2011-2015 był nuncjuszem apostolskim w Republice Białoruś.

Sanktuarium narodowe w Budsławie ma znaczenie narodowe dla całej Białorusi i dla tamtejszych katolików jest tym, czym Jasna Góra dla Polaków.

>>> Białoruski reżim przygotowuje represyjną ustawę o religii

Klasztor bernardynów w Budsławiu został ufundowany przez Aleksandra Jagiellończyka w 1504. Początkowo w kompleksie klasztornym istniał jedynie kościół drewniany. Kolejna, tym razem murowana świątynia, powstała w latach 1633-1643 z fundacji hetmana wielkiego litewskiego, wojewody połockiego Janusza Kiszki i łowczego litewskiego Mikołaja Isakowskiego. Obecnie istniejący monumentalny późnobarokowy kościół powstał w latach 1767-1783, autorem jego projektu był Józef Fontana. Konsekracji świątyni dokonał biskup sufragan trocki Franciszek Alojzy Gzowski. Starszy kościół wkomponowano w znacznie większą bryłę nowej świątyni jako przylegającą do prezbiterium kaplicę św. Barbary. Równocześnie z kościołem wzniesiono nowe zabudowania klasztorne oraz szkołę prowadzoną przez zakonników.

W 1787 przy sanktuarium erygowano parafię. W 1790 przy klasztorze założono szpital, a w 1793 – szkołę elementarną. W 1731–1797 w klasztorze mieściło się studium teologii moralnej i retoryki.

Klasztor bernardyński działał do 1858, gdy został zlikwidowany na polecenie władz carskich. W 1864 dawne budynki klasztorne przejęło wojsko rosyjskie. W końcu XIX wieku obiekty te zostały całkowicie rozebrane. Kościół pobernardyński pozostawał nieprzerwanie czynny. Był ośrodkiem kultu wizerunku Matki Boskiej Budsławskiej, który pozostawał silny także w dwudziestoleciu międzywojennym.

Po 17 września 1939 roku, w okresie pierwszej sowieckiej okupacji, kiedy wojska niemieckie podchodziły pod Budsław, Sowieci chcieli wysadzić w powietrze kościół i klasztor. Był już podłożony ładunek, na szczęście niemieckie wojska doszły błyskawicznie i nie zdążono go odpalić. Niemcy zamalowali kościół na zielono, bo jako ogromna biała bryła był znakomitym celem i punktem rozpoznawczym. Sowieci po 1944 roku, kiedy ponownie zajęli te tereny już nie niszczyli kościoła. Był czas, że sowiecka władza go zamykała, zwłaszcza na 2 lipca, kiedy tutaj był odpust, ale ludzie przyjeżdżali i modlili się pod kościołem. W 1992 r został zwrócony katolikom.

W dniu 11 maja 2021 r. z niewiadomych przyczyn na poddaszu kościoła wybuchł pożar w wyniku którego spłonął cały dach, lecz dzięki sprawnej akcji strażaków uratowano sklepienie i ściany. Dach odbudowano ze środków zgromadzonych w ramach ogólnokrajowej zbiórki.

Zobacz także