Włochy: raport na temat 100-tysięcznej Polonii

Ok. 100 tys. Polaków mieszka we Włoszech – podaje raport na temat imigracji. Jak się zauważa, podczas gdy 30 lat temu Polacy byli postrzegani głównie jako „pracownicy klasy B”, myjący szyby na skrzyżowaniach, teraz rośnie liczba wykwalifikowanych specjalistów.

Włochy są na piątym miejscu w klasyfikacji krajów świata, w których żyje najwięcej Polaków – po Niemczech, Wielkiej Brytanii, USA i Kanadzie.

Raport „Polacy we Włoszech. Stan aktualny, przemiany i perspektywy” przygotował włoski Instytut Badań IDOS, zajmujący się zjawiskami imigracji, we współpracy z ambasadą RP w Rzymie. Ta pełna i dokładna statystyczna oraz naukowa prezentacja Polonii we Włoszech została opublikowana 10 lat po poprzednim raporcie IDOS. Wtedy przygotowano go w związku z przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej.

Zauważa się, że liczba polskich imigrantów wzrosła w ostatnich latach. Dane z 2008 roku wskazywały, że jest ich od ponad 50 tys. do 100 tysięcy.

W publikacji, zaprezentowanej w czwartek w polskiej ambasadzie, zwraca się uwagę na to, że Polacy wnoszą istotny wkład we włoskie społeczeństwo i gospodarkę. 11 proc. z nich to wysoko wykwalifikowani pracownicy.

W analizie zebranych danych przedstawiono obraz Włoch jako kraju, w którym biurokracja stanowi duże obciążenie, zmiany konstytucyjne nie zostały przeprowadzone i gdzie trwa ostra debata polityczna. Ale z drugiej strony, zauważa się, sami Polacy przyznają, że bodźcami zachęcającymi do życia w Italii są: „klimat, krajobraz, tradycja artystyczna, obecność papieża oraz charakter ludności”. Ponadto, z punktu widzenia życia pracowniczego, odnotowuje się powszechną pomoc dla rodzin oraz model przedsiębiorczości, angażujący imigrantów na masową skalę.

Licząc od weteranów walk 2. Korpusu Polskiego obecnie żyje we Włoszech czwarte pokolenie Polaków – podkreślają autorzy tomu.

Przypominają masową imigrację z Polski w połowie lat 80. Wtedy, dodają, Włochy stały się celem fali migracyjnej w pełnym tego słowa znaczeniu, mimo – jak zaznaczono – początkowej niechęci ludności z powodu utrwalenia się stereotypów polskiego imigranta, dotyczących przestępczości i „predyspozycji do społecznej marginalizacji”.

Symbolem tego zjawiska byli Polacy myjący szyby na skrzyżowaniach. To ten wizerunek sprawił, zaznacza się w tomie, że byli uważani za „pracowników klasy B”.

Scenariusz ten uległ następnie zmianie; przede wszystkim od roku 2004, czyli od przystąpienia Polski do UE, wraz z pojawieniem się trzeciego pokolenia imigrantów – wskazuje się w publikacji.

Także we Włoszech Polacy stali się pracownikami z Unii, obywatelami europejskimi. To oznaczało zaś poprawę sytuacji prawnej i zniesienie ograniczeń w poruszaniu się oraz możliwość korzystania z wielu praw.

Podczas gdy wcześniej panowała spora nieufność, obecnie imigracja znad Wisły traktowana jest w sposób całkowicie odmienny, przede wszystkim jako „źródło stymulującego bogactwa” – napisano w raporcie.

Z danych z 2011 roku wynika też, że największy odsetek tych, którzy przyjechali do Włoch, pochodzi z Podkarpacia (prawie 16 proc.) i z Małopolski (13 proc.).

Często to kobiety są „pionierkami” imigracji, ponieważ jako pierwsze przyjeżdżają do pracy.

Dane z 2011 r. wskazują również, że wśród 84 tys. Polaków osiadłych na stałe we Włoszech liczba rodzin, w których jest przynajmniej jedna osoba pochodząca z Polski, wynosiła prawie 32 tys. Blisko dwie trzecie z nich to pary polsko-włoskie, a 22 proc. – polskie pary.

Najwięcej Polaków, ponad 12 tys., mieszka w Rzymie. Na drugim miejscu jest Neapol – 1 300 osób, a na trzecim Bolonia – 1 100. Na czwartym miejscu jest Mediolan i jego okolice.

Badania ankietowe pozwoliły też stwierdzić, że ponad 70 proc. polskich imigrantów ma kłopoty z językiem włoskim, zarówno w mowie, jak i w piśmie. Podobnie wysoki odsetek notuje się wśród przybyszów z Chin, Filipin i Sri Lanki.

Ponad 70 proc. Polaków przybyło do Włoch za pracą.

Blisko dwie trzecie ankietowanych przyznało, że fakt, iż nie są Włochami, nie stanowi przeszkody w znalezieniu odpowiedniej pracy.

Polacy pytani o Włochów odpowiadają najczęściej, że są oni przyjaźni i radośni.

W konkluzjach podkreślono, że przykład Polaków stanowi jedną z najbardziej udanych integracji, choć – jak się przyznaje – nie dokonała się ona jeszcze w wielu aspektach. Wzrost obecności Polaków potwierdza, że przyczyna tej migracji nie sprowadza się jedynie do powodów ekonomicznych.

„Nie należy zapominać, że dla Polaków we Włoszech integracja oznacza aktywny udział w nowym kontekście, ale bez zapominania o własnych korzeniach i związkach z Polską” – podkreślono.

Prezes Instytutu IDOS Ugo Melchionda powiedział, podsumowując raport: „Sprawa imigracji obywateli polskich we Włoszech ukazuje nadzwyczajne szanse, jakie mogą zrodzić się z szerokiego dowartościowania zasobów, jakie stanowią dla obu krajów, a także dla procesu budowy Unii Europejskiej”.

Zobacz także