Ziemia Święta jest Okiem Boga, a Jerozolima Jego Źrenicą 

Jak uczą nasi mistrzowie, Ziemia Izraela jest Okiem Boga, zaś Jerozolima Jego Źrenicą. Na całym świecie nie ma świętszego miejsca dla Żydów. Nie bez powodu podczas codziennych modlitw stoimy zwróceni twarzą na wschód – w kierunku Ziemi Świętej – pisze Szymon Zadumiński, podrabin poznańskiej gminy żydowskiej. 

„(…) Tchnąłeś Swoim gniewem i zakryło ich morze, zatonęli jak ołów w potężnych wodach. Nie ma nikogo oprócz Ciebie, Boże, tylko Ty jesteś ozdobiony Świętością, podziwiany w Swojej chwale, czyniący cuda. Wyciągnąłeś Swoją Prawicę, pochłonęła ich ziemia. Twoją dobrocią prowadziłeś lud, który wybawiłeś, wiodłeś Twoją siłą do Miejsca Twojej świętości. Narody usłyszały i zatrzęsły się, strach ogarnął mieszkańców Pelaszet. Wtedy przerazili się dowódcy Edomu, mocarzy Moabu ogarnęło drżenie. Wszyscy mieszkańcy Kanaanu zostali złamani. Padł na nich strach i przerażenie, wobec potęgi Twojej ogromnej siły zamilkli jak kamień. Aż przeszedł Twój lud, Boże, aż przeszedł lud, który nabyłeś. Zaprowadzisz ich i zaszczepisz ich na górze Twojego dziedzictwa. Przygotowałeś Miejsce dla Swojego zamieszkania, Boże, Świątynię Boga Ty sam ustanowiłeś. Bóg będzie królował na zawsze”. 

Księga Szemot 14:30 – 15:19 

Mądrość 

Rabi Menachem Mendel z Przemyślan zwykł był mówić: „To prawda, że powietrze Ziemi Izraela sprawia, iż człowiek staje się mądry. Tak długo żyłem poza jej granicami, że cała moja istota pragnęła przynajmniej raz odmówić modlitwę tak, jak się należy. Od kiedy jednak żyję w Ziemi Izraela jedynym moim pragnieniem jest to, abym choć raz mógł powiedzieć «Amen» tak, jak powinno ono być wypowiedziane w obliczu Boga”. 

Tora – najstarszy akt notarialny  

Ziemia Święta – Ziemia Izraela. Dla każdego Żyda to jest oczywiste, to jedno i to samo – Ziemia Izraela jest Ziemią Świętą. Kto był pierwszym Żydem? Awraham (Abraham), który jako pierwszy z całego Narodu Izraela usłyszał obietnicę tej Ziemi. Od Awrahama, poprzez Icchaka i Jakowa Bóg, oby był błogosławiony, obiecuje Ziemię dla Swojego ludu. Ale pojęcie Narodu Izraela pojawia się wiele lat później, kiedy wyznaczony przez Boga Mojsze niczym pasterz wyprowadza Żydów z Egiptu i prowadzi ich do Ziemi, którą też ma obiecaną dla Narodu Izraela. Dla każdego człowieka wiary, niekoniecznie Żyda, jasnym jest, że Tora jest w istocie najstarszym aktem notarialnym. Każdy z naszych praojców słyszy o niej od Boga i pragnieniem tej Ziemi żyje, pragnieniem, że jego lud rozmnoży się niczym gwiazdy na niebie i posiądzie ziemię, którą bóg wybrał dla nich. Mamy w Torze podane dokładne położenie tej ziemi, odkąd na wschodzie i zachodzie jest jej miejsce oraz gdzie ma się zaczynać na północy i gdzie kończyć na południu. W Torze jest kilka opisów jej położenia i są one dość szczegółowe. Dość szczegółowe czyli takie, gdzie nie sposób o pomyłkę. 

Rabi Szneur Zalman z Ladów mawiał: „Miłość do Syjonu ma być dla każdego Żyda niczym ogień trawiący serce. Kto pragnie być prawdziwym Żydem, musi udać się do Ziemi Izraela; jeśli doświadczy jakichś przeszkód w podróży, musi je wszystkie przezwyciężyć i dotrzeć na miejsce”. 

Rabi Izrael z Rużyna mawiał: „Nadejdzie taki dzień, kiedy wszystkie ludy zaczną nienawidzić Żydów, a będą to czynić z taką żarliwością i gwałtownością, że ich ofiary, nie mając innego wyboru, będą osiedlały się w Ziemi Świętej. I biada nam, a im też biada, bo będzie to początek wyzwolenia”. 

Jerozolima – źrenica w oku Boga 

Jak uczą nasi mistrzowie, Ziemia Izraela jest Okiem Boga, zaś Jerozolima Jego Źrenicą. Na całym świecie nie ma świętszego miejsca dla Żydów. Nie bez powodu podczas naszych codziennych modlitw stoimy zwróceni twarzą na wschód – w kierunku Ziemi Świętej. Także na wschodniej ścianie w każdej synagodze znajduje się Aron Kodesz, czyli Święta Szafa zawierająca zwój Tory. W samym Izraelu synagogi są tak zorientowane, by modlić się w kierunku Jerozolimy. W samej Jerozolimie modlimy się w kierunku wzgórza, gdzie niegdyś stały dwie Świątynie, które były rzeczywistym miejscem pobytu Boga na ziemi, Jego domem pośród nas. Obie Świątynie stały na Wzgórzu Moria, gdzie niegdyś Awraham został poddany próbie ufności i posłuszeństwa względem Boga, mając ofiarować swojego syna Icchaka. Pierwsza Świątynia powstała w latach 966–959 p.n.e. za czasów króla Salomona, który podobno wzniósł ją w ciągu siedmiu lat. Pierwsza Świątynia została zniszczona przez wojska babilońskiego króla Nabuchodonozora II w 587 roku p.n.e. lub 586 roku p.n.e. Druga Świątynia została zniszczona przez wojska rzymskie w 70 roku n.e. podczas oblężenia Jerozolimy. Zgodnie z naukami mistrzów została ona zniszczona przez nienawiść brata do brata, czyli wewnętrzne spory między Żydami. 

Dziś pozostał nam jedynie fragment fundamentu murów okalających Świątynię. Jest to najświętsze miejsce dla Żydów. W czasach istnienia Świątyń składano ofiary ze zwierząt. Dziś naszymi ofiarami są nasze modlitwy. Ważne jest dla każdego Żyda, by odwiedzić Izrael, Jerozolimę, stanąć pod Kotel (taką nazwę nosi Ściana Zachodnia) i pomodlić się. Wiele osób, podobnie jak podczas pielgrzymek do grobów cadyków, tak też pod Kotel zostawia karteczki zwane kwitele, na których zapisujemy nasze prośby do Stwórcy. 

Tak modlimy się w Amidzie 

„Do Jerozolimy, Twojego miasta, wróć w miłosierdziu i zamieszkaj pośrodku niej, jak powiedziałeś. Odbuduj ją prędko, za naszych dni, jako wieczną budowlę i ustanów rychło pośrodku niej tron Dawida. Błogosławiony jesteś Ty, Haszem, odbudowujący Jerozolimę”. 

 

 

Zobacz także