65-lecie Instytutu Niepokalanej Matki Kościoła

Wierność i wytrwałość – to dwa kluczowe słowa, które według bp. Krzysztofa Włodarczyka powinny być realizowane przez członkinie Instytutu Niepokalanej Matki Kościoła. W Krościenku n. Dunajcem świętowano 65. rocznicę jego powstania. – Dziękuję za trwanie na modlitwie, zakorzenianie się w tym, co jest fundamentem. Przypominanie sobie o tym, który dzięki działaniu Ducha Świętego, był sprawcą powstania takiej wspólnoty – słudze Bożym ks. Franciszku Blachnickim – mówił podczas jutrzni bp Krzysztof Włodarczyk.

Delegat Konferencji Episkopatu Polski ds. Ruchu Światło-Życie przewodniczył porannej modlitwie w Centrum Ekologii Integralnej. – Słyszymy dziś słowa: „starajcie się umocnić wasze powołanie i wybór”. Dar, jaki otrzymaliśmy, jest wciąż na nowo nam zadany. Mamy mieć świadomość życia w pełni, umacniając przy tym swój wybór – mówił.

Biskup bydgoski przywołał fragment adhortacji apostolskiej Jana Pawła II „Vita consecrata”, w której Ojciec Święty pisze: „Oto sens powołania do życia konsekrowanego: jest ono wyłączną inicjatywą Boga, który oczekuje od tych, których wybrał, odpowiedzi w postaci całkowitego i wyłącznego oddania się Jemu. Doświadczenie tej bezinteresownej miłości Boga jest tak głębokie i silne, że człowiek czuje się zobowiązany odpowiedzieć na nie bezwarunkowym poświęceniem Mu własnego życia, złożeniem w ofierze wszystkiego teraźniejszości i przyszłości w Jego ręce”. – Bardzo ważne jest to ciągłe „fiat”, odpowiadanie Bogu na dar powołania, którego On jest inicjatorem i sprawcą. To On wyszedł pierwszy i zaprosił nas na tę drogę życia. I to On daje nam łaski, by na niej trwać – mówił.

Delegat KEP ds. Ruchu Światło-Życie zachęcił członkinie instytutu, by powracały do pierwszej miłości, współpracowały z Bożą łaską oraz czerpały siły z osobistego spotkania z Oblubieńcem. – To jedyna, sprawdzona droga dorastania do ideału chrześcijańskiego. Niech wspomaga nas Niepokalana, która jest wzorem służby, oddania się Bogu i pójścia drogą rad ewangelicznych – powiedział biskup.

Instytuty świeckie to wspólnoty osób, które żyją w zwykłych warunkach egzystencji, indywidualnie lub wspólnie, pracując zawodowo i uczestnicząc w sprawach świeckich. Równocześnie – poprzez składane śluby czystości, ubóstwa i posłuszeństwa są oddane Bogu, by Jego mocą przemieniać świat od wewnątrz i przepajać go duchem Ewangelii.

>>> Autorka książek o ks. Blachnickim: jego metody przypominały czasy pierwszych chrześcijan

Instytut Niepokalanej Matki Kościoła jest żeńskim instytutem świeckim na prawie diecezjalnym, założonym w 1958 roku przez ks. Franciszka Blachnickiego. Liczy blisko 100 osób, które mieszkają w różnych częściach Polski, a także w Czechach Niemczech, na Słowacji i na Ukrainie. – Jesteśmy dzisiaj na pewno dużo bardziej dojrzałe, mocniej poszłyśmy w świat. Za życia naszego ojca – Franciszka Blachnickiego – byłyśmy bardziej skupione na realizacji jego wizji. On ciągle miał nowe pomysły, wszystko było szybkie, dynamiczne. Musiałyśmy sobie ponazywać, co jest dla nas ważne, w jaki sposób mamy żyć i służyć – powiedziała główna odpowiedzialna Urszula Pohl.

Diakonia

Celem Instytutu jest realizowanie powołania do świętości poprzez prowadzenie życia konsekrowanego w świecie; diakonia na rzecz urzeczywistnienia wspólnoty w Kościołach lokalnych, szczególnie poprzez dzieło Ruchu Światło-Życie. Najgłębszą treść życia członkiń INMK stanowią rady ewangeliczne – czystości, ubóstwa i posłuszeństwa. Są fundamentem życia wspólnotowego całego instytutu, zarówno dla członkiń praktykujących wspólnotę zamieszkania, jak i tych, które żyją indywidualnie. W INMK składa się śluby czasowe i wieczyste.

Podstawowym rysem duchowości instytutu jest postawa służebna (diakonijna) polegająca na naśladowaniu Chrystusa Sługi i Maryi – Służebnicy Pańskiej, by odnajdywać siebie w bezinteresownym darze z siebie. Członkinie instytutu poprzez swoją konsekrację pragną naśladować Niepokalaną w Jej bezgranicznym oddaniu się przez wiarę i miłość Chrystusowi Oblubieńcowi, by przez to uczestniczyć w Jej duchowym macierzyństwie wobec Kościoła. Duchowość instytutu wyraża się również w konsekwentnym podejściu do liturgii jako szczytu, a także źródła całego życia chrześcijańskiego.

Swoją duchowość członkinie INMK pogłębiają m.in. przez praktyki życia wewnętrznego, wśród nich szczególną rolę pełnią: osobiste spotkanie z Chrystusem na modlitwie, Eucharystia, Liturgia Godzin, różaniec. Apostolstwo członkiń instytutu polega na świadectwie ich życia konsekrowanego, ożywianego modlitwą i stałą przemianą życia. Instytut realizuje swoją posługę apostolską przede wszystkim poprzez charyzmat Ruchu Światło-Życie. – Nas często nie widać, ale czynimy wiele dobra tam, gdzie mieszkamy. Wszędzie, gdzie jesteśmy, budujemy oazę, relacje – dodała Urszula Pohl.

Zobacz także