Arcybiskup Paryża: „Co jest cenniejsze? Katedra czy te okruchy chleba?”

Homilia Michela Aupetit, arcybiskupa Paryża. Uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego.

«Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono». Są to słowa Marii Magdaleny, która biegnąc, bez tchu, mówi dwóm apostołom Piotrowi i Janowi o tym, co zobaczyła.

„Gdzie jest ciało Pana?” Jest to pytanie, które pojawiło się w poniedziałek wieczorem w czasie pożaru katedry Notre-Dame de Paris: „Gdzie jest ciało Pana?” Ratowaliśmy katedrę i skarb zgromadzony tutaj na przestrzeni wieków. Musieliśmy ratować dla wierzących niezmiernie cenną relikwię, jaką jest korona cierniowa Jezusa przywieziona przez króla św. Ludwika.

W moim sercu jednak pojawiło się bolesne pytanie: „Gdzie jest ciało Pana?” Czy można było zostawić Najświętszy Sakrament? Ciało Jezusa, który jest w tabernakulum.

To właśnie dla tego Ciała zbudowano tę katedrę. Zbudowano ją, aby chroniła te kilka okruchów chleba. Co jest najbardziej cenne? Katedra, skarby czy też te okruchy chleba?

[Zobacz też: Czy pożar katedry Notre Dame to znak od Boga?]

Okruchy chleba są Ciałem Boga, Ciałem Chrystusa, Jego Zmartwychwstałym Ciałem. Jest Ono nieuchwytne, chyba że sam nam siebie odda. I On nam siebie daje: „Bo Ja życie moje oddaję, aby je znów odzyskać. Nikt Mi go nie zabiera, lecz Ja od siebie je oddaję”. A potem w Wielki Czwartek usłyszeliśmy: „Bierzcie, jedzcie, to jest moje Ciało”. Ten okruch chleba jest życiem Boga, które się ofiarowuje. Te okruchy chleba dają życie tym, którzy je otrzymują, życie wieczne i otwierają nam bramy Nieba; sprawiają, że uczestniczymy w zmartwychwstaniu Chrystusa. Zmartwychwstanie, które dzisiaj celebrujemy, jest naszym własnym zmartwychwstaniem w ciele. Jest oczekiwaniem na powrót Pana, gdy przyjdzie na końcu czasu.

Chcieliśmy uratować katedrę. Ten wspaniały klejnot, który jest wspaniałym przejawem ludzkiego geniuszu składającego hołd miłości Boga, który oddał się z miłości i który, aby dać nam siebie, stał się jednym z nas.

Oddajemy hołd wierze budowniczych, którzy zjednoczyli ludzki geniusz i Bożą łaskę.

Oddajemy hołd naszym drogim strażakom, którzy wykazali się wiedzą, odwagą i dziękujemy im, że potrafili zachować to, co jest dla nas bardzo cenne, ryzykując także własnym życiem. Kiedy modlitwa całego ludu Bożego złączyła się z ich odwagą i profesjonalizmem, wszystko było możliwe. I stało się możliwe. Dziękuję Wam w imieniu wszystkich.

Ale chciałbym także podziękować kapelanowi strażaków, ojcu Fournierowi, który udał się po Ciało Chrystusa, Najświętszy Sakrament, po ten okruch chleba, który nadaje pełne znaczenie życiu tej wspaniałej budowli. Ryzykował własnym życiem, chcąc ocalić okruchy chleba. To właśnie Zmartwychwstałe Ciało naszego Pana celebrujemy dzisiaj, tak jak celebrujemy je w każdą niedzielę, która stała się centralnym dniem naszego tygodnia, ponieważ jest dniem Zmartwychwstania Pana.

Apostołowie udali się do grobu Chrystusa, lecz nie znaleźli tam jego ciała. I uwierzyli. Znaleźliśmy zmartwychwstałe ciało Pana. My w to wierzymy.

Michel Aupetit, Arcybiskup Paryża

[tłum. Kasper Kaproń OFM]

Zobacz także