Bielsko-Biała: duchowni różnych wyznań modlili się wspólnie w Dniu Dziecka Utraconego

Na cmentarzu komunalnym w Bielsku-Białej Kamienicy pochowano w sobotę urny z prochami 313 dzieci nienarodzonych, które przekazały w ciągu ostatniego roku dwa bielskie szpitale. Obecni byli duchowni różnych wyznań. Uroczystości wspólnego pochówku dzieci zmarłych przed urodzeniem to już nieodłączny element obchodów Dnia Dziecka Utraconego w bielskiej parafii pw. św. Małgorzaty. Podczas Mszy przy urnach obecne były relikwie bł. Rodziny Ulmów. W ten sposób zakończyła się ich siedmiodniowa peregrynacja po diecezji bielsko-żywieckiej.

Wraz z rodzicami bliskimi żegnanych i chowanych w grobie dzieci modlili się bielscy kapłani katoliccy a także proboszcz starobielskiej parafii Kościoła luterańskiego ks. Piotr Szarek i proboszcz prawosławnej parafii w Bielsku-Białej ks. Michał Kuryło. Na liturgii obecni byli przedstawiciele bielskiego MOPS-u i spółki Zieleń Miejska – organizatorzy uroczystości pochówku.

Mszy św. w intencji rodzin zmarłych dzieci przewodniczył diecezjalny duszpasterz służby zdrowia ks. Łukasz Jończy. Kapelan szpitala wojewódzkiego w Bielsku-Białej ks. Arkadiusz Talik przypomniał w kazaniu, jak ważne jest to, by towarzyszyć w bólu tym, którzy utracili swe dziecko – często tak wytęsknione i wymodlone.

>>> Dlaczego 15 października obchodzimy Dzień Dziecka Utraconego?

Dyrektor kurialnego wydziału duszpasterstwa rodzin dr Tomasz Gorczyński wyjaśnił pod koniec liturgii, że obecność relikwii konkretnej rodziny, z dzieckiem bez nadanego imienia, które być może zginęło w czasie porodu, jest potwierdzeniem tego, że również to dziecko jest już zbawione, szczęśliwe w niebie.

„Obecność relikwii Rodziny Ulmów jest znakiem, że Bóg umiłował każdego człowieka od chwili jego poczęcia. On otacza go swoją miłością, a później pozwala mu w niej uczestniczyć przez całą wieczność. Ten znak Bożej miłości obejmującej bezimienne dziecko może pomóc w przeżywaniu pytań nie tylko o los utraconych dzieci, ale też przy bolesnych pytaniach na temat tego, co już się stało” – dodał.

Procesja z sześcioma urnami do miejsca pochówku wyruszyła z kościoła po liturgii. Ekumenicznej modlitwie przy grobie przewodniczył ks. Talik. Modlono się za rodziny o pokrzepienie i umocnienie i w intencji utraconych dzieci.

>>> Rodzina Ulmów – miłosierni samarytanie. Odwiedzamy Muzeum w Markowej

Urny z popiołami 161 dzieci ze szpitala wojewódzkiego i 152 ze szpitala miejskiego spoczęły we wspólnym Grobie Dzieci Nienarodzonych na największym bielskim cmentarzu. Grobowiec ten, z nagrobkiem autorstwa bielskiego artysty Jacka Grabowskiego, ukazującym grające anioły, powstał w 2008 roku. Na nagrobnej płycie widnieje napis: „Były w naszych marzeniach i tam pozostaną”. Odwiedzający ten grób ludzie zostawiają obok zniczy figurki aniołków i zabawki.

Wspólny pochówek dzieci zmarłych przed urodzeniem odbywa się na kamienickim cmentarzu raz w roku i modlitwa taka w tym miejscu stała się już tradycją. Według statystyk medycznych, w Polsce rocznie w wyniku poronień umiera około 40 tysięcy dzieci. Martwych urodzeń odnotowuje się co roku około 10 tysięcy.

Zobacz także