Biskup Sztokholmu: dla nas imigracja jest raczej łaską

Kościół katolicki w krajach nordyckich może rosnąć i rozwijać się dzięki migracji i może być głosem nadziei – mówił biskup diecezji sztokholmskiej kard. Anders Arborelius podczas VII Kongresu Kultury Chrześcijańskiej, który w czwartek rozpoczął się w Lublinie. Kardynał Anders Arboneliusa decyzją władz Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II otrzymał medal 100-lecia KUL.

Kardynał Arborelius wygłosił wykład inauguracyjny Kongresu, któremu towarzyszy hasło „Przywracać nadzieję. Kultura chrześcijańska wobec kryzysów świata”.

Hierarcha powiedział, że w Europie „panuje jakby zbiorowa ciemna noc, która może ogarnąć także serca niektórych chrześcijan”, ale to nadzieja zawsze pomaga przetrwać w najtrudniejszych chwilach i dlatego Kościół powinien stać się „proroczym głosem nadziei”, lecz zawsze powinien to robić z wielką pokorą.

>>> Kard. Arborelius: nie wszystkiemu podołam, muszę więcej ufać Panu i Jego Opatrzności

Kard. Arborelius opisywał w tym kontekście sytuację Kościoła katolickiego w Szwecji i innych krajach Europy północnej, które – choć małe – mogą nieść przesłanie nadziei innym Kościołom Europy. Przypomniał, że katolicy w Szwecji stanowią jeden lub dwa procent 10-milionowej populacji, „w postluterańskim kraju, a obecnie w postsekularnym środowisku otwartym na migrację”.

„Kościół katolicki w krajach nordyckich może rosnąć i rozwijać się dzięki migracji. Dlatego też jest to raczej biedny, skromny kościół bez wpływów społecznych i politycznych, bez powiązań z władzą. Ten fakt również wydaje mi się opatrznościową łaską w obecnej sytuacji w Europie” – powiedział kardynał.

Kard. Anders Arborelius, fot. Frankie Fouganthin, commons.wikimedia

Podkreślił, że jednolite szwedzkie społeczeństwo „zostało zmienione przez migrantów ze wszystkich części świata i różnych religii”. Zaznaczył, że wiążą się z tym też trudności wynikające z rosnącego nacjonalizmu i coraz bardziej skomplikowanej sytuacji politycznej Europy.

Kardynał powiedział, że około 80 proc. katolików w Szwecji pochodzi z innych krajów lub jest imigrantami w drugim pokoleniu. Wskazał tu na kilka dużych grup katolików m.in. z Polski, z Chorwacji, czy z Ameryki Łacińskiej i Afryki.

„Dla nas imigracja jest raczej łaską, możliwością, która pomaga nam lepiej zrozumieć tajemnicę Pięćdziesiątnicy. Duch Święty jest więzią między tymi wszystkimi narodowościami zjednoczonymi w jednym Kościele. Oczywiście nie zawsze jest łatwo żyć razem z ludźmi z innej kultury, ale zawsze jest to zaproszenie od Pana, aby żyć, wierzyć i wzrastać razem w miłości, wierze, a zwłaszcza w nadziei” – dodał.

>>> Kard. Arborelius: coraz więcej katolików w Szwecji

Podkreślił, że Kościół w Szwecji jest „naprawdę uniwersalny, katolicki, globalny”, a księża również pochodzą z całego świata. „Mamy więc do czynienia z odwrotnym procesem integracji. Rdzenni Szwedzi muszą zintegrować się ze społecznością, w której większość pochodzi skądinąd. Jest to pomocne, ale nie zawsze łatwe. Wymaga pokory i otwartości” – powiedział biskup Sztokholmu.

Podkreślił, że Szwecja, podobnie jak wiele innych krajów w Europie, zmaga się z problemem migracji, ostrej segregacji między imigrantami a Szwedami, a także z problemami dotyczącymi integracji migrantów ze społeczeństwem Szwecji. „Dla nas, szwedzkich katolików, integracja nie jest problemem do rozwiązania, jest raczej opatrznościową łaską, którą należy przyjąć. W rzeczywistości nie mówimy zbyt wiele o integracji, ponieważ jest ona codzienną i naturalną rzeczywistością życia w naszych parafiach” – mówił.

Przypomniał, że migrację można postrzegać jako część historii zbawienia, bo „od czasów Abrahama do dziś migracja jest faktem historycznym i integralną częścią historii zbawienia”. „Myślę, że jest to część szwedzkiego przesłania nadziei: naprawdę można żyć, wierzyć i wzrastać razem z innymi ludźmi, którzy przybyli z całego świata. (…) Dlatego musimy prosić Ducha Świętego o pomoc, aby móc przemawiać do serc tych, którzy są przeciwni migracji – a czasem nawet czują się wrogami imigrantów. To trudne, ale konieczne zadanie w dzisiejszej Europie. W przeciwnym razie istnieje wielkie ryzyko dla przyszłości Europy. Jako katolicy musimy przemawiać silniejszym głosem nadziei, aby zwalczyć obecną polaryzację” – mówił kardynał.

_________

Kard. Anders Arborelius jest zakonnikiem – karmelitą. Urodził się w rodzinie protestanckiej, w młodości przeszedł na katolicyzm. W 1998 r. został biskupem Sztokholmu – pierwszym rodowitym Szwedem pełniącym tę funkcję od czasów reformacji. W latach 2005-2015 był przewodniczącym Konferencji Episkopatu Skandynawii. Kard. Arborelius jest zaangażowany w dialog międzywyznaniowy, pomoc dla ubogich, w kwestie migracji, obronę praw człowieka. W 2017 roku otrzymał tytuł „Szweda Roku” tygodnika „Fokus” – wyróżnienie przyznawane osobom zmieniającym Szwecję na lepsze.

Podczas inauguracji Kongresu były przewodniczący Episkopatu Polski, metropolita poznański abp. Stanisław Gądecki został uhonorowany Medalem za Zasługi dla KUL.

***

VII Kongres Kultury Chrześcijańskiej, organizowany na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, potrwa do niedzieli. Wśród dyskutowanych tematów są m.in. problemy demografii i migracji, szanse na pokój w Ukrainie, możliwości i zagrożenia stosowania sztucznej inteligencji. W ostatnim dniu, podczas uroczystej inauguracji nowego roku akademickiego w KUL, członkini Akademii Francuskiej, specjalistka filozofii politycznej prof. Chantal Delsol otrzyma doktorat honoris causa KUL.

Kongresy Kultury Chrześcijańskiej zainicjował na KUL w 2000 roku abp Józef Życiński (1948-2011) jako spotkania ludzi kultury, intelektualistów z różnych krajów i dziedzin nauki. Ich celem jest rozwijanie twórczego dialogu Kościoła ze światem współczesnym.