Japonia: sakura na zmartwychwstanie

Wielki Post w Japonii przypada na okres, gdy kończy się rok szkolny i rozpoczyna nowy. Jest to nie tylko czas wielkich zmian dla uczniów i studentów, ale także większość firm funkcjonuje w takim samym rytmie. Marzec to czas spotkań pożegnalnych pracowników odchodzących z pracy, a kwiecień to okres podejmowania nowych zadań i obowiązków przez innych.

Odchodzący patrzą wstecz i podsumowują miniony okres, robiąc rachunek z tego, co było dobre i złe. Choć przerwa między zakończeniem a rozpoczęciem nowego roku szkolnego trwa krótko, jest to czas, by zebrać siły i z nową nadzieją rozpocząć nowy etap. Z początkiem marca zaczynają też kwitnąć wiśnie (sakura). Całe rodziny, a także grupy pracowników zbierają się pod sakurą, gdzie podziwiają piękno kwitnących kwiatów i urządzają pikniki. Wiele osób także samotnie spaceruje pod sakurą, wpatrując się w opadające płatki kwitnących kwiatów.

Okres Wielkiego Postu to również czas intensywnego przygotowywania się do chrztu przez katechumenów i pogłębienie chrześcijańskiej tożsamości przez ochrzczonych. W parafii św. Anzelma, do której należymy, w Wielką sobotę co roku przez chrzest do Kościoła włączanych jest kilka dorosłych osób i dzieci w wieku szkolnym. Do tutejszej parafii należy również dużo obcokrajowców, szczególnie Filipińczyków. Dlatego też triduum Paschalne odbywa się w dwóch językach: po japońsku i po angielsku. W niedzielę palmową przy wejściu do kościoła wszyscy otrzymują zieloną gałązkę palmy i tekst czytań mszalnych. Wszyscy wierni włączają się w czytanie męki Pańskiej w roli tłumu domagającego się śmierci Jezusa. Wówczas słowa te stają się bardzo osobiste. W wieczornej liturgii Wielkiego Czwartku uczestniczy mało osób. W naszej parafii jest zachowywany zwyczaj umycia nóg 12 mężczyznom. Po mszy św. najświętszy sakrament zostaje przeniesiony do ciemnicy i trwa kilkugodzinna adoracja. W Wielki Piątek podczas wieczornego nabożeństwa wierni podchodzą do ołtarza, oddając głęboki ukłon w geście adoracji krzyża. Po zakończeniu liturgii najświętszy sakrament ponownie jest przeniesiony do bocznego ołtarza. Nie ma jednak dekoracji symbolizujących grób Pański. W ciągu dnia jest zazwyczaj kilka osób trwających na adoracji. W Wielką sobotę wieczorem wierni przeżywając radość zmartwychwstania, radują się również powiększeniem wspólnoty parafialnej o nowo ochrzczonych. Po liturgii nocy paschalnej wierni otrzymują poświęcone udekorowane jajka, symbol nowego życia. W niedzielę po mszy św. w dzień często jest małe przyjęcie przy herbacie i  ciastku, by wspólnie radować się zmartwychwstaniem Pana.

Japończycy często są jedynymi chrześcijanami w swoich rodzinach. Całe rodziny chrześcijańskie należą do rzadkości. Wspólnota parafialna to jedyne miejsce, w którym mogą świętować i dzielić swoją wiarę z tymi, którzy również wierzą, że „Chrystus prawdziwie powstał z martwych!”. To Wielkanocne przyjęcie jest również bardzo ważne dla nowo ochrzczonych, by wejść we wspólnotę. Przyjęcie przez grupę w społeczeństwie japońskim jest bardzo ważne. W niedzielę wielkanocną w Tokio odbywają się również msze św. w językach narodowych obcokrajowców mieszkających w Japonii. Również Polonia spotyka się w Kościele św. Ignacego mieszczącym się w dzielnicy Yotsuya. Mszę św. odprawia duszpasterz polonijny o. Paweł Janociński, dominikanin. Polacy zachowując swoje tradycje przynoszą do kościoła tego dnia, pięknie przyozdobiony koszyczek ze święconką, gdyż po mszy św. Jest błogosławieństwo pokarmów. Następnie wszyscy spotykają się przy wspólnie przygotowanym świątecznym stole.

Kościół w Japonii, pomimo że członkami całego episkopatu są rdzenni jego mieszkańcy (takie jest przedwojenne prawo państwowe w Japonii, że tylko Japończyk może być biskupem), wciąż jest Kościołem misyjnym. Do jedynego seminarium duchownego w tym roku akademickim wstąpił jeden kandydat. Kościół w Japonii czeka na nową wiosnę, na zmartwychwstanie.

Zobacz także