Bożonarodzeniowe szopki. Jedna jest wyjątkowa…

Bożenarodzeniowe szopki to oczywiście świąteczna tradycja. Tradycją jest też ich odwiedzanie, szczególnie w II dzień świąt. My odwiedziliśmy te warszawskie, są wśród nich wyjątkowa.

Chodzi o szopkę, którą przygotowali studenci w akademickim Kościele św. Anny na Krakowskim Przedmieściu. Warto zwrócić uwagę na jej symbolikę. To grota, bez żadnych ozdobień. Nad wejściem do niej widzimy napis w trzech językach, w tych samych, w których brzmiał napis: „Jezus, Król Żydowski” na krzyżu, na którym zmarł Chrystus.

Grota skalna w Betlejem, w której zatrzymała się rodzina z Nazaretu: Maria i Józef. Skalne pieczary zapewniały bezpieczeństwo ludziom i zwierzętom na Bliskim Wschodzie. Grota stała się świadkiem objawienia Tajemnicy Wcielenia Boga. Syn Boży stał się człowiekiem, jednym z nas. Wkroczył w historię ludzkości przyjmując ciało wraz ze wszystkimi słabościami i problemami, aby je przebóstwić. Betlejem, biblijne miasto plemienia Judy, obecnie znajduje się na terytorium Izraela / Autonomii Palestyńskiej i w większości zamieszkane jest przez arabskich muzułmanów. W centrum miasta znajduje się jeden z najstarszych Kościołów, który skrywa miejsce narodzenia Jezusa – Bazylika Narodzenia.

Tablica nad wejściem do groty wskazuje na lokalizację. Napis w trzech językach (hebrajskim, łacińskim i greckim) odwołuje się do wydarzeń Paschy w opisie świętego Jana. Ten żłóbek, a lepiej powiedzieć: grota, ma nam przypomnieć, że Jezus narodził się po to, by głosić Ewangelię, umrzeć i zmartwychwstać a przez to zbawić człowieka. Od początku droga Jezusa była drogą miłości do człowieka, skierowaną na Kalwarię.

Gwiazda wewnątrz groty wskazuje miejsce Narodzenia Chrystusa. Łacińska inskrypcja umieszczona na srebrnej 14-ramiennej gwieździe przypomina nam to wydarzenie. „HIC DE VIRGINE MARIA IESUS CHRISTUS NATUS EST” – Tu z Maryi dziewicy narodził się Jezus Chrystus. Na początku Ewangelii Mateusza znajdziemy rodowód Jezusa, w którym znajdują się 42 imiona, podzielone na 3 części po 14 pokoleń. Hebrajska gematria w liczbie 14 upatruje imię króla Dawida, wskazując na Jezusa, zbawiciela zapowiadanego przez proroków Starego Testamentu. Ciekawe rozwiązanie przyjęto w kościele św. Marcina przy ulicy Piwnej:

Inne szopki są bardziej tradycyjne, ale też piękne (jak ta z kościoła jezuitów pw. MB Łaskawej):

Szopka bożonarodzeniowa w katedrze św. Jana odwołuje się do kwestii narodowych i państwowych:

Zobacz także