Fot. pixabay/beauty_of_nature

„Chrześcijaństwo ma ambicję mówić prawdę” – Kongres Kultury Diecezji Siedleckiej

„Odpowiedź, jaką daje Jezus Chrystus, jest najbardziej racjonalną odpowiedzią” – we wtorek, 17 października w auli Uniwersytetu w Siedlcach, odbyło się forum naukowe, który w tym roku przebiegało pod hasłem „Cywilizacyjne starcie”.

Wydarzenie nawiązuje do XXIII Dnia Papieskiego, który przeżywaliśmy w minioną niedzielę pod hasłem „Jan Paweł II. Cywilizacja życia”. Kongres był ważnym elementem Dni Kultury Chrześcijańskiej, które w dn. 15-22 października odbywają się w Siedlcach. Przez tegoroczny kongres, organizatorzy chcieli się włączyć w publiczny dyskurs nt. zagrożeń cywilizacyjnych wynikających z szeroko zakrojonych działań godzących w religię katolicką i związany z nią światopogląd. Gośćmi tegorocznego wydarzenia byli: ks. dr Grzegorz Stolarski (Uniwersytet w Siedlcach), prof. dr hab. Robert Ptaszek (Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II), ks. prof. AKW dr hab. Robert Skrzypczak (Akademia Katolicka w Warszawie) oraz prof. KUL dr hab. Agnieszka Lekka-Kowalik (Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II).

>>> Wspomnienia z dnia 16 października 1978

„Natura – człowiek – Bóg”

Pierwszy referat „Natura – człowiek – Bóg” wygłosił ks. dr Grzegorz Stolarski. Na wstępnie, przypomniał, że rzeczywistość się odkrywa. Żeby odkrywać rzeczywistość, potrzeba pokory w jej odkrywaniu, takiej jaka nam się jawi. – Nie jesteśmy stworzycielami rzeczywistości. W różny sposób możemy próbować „okiełznać” rzeczywistość, ale tylko pod jednym warunkiem, jeśli odkryjemy ją taką, jaka jest – wskazał ks. dr Grzegorz Stolarski.

Prelegent przypomniał, że w świecie są natury; świat nie jest chaosem. Natomiast każdy z nas, każdy człowiek jest reprezentantem natury ludzkiej. To co nas łączy to posiadanie wspólnej natury. I to jest fundament mówienia o człowieku. Z tym się musi mierzyć nasze odniesienie do dobra.

W referacie wskazano, że chrześcijaństwo, posiada pewną specyficzną cechę, której nie mają inne religie. – Chrześcijaństwo ma ambicję mówić prawdę. A wynika to z nakazu Pana Jezusa: „Idźcie i nauczajcie wszystkie narody”. Jednocześnie wystawiamy się na dyskusję i kontrofensywę. Jezus nie nazwał siebie obyczajem; nazwał siebie prawdą. Mamy mówić prawdę o Bogu. Szukać – odkrywać prawdę o Bogu. Chrześcijaństwo od samego początku podjęło ten wysiłek – akcentował prelegent.

„Religia katolicka jako właściwy sposób życia”

Drugi temat „Religia katolicka jako właściwy sposób życia” podjął prof. Robert Ptaszek. Na wstępie wskazał, na czym polega wyjątkowość religii katolickiej. Powstała ona w specyficzny sposób. Pan Bóg, w określonym miejscu i czasie, stał się człowiekiem. Jezus Chrystus, swoim życiem i nauczaniem pokazuje co jest niezbędne do osiągnięcia szczęścia. – Religia katolicka pokazuje nam prawdę kim jesteśmy i dokąd zmierzamy – wskazał prelegent.

Kolejnym elementem, jaki katolicyzm wnosi do naszego życia, jest pokazanie przykładów tych, którzy już to zrealizowali. Jednocześnie religia katolicka daje nam „narzędzia”, środki w realizacji celu jakim jest właściwy sposób życia.

„Trudna sztuka wolności na podstawie Jana Pawła II”

Jako trzeci wystąpił ks. prof. Robert Skrzypczak i wygłosił referat: „Trudna sztuka wolności na podstawie Jana Pawła II”. – Jan Paweł II, odsłaniając nam Chrystusa, odsłaniał nam prawdę o nas samych – wskazał na wstępie prelegent. Papież Polak wielokrotnie podejmował działania profetyczne w momentach, kiedy ludzkość odchodziła od dobra.

Ks. Skrzypczak przypomniał, że Karol Wojtyła, podjął się zadania doprecyzowania pojęcia „osoby ludzkiej”. Wskazywał, że czyn jest źródłem zrozumienia sprawcy. Człowiek uobecnia się przez czyn, a jednocześnie wychodzi poza siebie, „transcenduje”. – Wolność – to predyspozycja to daru z samego siebie. Bezinteresowny dar – jest szczytowym momentem spełnienia człowieka – akcentował ks. prof. Skrzypczak.

W referacie wskazano, że wolność religijna jest naturalnym prawem osoby ludzkiej. Ks. prof. Robert Skrzypczak przytoczył słowa bpa Karola Wojtyły z czasu obrad Soboru Watykańskiego II: „Dlatego mówiąc o wolności religijnej, trzeba każdemu dokładnie przedstawić osobę ludzką, o której nie można myśleć żadną miarą jako o instrumencie w gospodarce i społeczeństwie, ponieważ to właśnie osoba jest ich celem. Osoba ludzka ma się ukazywać w rzeczywistości wzniosłości swej rozumnej natury, a religia jako zwieńczenie tej natury […]. Z kolei religia ze swej natury przekracza wszelkie sprawy świeckie. Dlatego Sobór w świetle wiary i zdrowego rozumu powinien wyznaczać pełną i pewną prawdę o człowieku, który przez religię nie jest alienowany, lecz samego siebie spełnia. Tej prawdy oczekują zarówno wierzący, jak i niewierzący”.

Epoka nowoczesności naznaczona jest poszukiwaniem prawdy. Z drugiej strony jest epoką naznaczoną wolnością bez prawdy, treści, warunków. Dziś wolność często utożsamiana jest z obojętnością wobec prawdy. Wolność nie oznacza, że człowiek może robić wszystko na co przyjdzie mu ochota. Może wybrać to co służy jego udoskonaleniu.

Prelegent wskazał, że Kościół jest ostatnim bastionem ludzkiej wolności. Ks. prof. Skrzypczak przypomniał słowa z encykliki Jana Pawła II „Veritatis splendor”: „Chrystus ukrzyżowany objawia autentyczny sens wolności, w pełni go realizuje poprzez całkowity dar z siebie i powołuje swoich uczniów do udziału w tej samej wolności” (p. 84).

„Transhumanizm: obietnica raju – fałszywego”

Ostatni temat: „Transhumanizm: obietnica raju – fałszywego” wygłosiła prof. dr hab. Agnieszka Lekka-Kowalik. Na początku przedstawiła założenia i cele transhumanizmu. Transhumanizm – jako udoskonalanie, które dotyczy wszelkiego wyposażenia człowieka: ciała, inteligencji, pamięci, emocji, moralności. Nasze wysiłki mamy skierować na nieśmiertelność, bowiem główną „zadrą”, którą trzeba usunąć jest śmierć. Transhumanizm postuluje budowę lepszego świata – raju doczesnego; chce budować życie, które charakteryzuje się nieustannym postępem, praktycznym optymizmem.

– Wśród pragnień wolności, autonomii i przekraczania granic zagubione zostało pojęcie prawdy. A bez tego świat i my sami stajemy się surowcem praktyki – wskazała prof. Lekka-Kowalik.

Po przerwie w ramach kongresu przewidziana była także dyskusja prelegentów wraz z możliwością zadawania pytań. W wydarzeniu uczestniczyła liczna grupa młodzieży, przedstawiciele siedleckiego uniwersytetu oraz szkół ponadpodstawowych.

Czytałeś? Wesprzyj nas!

Działamy także dzięki Waszej pomocy. Wesprzyj działalność ewangelizacyjną naszej redakcji!

Zobacz także
Wasze komentarze