Dzieła Chełmońskiego poszukiwane

Muzea Narodowe w Warszawie, Krakowie i Poznaniu wspólnie organizują monograficzną wystawę malarstwa Józefa Chełmońskiego. „Zwracamy się do właścicieli 11 prac z prośbą o rozważenie wypożyczenia prac artysty” – powiedział PAP kurator wystawy w Muzeum Narodowym w Warszawie Wojciech Głowacki.

Muzea Narodowe w Warszawie, Krakowie i Poznaniu wspólnie organizują wystawę monograficzną, poświęconą Józefowi Chełmońskiemu, która rozpocznie się w 2024 r.

„Choć o jego twórczości wiemy wiele, a nasze muzeum posiada liczne dzieła twórcy, jest grupa obrazów, które nie były wystawiane od ok. 100 lat. Wystawa prac artysty w najważniejszych muzeach sztuki w Polsce to doskonała okazja do ich ponownego zaprezentowania. Będzie można obejrzeć ponad 100 obrazów artysty. Pierwsza odsłona wystawy odbędzie się w stołecznym muzeum, kolejne – w Muzeum Narodowym w Krakowie i Poznaniu” – powiedział PAP kurator wystawy w Warszawie Wojciech Głowacki.

„Nie możemy odnaleźć niektórych obrazów Chełmońskiego, mogły zaginąć w czasie II wojny światowej, ulec zniszczeniu lub pozostają poza granicami Polski. Wytypowaliśmy 11 jego obrazów, które wydają się nam szczególnie cenne. Zwracamy się więc do ich właścicieli z prośbą o rozważenie możliwości czasowego wypożyczenia prac artysty” – wyjaśnił.

>>> Sztuka z zawiązanymi oczami [GALERIA]

W kręgu zainteresowań organizatorów wystawy MNW w zbiorach prywatnych są następujące obrazy Chełmońskiego wykonane w technice olejnej na płótnie: „Matula” (1871), „Wnętrze stajni” (1872), „Przed odjazdem gości na Ukrainie” (1875), „Oberek” (1878), „Scena z powstania z r. 1863” (1885), „Wiosną” (1889), „Czapla bąk” (1891), „Noc” (1895) oraz „Świt. Królestwo ptaków” z 1906 r.

„Chcielibyśmy, aby ich właściciele, aby wyrazili zgodę na pokazanie tych prac. Naszą ambicją jest, by wraz z wystawę powstał kompletny katalog dzieł Chełmońskiego. Jego losy są związane z Mazowszem, Warszawą, w której się kształcił, później także z Monachium i Paryżem, w którym odniósł wielki sukces” – wyjaśnił Głowacki, przypominając, że po międzynarodowych sukcesach malarz powrócił na mazowiecką wieś, którą chętnie malował. Naszą ambicją jest, by jak najlepiej udokumentować i zaprezentować publiczności każdy z etapów twórczości artysty” – dodał kurator.

Józef Chełmoński urodził się 7 listopada 1849 r. we wsi Boczki koło Łowicza (woj. mazowieckie). Historycy sztuki uznają go za czołowego przedstawiciela polskiego realizmu w malarstwie. Przez całe życie inspirował go głównie rodzimy krajobraz i sceny z życia chłopów. Uzdolniony malarsko kształcił się w Warszawie pod opieką Wojciecha Gersona. Podtrzymał bliskie kontakty z Witkiewiczem i Chmielowskim dzieląc z nimi wynajmowaną w gmachu Hotelu Europejskiego pracownię. W latach 1872 i 1874-75 odbył kilka podróży na Podole i Ukrainę, których reminiscencje odegrają ważną rolę w kształtowaniu się jego postawy twórczej. W latach 1871-1875 podczas pobytu w Monachium, żył w środowisku polskich artystów, którzy pozostawali pod wpływem Maksymiliana Gierymskiego i Józefa Brandta. Przez kolejnych dwanaście lat tworzył i doskonalił warsztat artystyczny w stolicy Francji, gdzie odniósł komercyjny sukces. Jego obrazy kupowali kolekcjonerzy m.in. ze Stanów Zjednoczonych.

>>> Św. Brat Albert został ogłoszony patronem pracowników pomocy społecznej

W latach 1872 i 1874-75 wyjeżdżał na Podole i Ukrainę. Wspomnienia, fotografie, szkice i obrazy powstałe podczas tych wypraw odegrały ważną rolę w kształtowaniu się postawy twórczej malarza. W Paryżu reminiscencje Chełmońskiego z podróży znalazły wyraz w takich dziełach jak „Noc na Ukrainie zimą” (1877), „Targ na konie w Bałcie” (1879) i „Czwórkę. Po stepach” (1881).

Chełmoński malując polskie i ukraińskie pejzaże rejestrował zmiany zachodzące w przyrodzie pod wpływem zmieniających się pór roku. Widać to w takich pracach jak: „Odlot żurawi”, „Jesień”, „Pastuszkowie przy ognisku”, „Zima w Polsce”, „Kuropatwy na śniegu”, „Zachód słońca zimą”, „Zima – Roztopy na Ukrainie”, „Zalana łąka”, „Łąka z kaczeńcami”, „Pole z łubinami”. W 1899 roku kupił dom w Kuklówce niedaleko Grodziska Mazowieckiego. Rok później odbyła się wystawa w warszawskiej Galerii Sztuki „Zachęta”, będąca ukoronowaniem jego twórczości. W 1913 r. „Zachęta” przyznała mu jubileuszową nagrodę w uznaniu za całokształt działalności artystycznej. Zmarł 6 kwietnia 1914 roku.

Zobacz także