Dziś wspominamy Świętego Hilarego z Poitiers, opiekuna dogmatu o Trójcy Świętej [PATRON DNIA]

Co roku 13 stycznia Kościół katolicki wspomina św. Hilarego z Poitiers, biskupa, ojca i doktora Kościoła urodzonego na ziemiach galijskich. Hilary żył w V wieku, w którym odegrał bardzo ważną rolę w walce z herezjami swoich czasów, przez co zyskał przydomek „Młot Arian” lub „Atanazy Zachodu”, nawiązując do słynnego Ojciec Kościoła wschodniego.

Święty Hilary urodził się w Poitiers w Galii (obecnie Francja) w roku 315. Miał szczęście otrzymać solidne wykształcenie w zakresie pisania listów, co dało mu niezwykłą umiejętność pisania i rozwijania, z powodzeniem i przejrzystością, ważnych aspektów życia duchowego. doktryna chrześcijańska. Jednak tym, co było w nim fundamentalne – jak u każdego człowieka, który rozumie i odpowiednio broni swojej wiary – było pełne miłości oddanie Bogu i zgodność jego serca z zamysłami Bożymi.

Osiągnąwszy dorosłość, Hilary poczuł głębokie pociągnięcie do wiary w Jezusa Chrystusa i około roku 345 poprosił go o chrzest. Następnie Pan powołał go do posługi kapłańskiej, a kilka lat później w 353 roku został wybrany na biskupa swojego rodzinnego miasta.

>>> Tropiciele internetowych herezji

Strażnik nauki o Trójcy Świętej

Hilary napisał przemyślany komentarz do Świętych Ewangelii, pierwszego ze swoich dzieł, uważanego za pierwszy tekst wyjaśniający, który systematycznie zajmuje się świętymi księgami, które dają relację z życia Jezusa Chrystusa. Tekst ten został pierwotnie napisany po łacinie, a później przetłumaczony na inne języki.

W 356 roku, już jako biskup, wziął udział w synodzie w Béziers – regionie na południu Francji. Spotkanie to zostało przez Hilarego skatalogowane jako „synod fałszywych apostołów”, gdyż dominowali w nim biskupi filoaryjscy, otwarcie zaprzeczający boskości Jezusa Chrystusa lub przynajmniej niebezpiecznie sympatyzujący z tą doktryną.

Ci „fałszywi apostołowie” zaangażowali się w grę o władzę polityczną. A wiedząc, że Hilary stanowi dla nich przeszkodę, prosili cesarza Konstancjusza, aby skazano „biskupa Poitiers” na wygnanie. W ten sposób Hilary otrzymuje rozkaz wygnania z regionu i zmuszony jest opuścić Galię do Frygii, regionu należącego dziś do Turcji, który miał być jego nowym domem.

Hilario, siłą usunięty ze swojej ziemi i stanowiska, postanowił znaleźć sposób na przywrócenie jedności Kościoła. W ten sposób rozpoczął się pisanie jego najważniejszego i najbardziej znanego dzieła dogmatycznego „ De Trinitate ” (O Trójcy), którego ramy opierają się na naukach doktrynalnych Soboru Nicejskiego i które z całą mocą wykazują, że Pismo Święte wyraźnie świadczy o Bóstwo Syna, Druga Osoba Trójcy Świętej, Słowo Wcielone.

Święty stanowczo twierdzi: „Tylko Bóg wie, jak być miłością i tylko on wie, jak być Ojcem. A ten, kto kocha, nie jest zazdrosny, i ten, który jest Ojcem, jest nim całkowicie”, wyjaśniając, że ci, którzy zarzucają rzekomą „utratę” (lub odebranie) Bogu Ojcu w chwili potwierdzenia boskości Syna są w błędzie.

Ojciec synodalny i kustosz prawdy

Około roku 360 i 361 św. Hilary powraca z wygnania do Francji i bierze udział w synodzie odbywającym się w Paryżu. Spotkanie to, dzięki Opatrzności Bożej, stało się „powrotem” do doktryny i języka Soboru Nicejskiego, który bronił boskiej i wiecznej natury Syna, co oznaczało zdrowe odejście od arianizmu.

W ostatnich latach życia Hilario poświęcił się przygotowaniu Traktatu o Psalmach , w którym święty dokonuje chrystologicznej lektury pieśni skomponowanych przez króla Dawida. Rezultatem tego wysiłku teologicznego jest rzucenie światła, które oświeca i pomaga zrozumieć decydujące aspekty tajemnicy Chrystusa i Jego Mistycznego Ciała, jakim jest Kościół.

Doktor Kościoła

Św. Hilary z Poitiers wyjechał do Domu Ojca w roku 367. W roku 1851, wieki po jego śmierci, błogosławiony papież Pius IX ogłosił go Doktorem Kościoła.

„Panie, uczyń mnie zawsze wiernym temu, co wyznałem w symbolu mojego odrodzenia, kiedy zostałem ochrzczony w Ojcu, Synu i Duchu Świętym. Niech uwielbiam Ciebie, nasz Ojcze, a wraz z Tobą, Twojego Syna; Niech będę godny Twojego Ducha Świętego, który od Ciebie pochodzi przez Twojego Jednorodzonego… Amen” (Św. Hilary z Poitiers, „ De Trinitate ” 12, 57).

Zobacz także